Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΙΖΟΣ Ενός λεπτού τιμή

Ανηφορήσαμε στον ‘’ΛΑΜΙΑΚΟ ΤΥΠΟ’’ με κόμπο στον λαιμό και στην καρδιά ένα σφίξιμο. Πέρασαν κιόλας τέσσερες μέρες απ’ τον απροσδόκητο μισεμό του Δημήτρη. Έφυγε απρόσμενα με το αναπάντητο «γιατί» κάθε τέτοιας απώλειας.

Ο Σπύρος, διπλωμένος στο τεράστιο τραπέζι της υποδοχής. Βαθιά σιωπή. Μετά λόγια δυσεύρετα για όλους μας. Ανώφελα…Ερμηνείες, υποθέσεις, αναπόφευκτη παραδοχή του θανάτου.

Ο Δημήτρης έφυγε στα εξήντα έξι του χρόνια. Ήταν άξιος, αγωνιστής, χτίζοντας μαζί με τον αδερφό του το εξαιρετικό οικοδόμημα της εφημερίδας, με κόπο, θυσίες, επιμονή και πείσμα, σε εποχές δύσκολες.

Ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος, καταξιωμένος στον κοινωνικό και επαγγελματικό στίβο. Χαρακτήρας ευγενικός και αξιοπρεπής. Με το μεγάλο εκτόπισμα της καλοσύνης, με το χαμόγελο εκείνο που κέρδιζε τους πάντες. Με την ήρεμη δύναμη του λόγου του. Βαθιά ανθρώπινος! Φίλος αληθινός. Για μένα και τον Τάσο ανεπιτήδευτα κι έμπρακτα ΦΙΛΟΣ! Αξέχαστος παντοτινά!

Αισθάνομαι πως κάποια στιγμή θα φανεί ξανά στην πόρτα όπως πριν να πει ‘’καλωσορίσατε’’ και να φωτίζεται το πρόσωπό του.

Στην καρέκλα του μπροστά, μια κούπα καφές κι ένα ποτήρι με νερό. Κάποιος είπε «Αυτά να τα πάρω;» «Άστα» είπε ο Σπύρος «Είναι του Τζίμη».

Η φωνή του έσπασε. Τα μάτια του θόλωσαν· και τα δικά μας.

Αχ βρε Τζίμη, δεν χάρηκες και συ τον αγώνα σου, την οικογένειά σου, τον γιό σου τον Αλέξανδρο σ’ ό, τι καλό ονειρεύτηκες για κείνον. Από εκεί ψηλά, ας πιστέψουμε κι ας ελπίσουμε σαν παρηγοριά απέναντι στο ανελέητο του θανάτου, πως θα βλέπεις. Κι ας είναι καλά οι αγαπημένοι σου. Κι ας ευοδωθούν τα όνειρά σου για κείνους.

Το σίγουρο είναι πως σ’ εκείνη την καρέκλα, στη θέση σου, θα είσαι πάντα εκεί. Και κάθε φορά, όποιος κι αν κάθεται, δίπλα του θα ’σαι.

Μαρία Σκουρολιάκου

.......................................................................................

Προς την Εφημερίδα
«ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ»
Αθήνα, 13 Απριλίου 2021

Έφυγε προώρως από την ζωή ένας εκλεκτός συμπολίτης μας και εξαίρετος οικογενειάρχης και άνθρωπος, ο Δημήτριος Αλεξ. Ρίζος,  ο οποίος και με τιμούσε με την φιλία του.

Γέννημα – θρέμμα της Λαμίας, γεννημένος στην Νέα Άμπλιανη το 1954, άρχισε την επαγγελματική του δραστηριότητα, ως παραδοσιακός τυπογράφος, στην οδό Ροζάκη και Αγγελή αρ. 42 και στη δημοσιογραφία επιδόθηκε, μαζί με τον αδελφό του, από το 1982 με την έκδοση της καθημερινής αδέσμευτης εφημερίδος με τίτλο «ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ» τον οποίο πήρε από τον Μιλτιάδη Αλεξανδρή.

Υπάρχουν δύο είδη δημοσιογράφων: Οι συστημικοί και οι αντικειμενικοί. Οι πρώτοι είναι ενταγμένοι και υποστηρίζουν ορισμένα πολιτικά ή ιδιοτελή, ακόμη και ύποπτα κομματικά ή οικονομικά συμφέροντα, από τα οποία υποστηρίζονται, συντηρούνται, ενισχύονται και τροφοδοτούνται, ως όργανά τους, για να ποδηγετήσουν την κοινή γνώμη. Οι δεύτεροι, οι αντικειμενικοί, προσπαθούν να ενημερώσουν ανιδιοτελώς και αντικειμενικώς την κοινή γνώμη, δημοσιεύοντες όλες τις απόψεις κομματικές και κοινωνικές, εις τρόπον ώστε, το αναγνωστικό κοινό, να είναι εις θέσιν να κρίνει αντικειμενικά και ανεπηρέαστα βάσει των διαφόρων παρατιθεμένων στοιχείων και  απόψεων.

