Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ : ΑΚΟΙΜΗΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑΣ

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα της Ομιλίας του Αγιορείτου Ιερομόναχου πατρός Φιλήμονος (από την Ιερά κοινοβιακή Σκήτη Προφήτου Ηλιού), σε εκδήλωση της Φιλοπτώχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης κατά την παρουσίαση του βιβλίου του κ. Λουκά Λίλιου, αφιερωμένο στο Αγιώνυμον Όρος.


Γιά τό Ἅγιον Ὄρος, γράφτηκαν καί θά γραφτοῦν πολλά. Στή σύντομη παρουσίαση πού θά ἀκολουθήσει θά καταθέσω στήν ἀγάπη σας λίγες σκέψεις γιά τό Περιβόλι τῆς Παναγίας ἄν καί δύο χρόνια στή Σκήτη Ξενοφῶντος καί τά εἴκοσι τέσσερα στήν Ἱερά Σκήτη τοῦ Προφήτη Ἠλία εἶναι πολύ λίγα γιά νά ἀνιχνεύσεις τήν μακράν ἱστορία τοῦ πεφιλημένου ὄρους, μιᾶς παράδοσης ἀρχαίας, μιᾶς πορείας ὡραίας μέσα στή σιγή μέ νόημα, στό μυστικό θαῦμα, στό θερμό δάκρυ, στήν ἀσκητική χαρμολύπη, στή βροντόφωνη σιωπή.

Εὐλογητός ὁ Θεός ὁ θέλων πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.

Τό Ἅγιον Ὄρος μέ τίς εἴκοσι μονές, τίς δώδεκα σκῆτες καί τά τριακόσια περίπου κελλιά, ἐπί ἕνδεκα συνεχεῖς αἰῶνες ἀποτελεῖ τή μυστική πηγή τῆς Χάριτος πού ἀρδεύει καί ζωογονεῖ τήν ὀρθοδοξία, τό γένος καί τόν κόσμο ὁλόκληρο. Ἀποτελεῖ τό προπύργιο τῆς ὀρθοδοξίας τήν πλούσια σέ ἁγιότητα μοναχική πολιτεία, τήν πολύτιμη παρακαταθήκη θείων θησαυρισμάτων, τή ζωντανή ἱστορία τοῦ μυστικοῦ πνεύματος τοῦ ἀνατολικοῦ μοναχισμοῦ. Τό Ἅγιον Ὄρος συνέβαλε τά μέγιστα στήν ἄνθηση καί ἀναγέννηση τῆς ὀρθόδοξης πατερικῆς θεολογίας καί παράδοσης. Ἁγιώνυμο ὄρος, περιβόλι τῆς Παναγίας, κάστρο τῆς ὀρθοδοξίας, Ἀθωνική πολιτεία, εἶναι μόνο κάποιοι ἀπό τούς χαρακτηρισμούς πού ἀποδίδονται στό Ἅγιον Ὄρος.

Εἶναι μία ξεχωριστή πολιτεία, τῆς ὁποίας οἱ πολῖτες εἶναι ὅλοι Μοναχοί. Νέοι, μεσήλικες, γέροντες, προσηλωμένοι ὅλοι στόν Θεό καί στή σωτηρία τῆς ψυχῆς τους. Θυσιάζουν τίς χαρές καί ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου τούτου καί προτιμοῦν τήν ἄσκηση, τήν προσευχή, τή νηστεία, τήν ὑπακοή στόν γέροντα μέ τό βλέμμα στραμμένο στόν οὐρανό, κάνοντας ἔτσι τή θεολογία πράξη καί βίωμα.

