Ο Αντώνης Καλογιάννης, η γυναίκα της ζωής του και ο καημός για τον γιο του
Σε μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές του συνεντεύξεις, ο Αντώνης Καλογιάννης είχε μιλήσει για την απώλεια του γιου του. Η αποκάλυψη που είχε κάνει για τη σύζυγό του, Ελένη, και για τα παιδικά του χρόνια.
Ο σπουδαίος τραγουδιστής Αντώνης Καλογιάννης πέθανε από ανακοπή καρδιάς την Πέμπτη (11/02), αφήνοντας φτωχότερο τον κόσμο του πολιτισμού. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ελληνικού τραγουδιού, με φωνή που ξεχώρισε και ερμηνείες που θα μείνουν χαραγμένες στην ιστορία της μουσικής.
Σε μία από τις σπάνιες τηλεοπτικές συνεντεύξεις που έχει δώσει, ο Αντώνης Καλογιάννης μίλησε για τη ζωή του και τους ανθρώπους του, αλλά και για την καλλιτεχνική του πορεία, κάνοντας τον απολογισμό των 44 χρόνων του στη μουσική. Την συνέντευξη είχε κάνει η Έλενα Κατρίτση τον Μάρτιο του 2011 στην τότε ΝΕΤ.
Μεταξύ άλλων, ο αγαπημένος τραγουδιστής αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια, στη γυναίκα της ζωής του, την Ελένη, ενώ μίλησε για πρώτη και τελευταία φορά για τον θάνατο του γιου του, ο οποίος πέθανε ξαφνικά το 2006 σε ηλικία μόλις 46 ετών από εγκεφαλικό ανεύρυσμα. Η απώλειά του καθόρισε τη ζωή του σπουδαίου ερμηνευτή.
Ο ξαφνικός χαμός του γιου του
Χωρίς να θέλει να πει πολλά, ο Αντώνης Καλογιάννης είχε αναφερθεί τότε με λίγα λόγια στον γιο του, φανερά συγκινημένος, λέγοντας:
"Έχω πει να μην μιλάω για αυτό. Αλλά σήμερα διαφέρει αυτή η μέρα. Η απώλεια του γιου μου ήταν καθοριστική για τη ζωή μου. Δεν ήταν μόνο ένας γιος, ήταν ένας φίλος. Ένας σύντροφος. Ήμασταν δύο άνδρες που μιλούσαμε ως άνδρας προς άνδρα. Ο γιος μου ήταν ένα αρσενικό 100%. Συνοπτικά τα λέω, αλλά πιστεύω ότι είναι η καλύτερη αναφορά που μπορώ να κάνω στον γιο μου. Δεν έχω μιλήσει ποτέ και, πίστεψέ με, είναι η τελευταία φορά που μιλάω για αυτόν. Μου έρχονται θύμησες. Πονάνε όλα αυτά, αλλά δεν φοβάμαι τον πόνο".
Αντώνης Καλογιάννης: "Τον φοβάμαι τον θάνατο"
Σε ερώτηση σχετικά με το ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος του, ο αγαπημένος τραγουδιστής είχε απαντήσει πως είναι ο θάνατος.
"Τον φοβάμαι τον θάνατο. Είμαι άνθρωπος. Δεν πιστεύω ότι μπορώ να συμμαχήσω μαζί του. Δε μπορώ να βρω αρμονικές εικόνες μαζί του. Με μισεί και εγώ τον μισώ. Αλλά δεν τρέμω. Τον φοβάμαι. Και πιστεύω, για μένα, ότι είναι δικαιολογημένο να φοβάμαι τον θάνατο Γιατί θα μου στερήσει τον ήλιο, τη θάλασσα, τα βουνά, τις ωραίες γυναίκες να τις βλέπω, τους φίλους μου, το καφενείο, τον καβγά. Αυτά θα μου τα στερήσει. Πώς να στο πω; Δεν τον πάω, δεν τον χωνεύω, δεν τον γουστάρω", είχε πει.
Η γυναίκα της ζωής του, η Ελένη
Μιλώντας για την προσωπική του ζωή, ο Αντώνης Καλογιάννης αναφέρθηκε στη σύζυγό του, Ελένη, αποκαλύπτοντας αρκετές λεπτομέρειες για τη σχέση τους, που δεν είχε πει ποτέ. Δήλωσε, χαρακτηριστικά:
"Στη ζωή αυτή γνώρισα πολύ κόσμο και πολλές γυναίκες. Με άλλες ήταν εφήμερα τα πράγματα. Όλα αυτά αντιμετωπίστηκαν από τη γυναίκα μου, την Ελένη, με μια αξιοπρέπεια που δεν την πιστεύω. Υπήρξαν στιγμές όπου πήγαινα να κάνω Πάσχα στην Καισαριανή και το βράδυ της Ανάστασης, άφηνα την οικογένειά μου κι έφευγα να βρω μια άλλη γυναίκα. Μια φθορά, που την ευθύνη την είχα εγώ. Μια μέρα μου είπε: "Αντώνη, επειδή σε βλέπω και τυραννιέσαι, πήγαινε και ζήσε μαζί της σε παρακαλώ. Και αν μπορείς ότι μπορείς να μείνεις, μείνε. Κι αν δεν μπορείς, εγώ θα είμαι εδώ". Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Την περίμενα αυτή τη στάση από τη συγκεκριμένη γυναίκα. Την εκτιμώ και την αγαπώ απεριόριστα. Είναι η πρώτη φορά που μιλάω έτσι για την Ελένη σε εκπομπή. Είναι η πρώτη φορά που τα λέω. Έλεγα ότι δεν θα αναφερθώ ποτέ σε αυτά".
Τα παιδικά χρόνια του Αντώνη Καλογιάννη
Επίσης, μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, τονίζοντας τον διαρκή πόθο που είχε για να φεύγει μακριά, χωρίς να τον ενδιαφέρει το πού πηγαίνει, αλλά ούτε και ο γυρισμός.
"Ήθελα να γίνω από μικρό παιδί μηχανοδηγός στα τρένα και να ταξιδεύω με τρένο και όλο να φεύγω, να μη γυρίζω. Πολλές φορές πιτσιρίκος κατέβαινα στον Πειραιά για να βλέπω τα τρένα, αλλά όταν αργούσα έπεφτε ξύλο από τη μητέρα μου. Ο πατέρας μου δεν με χτύπησε ποτέ. Έβλεπα που λες τα τρένα στον Πειραιά και μετά πήγαινα στις προκυμαίες και έβλεπα τα πλοία που έφευγαν. Δεν ήξερα πού πάνε. Σκεφτόμουν "θα μπορούσα να ήμουν κι εγώ εκεί πάνω". Ο τρόπος ζωής ήταν δύσκολος, αλλά όχι ανυπόφορος. Αλλά δεν ήταν αυτό. Εγώ μέσα μου ήθελα να κάνω αυτά τα πράγματα. Σήμερα, το λιμάνι μου είναι οι θύμησες. Αυτό το συντήρησα, το διατήρησα", είχε πει.
ΠΗΓΗ NEWS247.GR