Ο Δημήτριος Ρίζος και η Εφημερίδα «ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ» ανήκουν στους δεύτερους. Στον «ΛΑΜΙΑΚΟ ΤΥΠΟ» δημοσιεύονται οι διάφορες απόψεις όλων των κομμάτων, χωρίς υποβολιμαίους ισχυρισμούς, εις τρόπον ώστε να μπορεί να κρίνει ανεπηρέαστα και εν γνώσει των παρατιθεμένων στοιχείων ο αναγνώστης.

Εδημοσίευε συχνά, διάφορα ιστορικά συμβάντα και αφιερώματα καθώς και  αξιέπαινες προτάσεις διαφόρων εγκρίτων αναγνωστών.

Ως άνθρωπος υπήρξε προσηνής και ευγενής προς όλους όσοι τον προσήγγιζαν ή ζητούσαν την δημοσιογραφική του αρωγή. Ενδιαφερόταν για την ανάπτυξη και την προβολή της πόλεως της Λαμίας και το καλό των κατοίκων της. Συμπαραστέκονταν στις μορφωτικές προσπάθειες των νέων και δημοσίευε τα ονοματεπώνυμα όσων πετύχαιναν στις εξετάσεις και προόδευαν στις τέχνες και τα γράμματα. Ήθελε και προωθούσε, από την δημοσιογραφική του σκοπιά, την ανάπτυξη και την προβολή της Λαμίας και των Λαμιωτών.

Ας είναι ελαφρύ, το χώμα της Λαμιώτικης γης, που τον σκεπάζει.

Γεώργιος Γραμματίκας
Διδάκτωρ Νομικής

...........................................................................................

Αγαπητέ φίλε ΣΠΥΡΟ,

Θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των αδελφών Ρίζου για τον αδόκητο χαμό του αγαπημένου ΔΗΜΗΤΡΗ και σε όλη την οικογένεια του Λαμιακού Τύπου.

Ήταν ένας αγωνιστής της ζωής, αφού ορφάνεψε από μικρή ηλικία. Μαζί ξεκινήσατε το 1977 από ένα μικρό τυπογραφείο και φθάσατε σήμερα να εκδίδετε μια καθημερινή αδέσμευτη εφημερίδα το «Λαμιακό Τύπο», που εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες ενημερώνει με τον πιο καλό και δυνατό τρόπο τους αναγνώστες του.
Ήταν ένας ειλικρινής και έντιμος άνθρωπος! Ό,τι είχε να σου 'πει το έλεγε μπροστά σου.

Καλό ταξίδι, φίλτατε ΔΗΜΗΤΡΗ! Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή σου.

Χρήστος Δελημπούρας
τ. Σχολικός Σύμβουλος, Προϊστάμενος Π.Ε.

...........................................................................................

Εκφράζουμε την θλίψη μας για τον αδόκητο θάνατο του Δ. Ρίζου. Ο Δ. Ρίζος υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο και με συνέπεια την σωστή ενημέρωση και την αλήθεια σεβόμενος την δεοντολογία και την αντικειμενικότητα. Τιμήστε την μνήμη του συνεχίζοντας το έργο του.
Τα ειλικρινή θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στην “οικογένεια” του Λαμιακού Τύπου.
Θ . Τουσιάδης
Υπεύθυνος ΛΑ.Ο.Σ.
Περιφέρειας Στ. Ελλάδος
...........................................................................................

Θα θέλαμε να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του “Λαμιακού Τύπου”, στους συγγενείς και στους οικείους του για την απώλεια του ιδρυτή και διευθυντή της Δημήτρη Ρίζου.

ΧΕΛΛΑ ΦΑΡΜ ΑΕ
Φοίβη Λεγάκη



Ευχαριστούμε θερμά για την συμπαράσταση και τα καλά, παρηγορητικά τους λόγια, τους αγαπητούς φίλους και αναγνώστες μας, για την απώλεια του αειμνήστου εκδότη και Διευθυντή τού “Λαμιακού Τύπου”

 

Δημήτρη Αλ. Ρίζου


Η οικογένεια του “Λαμιακού Τύπου”

    

 

Απόψεις

Το ταξίδι στον  Νομό Έβρου είχε και δυσάρεστα απρόοπτα. Συνάντησα στην Ορεστιάδα τον ιντερνετικό μου φίλο Χρήστο. Η χαρά μεγάλη και από τις δύο πλευρές, μέχρι την...
randomness