Τό Ἅγιον Ὄρος φυλάει ἄφθονο φῶς. Φῶς καί μέσα στή νύχτα, δυνατό, χορταστικό, μοναδικό καί σπουδαῖο. Ἔχουμε πλαστεῖ γιά τό φῶς καί εἶναι κρίμα νά μένουμε κρυμμένοι ἤ νά τρέχουμε νά τό βροῦμε τόσο μακριά καί τόσο χαμηλά. Τό ὄρος τοῦ Ἄθω ἔχει τήν ἐπωνυμία Ἅγιον Ὄρος, ὄχι διότι ὅσοι ἐγκαταβιοῦν σϳ αὐτό εἶναι ὅλοι ἅγιοι καί ἀπαθεῖς, ἀλλά διότι οἱ οἰκισταί τοῦ ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἀγωνίζονται γιά τήν ἁγιότητα καί τήν ἕνωση μέ τόν Χριστό. Πολλοί πάσχουν τήν εὐλογημένη θέωση. Δέν ἔπαψε καί δέν θά πάψει νά ἀνθεῖ. Καρποφορεῖ καί εὐωδιάζει τόν εὔοσμο κρίνο τῆς ἁγίας ἀρετῆς πάντοτε καί τώρα. Ὅσοι θέλουν μποροῦν καί βρίσκουν τρόπους νά ἀγωνίζονται καί νά εὐαρεστοῦν τόν πλουσιόδωρο Θεό. Οἱ ἀγωνιστές μόνο κατακτοῦν. Οἱ θεατές δέν κερδίζουν, οὔτε στεφανώνονται. Ὅσοι ψάχνουν βρίσκουν. Ὅσοι ἀναζητοῦν θά βροῦν. Ὅσοι   βρίσκουν αμείβονται. Δέν ἐμποδίζουν οἱ ἄστατοι καιροί καί οἱ δύσκολες ἐποχές. Τό ἐπαναλαμβάνω γιατί ἔχει μεγάλη σημασία καί εἶναι συχνή πρόφαση πολλῶν ὅτι φταίει καί δέν τούς ἀφήνει νά ἁγιάσουν ἡ παλιοκοινωνία. Τό Ἅγιον Ὄρος ἄς γίνει αἰτία, ἀφορμή, πρόκληση καί πρόσκληση, ἔμπνευση γιά τήν προσωπική μας ἀναμόρφωση, ἀναγέννηση, ἀνάταση καί ἀνάσταση. Ἀπό τήν παραμόρφωση νά πάμε στήν ἀναμόρφωση, διόρθωση καί μεταμόρφωση. Ἀπό τήν ἀνία καί παράνοια τῆς ἁμαρτίας στή μετάνοια, τόν ἁγιασμό, τή λύτρωση καί τή σωτηρία.
Στό ὄρος τῆς ὁσιότητος ἔζησαν ἐνάρετα, ἀγάπησαν ὑπερβολικά τήν ἀρετή, μέ τήν ὁποῖα στόλισαν τίς ὡραῖες ψυχές τους καί ὠφέλησαν πολλούς, μόνο τόν εἰκοστό αἰῶνα περί τίς εἴκοσι χιλιάδες μοναχῶν. Ἔτσι δέν ἐπιτρέπεται νά ποῦμε πῶς ὁ Ἁγειορείτικος μοναχισμός πέρασε κρίση διότι πάντοτε κρύβονταν λίγα ἤ πολλά φῶτα μυστικά πού διατηρούσαν ἀκοίμητο τό κανδῆλι τής Παναγίας καί εἶχαν σέ κίνηση τούς κόμπους τοῦ κομποσκοινιοῦ τους.

Ἁγιορεῖτες Πατέρες μέ τό χάρισμα τῆς διακρίσεως πού λίγοι κατορθώνουν νά τό ἀποκτήσουν, μποροῦν νά ἐξιχνιάζουν τά μυστικά βάθη τῶν καρδιῶν μας, νά διαχωρίζουν τόν σῖτον ἀπό τά ζιζάνια, νά ξεχωρίζουν καί στίς πιό συγκεχυμένες περιπτώσεις τό φῶς ἀπό τό σκοτάδι. Οἱ προσκυνητές στό Ἅγιο Ὄρος ἐπιδιώκουν νά προσεγγίζουν διακριτικούς γέροντες προκειμένου νά πάρουν γι’ αὐτά πού τούς ἀπασχολοῦν μία ἐγγυημένη θεοφώτιστη ἀπάντηση. Γιά ἀτομικά ζητήματα γιά λύσεις ἀποριῶν, γιά ἐξηγήσεις ἁγιογραφικῶν χωρίων γιά πνευματική ὠφέλεια, οἱ προσκυνητές καταφεύγουν στό Ἅγιον Ὄρος καί πάντα ἐπιστρέφουν ἱκανοποιημένοι καί πλούσιοι. Τό Ἅγιον Ὄρος δέν ζεῖ μέ τίς δάφνες τοῦ παρελθόντος ἀλλά πατᾶ στερεά σ’ αὐτό, ἀντλεῖ ὡς ἀπό πηγή ἔμπνευσης καί συνεχίζει νά ἁγιοτεκνεῖ. Συνεχίζει νά ἀποτελεῖ λίκνο Ἁγιότητος καί ἐργαστῆρι ἀρετῆς.     

