ΝΙΚΟΣ ΓΛΕΖΟΣ: ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ...

Ο Νίκος Γλέζος, από τον Οκτώβριο του 1942, σε ηλικία 17 ετών, συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση ως µέλος του ΕΑΜ Νέων στο Μεταξουργείο και της ΟΚΝΕ. Διακρίθηκε για την αντιστασιακή του δράση, τη γενναιότητα, την αυταπάρνηση. Δεν κάμφθηκε ούτε μετά από τα σκληρά βασανιστήρια που υπέστη στο κολαστήριο της Μέρλιν και από τους Ταγματασφαλίτες στο Γουδί. Οδηγήθηκε, τελικά, στο φοβερό Μπλοκ 15 του Χαϊδαρίου, όπου με τη γενναία του στάση του εμψύχωνε τους συγκρατούμενούς του.

Στη μνήμη του ήρωα Νίκου Γλέζου τι καλύτερο από τους στίχους του Μανώλη Γλέζου (Μάρτης 2008):

«Ήρθες και πάλι...

Τη βραδυνή εχτές, τη λυχναφή ώρα

ήρθες και πάλι να με βρεις

Να με ρωτήσεις ήθελες

για τις αυλές που παίζαμε

την παιδική μας αθωότητα

κι οι σύνοικοι χορεύανε τις χαρές

και μοιρολογούσανε τις λύπες.

Μάθε, λοιπόν πως ζούνε μόνο οι χωριανές αυλές

κι όταν χαμηλώσουν τα σπαθιά του κρύου

κι έρχονται οι ξενικοί

ξεχειλούν τα γλέντια στις ρύμνες

και ξεφαντώνουν με τα αερικά του νου.

Σ' απάντησα σ' όλα, αδελφέ μου.

Μη μου ζητήσεις όμως

να σου δώσω πίσω τα χρόνια της ζήσης

που εγώ ζω κι εσύ δε ζεις.

Δεν μπορώ, δε δύναμαι.

Πασχίζω μόνο

Να μην αφαιρούν οι άνθρωποι

τη ζωή των συνανθρώπων τους.

Μάρτυρές μου οι κλεψύδρες

καθώς μετρούνε τις σταγόνες του νερού

εξήντα τέσσερα χρόνια παρά κάτι,

από τότες που ο Χάροντας θέρισε τα χρόνια σου

|μα δεν τα κατάφερε να θερίσει το μπόι σου

κι ο νήσκιος του ξεπέρασε τον όποιο χρόνο.

Αίσθηση, ψευδαίσθηση,παραίσθηση;

ΝΟΙΩΘΩ ΝΑ ΖΕΙΣ ,ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ».

Αιωνία του η μνήμη! Ανυποχώρητος αγώνας για Δικαιοσύνη!