Ὁ μοναχισμός δέν εἶναι μία ἔξυπνη φυγή ἀπό τό παρόν ἀπό τόν ἀγῶνα τοῦ σήμερα. Εἶναι μία ἀνάγκη ψυχῆς. Ὅπου κυριαρχεῖ τό πολυσύνθετο, τό πολυτάραχο, τό πολύλογο, θέλει ἡ ψυχή νά ἀναπαυθεῖ, νά ἀνασάνει, να κρυφθεῖ , νά ἐπιστρέψει στό ἀμέριμνο, τό ἡσύχιο, τό λιτό, τό ταπεινό, τό ἁπλό καί τό γαλήνιο. Ὁ ἁγιορείτικος μοναχισμός ἦταν ἀνά τούς αἰῶνες καί εἶναι καί μέχρι σήμερα γιά τόν κόσμο παράθυρο πρός τόν οὐρανό καί πρόσκλησις γιά τόν οὐρανό. Εἶναι ὄασις γιά πολλές πονεμένες ψυχές πού φλέγονται στήν ἔρημο τοῦ κόσμου. Εἶναι νοσοκομεῖο καί ἰατρεῖο ψυχῶν. Εἶναι κατ’ ἐξοχήν κατηχητικό σχολείο τής ὀρθοδοξίας, ὅπου οἱ πιστοί ἐκκεντρίζονται στήν ἐν χριστῷ ζωῇ καί διδάσκονται νά εὐσεβοῦν ὀρθοδόξως.
Οἱ προσκυνητές στό περιβόλι τῆς Παναγίας βρίσκουν ὅλα τά πράγματα διαφορετικά, ἤρεμα, γαλήνια, ζωντανά, ἀρωματισμένα ἀπό μία ἄρρητη εὐωδία ἁγιότητας καί θεολογίας, πού καταπραΰνουν τήν ψυχή καί τό σῶμα τούς. Στούς προσκυνητές πού ἐπισκέπτονται τό Ἅγιον Ὄρος κάνει ἐντύπωση ἡ εὐλάβεια, ἡ φιλαδελφία, ἡ ἀξιομίμητη καλοσύνη, ἡ σταθερότητα στίς πνευματικές ἀρχές, τό καλό παράδειγμα, ἡ εἰρήνη, ἡ χαρά, χαρακτηριστικά πού διακρίνουν στά πρόσωπα τῶν ταπεινῶν καί ἀπαρνουμένων τίς κοσμικές χαρές καί ἀπολαύσεις μοναχῶν. Οἱ μοναχοί μεταδίδουν στούς προσκυνητές χριστιανούς τό μήνυμα ὅτι δέν πρέπει ὡς ἄνθρωποι νά μένουμε μπερδεμένοι στό χθές καί στό αὔριο, ἀλλά να ζοῦμε τό παρόν μέ μία προοπτική γεύσης τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, δηλαδή τῆς θέωσης. Μεταδίδουν τήν ἐνσαρκωμένη ὀρθόδοξη πίστη ὡς ζῶσα θεολογία, καθώς καί τό πνεῦμα τοῦ μυστηρίου τῆς προσωπικῆς μετανοίας, πού ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τό ἔχουν ἀνάγκη.
Πολλοί ἀπό τούς προσκυνητές αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη νά μετανοήσουν, νά ἐξομολογηθοῦν -καί μάλιστα πολλοί ἀπό αὐτούς γιά πρώτη φορά στή ζωή τους- καί νά ἀγωνισθοῦν πνευματικά. Παρατηρεῖται γιά αὐτό συχνά στό Ἅγιο Ὄρος ὅτι πολλοί ἐνῶ δέν ἔρχονται μέ πρόθεση νά ἐξομολογηθοῦν, τελικά ἐξομολογοῦνται, ἄλλοι δέ πού ἐξομολογοῦνται στόν κόσμο, ὅταν ἐπισκεφθοῦν τό Ἅγιο Ὄρος ἐξομολογοῦνται ἁμαρτίες πού εἴτε δέν εἶχαν συνειδητοποιήσει, εἴτε δέν εἶχαν τό θάρρος νά ἐξομολογηθοῦν. Ἀκόμη καί ἄνθρωποι μέ πολλά προβλήματα, ναρκομανεῖς, παραστρατημένοι, ψυχασθενεῖς, μπερδεμένοι, ἀπελπισμένοι μέχρι αὐτοκτονίας καί σωματικά ἀσθενεῖς μέ ἀνίατες ἀρρώστιες μέ τίς συμβουλές ἁγίων γερόντων (ὅπως τοῦ Ἅγιου Παΐσιου) μετανοούσαν καί συνέρχονταν, στή συνέχεια δέ ἐπισκέπτονταν τό Ἅγιο Ὄρος ἀλλοιωμένοι πνευματικά, ἐνῶ γίνονταν καί κήρυκες μετανοίας στούς φίλους τους πού τούς ἔφερναν καί αὐτούς στό Ἅγιο Ὄρος γιά νά ὠφεληθοῦν.
Στό Ἅγιο Ὄρος οἱ μοναχοί μοιράζονται τά πνευματικά καί ὑλικά ἀγαθά μέ τούς προσκυνητές στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Στό Ἅγιο Ὄρος αἰσθάνονται τήν ἐκκλησία ὄχι ὡς ἕνα κλειστό κύκλο, ὅπου δέν χωροῦν ἄλλοι, ἀλλά ὡς ἕνα ἀνοικτό ἡμικύκλιο, ἀνοιχτή ἀγκαλιά, πού προσκαλεῖ καί χωράει ὅλο τόν κόσμο. Οἱ μοναστηριακές τράπεζες στρώνονται καθημερινά μέ ἀγάπη, θυσία καί κόπο τῶν πατέρων, ὄχι μόνο γιά τούς μοναχούς ἀλλά καί γιά τούς προσκυνητές πού κατακλύζουν τά ἱερά σκηνώματα. Ὁ ἑκούσια ταπεινός, ἀκτήμων καί ὑποτασσόμενος κατά τό παράδειγμα τοῦ Σωτῆρος μοναχός κηρύττει στόν κόσμο σιωπηλά, ἀλλά καί πού δυνατά τήν πίστη, τήν δικαιοσύνη, τήν εἰρήνη, ὡς προϋποθέσεις τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας. Οἱ μοναχοί ζοῦν τήν ἐν Χριστῷ ζωῇ καί γίνονται ἀπόστολοι αὐτῆς τής ζωῆς. Οἱ ἄνθρωποι πού ἐπισκέπτονται τά μοναστήρια γεύονται αὐτή τή ζωή καί μεταμορφώνονται σύμφωνα μέ αὐτήν.

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ
ΜΑΚΑΡΙΖΕΙΝ ΣΕ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
ΤΗΝ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ
ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ.
ΤΗΝ ΤΙΜΙΩΤΕΡΑ ΤΩΝ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ              
ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΤΕΡΑ ΑΣΥΓΚΡΙΤΩΣ ΤΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΘΟΡΩΣ ΘΕΟΛΟΓΟΝ ΤΕΚΟΥΣΑΝ
ΤΗΝ ΟΝΤΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΝΟΜΕΝ
                       ——- ΑΜΗΝ ————-

Ιερομόναχος Φιλήμων,
Ιερά  Κοινοβιακή σκήτη Προφήτου Ηλιού,  Άγιον Όρος

Για την αντιγραφή
Δ. Ρ.  &  Β. Σ.


 

Φωτογραφίες

    

 

Απόψεις

# Μπροστάρης σε όλους τους αγώνες των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ το στέλεχος του ΚΚΕ και Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς ο Κώστας Μπασδέκης, έχει αναδείξει το πρόβλημα σε όλα...
randomness