Ανοιχτή επιστολή του Παναγιώτη Ζυγούρη προς το Υπουργείο Υγείας και προς κάθε Έλληνα φορολογούμενο

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ  

Προς τον  Υπουργό Υγείας
Προς τον Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας
Προς  κάθε   Έλληνα Φορολογούμενο

Κ. Υπουργέ
Κατ΄  αρχήν θα ήθελα να σας ευχηθώ Καλή Επιτυχία στο εξαιρετικά δύσκολο και εν μέσω αντίξοων συνθηκών, έργο το οποίο αναλαμβάνετε.
Προφανώς και δεν είναι εφικτό μέσω μιας επιστολής να σας θίξω έστω και ένα μέρος των προβλημάτων που αφορούν το χώρο της Υγείας, που είμαι βέβαιος ότι και λόγω της προϋπηρεσίας σας σαν γραμματέας  του υπουργείου υγείας γνωρίζετε. Σαφώς και είναι εξαιρετικά σημαντικό η ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας  Βαθμίδας  Παροχής Υπηρεσιών Υγείας  δεδομένου ότι αυτή είναι που θα εξοικονομήσει στο μέλλον πόρους για το σύστημα και παράλληλα θα βελτιώσει και το επίπεδο υγείας των Ελλήνων. Εκείνο όμως που θα εξοικονομήσει ταχύτερα  πόρους  και θα επιτρέψει την επωφελέστερη κατανομή τους  είναι η ορθολογική Διοίκηση και Διαχείριση των Ιδρυμάτων Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας Περίθαλψης ήτοι των  Κέντρων Υγείας και κυρίως  των Νοσοκομείων, τα οποία  ως είναι γνωστόν έχουν αποτελέσει χώρο συναλλαγών, καταχρήσεων, σπατάλης και διαφθοράς.
Προφανώς, για όλα τα ανωτέρω και κατά συνέπεια για την μη αποδοτικότητα αλλά και  αναποτελεσματικότητα των υπηρεσιών τους   είναι υπεύθυνες  οι Διοικήσεις τους.  Περισσότερο όμως και κυρίως υπεύθυνοι  ήταν εκείνοι που τις ΔΙΟΡΙΖΑΝΕ. Άραγε με πια κριτήρια????  Τα μοναδικά κριτήρια (και αυτά είναι γνωστά σε όλους) ήταν αυτά της κομματικής προέλευσης και κυρίως αυτό της «ανταμοιβής» για τη συνεισφορά στους «αγώνες της παράταξης» που δεν εστέφθησαν  από προσωπική επιτυχία (βλέπε εκλογή).
Αποτέλεσμα όλων τούτων είναι η σημερινή κατάντια του Συστήματος Υγείας  που και  αναποτελεσματικό αλλά και  μη αποδοτικό  και παράλληλα εξαιρετικά κοστοβόρο είναι.
Κατά καιρούς είδαμε να διορίζονται, Πρόεδροι Νοσοκομείων, Περιφερειάρχες και Αντιπεριφεριάρχες του Υγειονομικών Περιφερειών άνθρωποι που ουδεμία είχαν σχέση με το αντικείμενο, όπως πχ ο διορισμός ως Προέδρου Νοσοκομείου του Πειραιά ενός, κατά τα άλλα συμπαθούς μάλλον αλλά εντελώς ακατάλληλου για διοίκηση Νοσοκομείου,  ηθοποιού από ένα σχετικά πρόσφατο Υπουργό Υγείας.   Βεβαίως αυτό το παράδειγμα δεν είναι το μοναδικό άλλα μάλλον είναι και το πλέον σύνηθες.  Πρώην Αξιωματικοί του Στρατού,  Δικηγόροι, Οδοντίατροι, Δάσκαλοι, Γιατροί ακόμα και Ιχθυοκαλλιεργητές κ.α  έχουν διορισθεί σε αυτές τις κρίσιμες  θέσεις με δύο και μόνο κοινά χαρακτηριστικά :
A) Τη κομματική τους ιδιότητα  και
Β) το εντελώς άσχετο του γνωστικού του αντικειμένου με το στοιχειωδώς απαιτούμενο για την άσκηση των καθηκόντων τους.
Αποτέλεσμα όλων τούτων ήταν  η υπερχρέωση των Νοσοκομείων, η ανεπαρκής παροχή υπηρεσιών Υγείας προς τους βαριά φορολογούμενους, και για αυτό πολίτες,  και κατά συνέπεια η επιδείνωση της υγείας του Ελληνικού Λαού  με μείωση ακόμα και αυτού του προσδόκιμου επιβίωσης.
Παράλληλα ο Έλληνας πληρώνει αδρά για την εκπαίδευση φοιτητών σε ΑΕΙ, σε Μεταπτυχιακά αλλά και Διδακτορικά προγράμματα με αντικείμενο τη  Διοίκηση  Μονάδων Υγείας.  Υποτιθέμενος σκοπός της ύπαρξης των σχολών αυτών είναι τόσο η παροχή αποδοτικών υπηρεσιών  προς τη πατρίδα όσο και η  ικανοποίηση των εργασιακών τους αναγκών.  Αξιοσημείωτο είναι  ότι  σήμερα υπάρχουν  τέτοια  στελέχη που ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα  οπότε ακόμα και αυτό το σαθρό  επιχείρημα ότι οι αντίστοιχες θέσεις πρέπει να δίνονται σε κομματικούς προκειμένου να προάγεται η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική δεν μπορεί να σταθεί.  
Ευλόγως, κατά συνέπεια, προκύπτει  το προφανές δίλλημα: Χρειαζόμαστε αυτούς  τους  Εξειδικευμένους, κατάλληλα Εκπαιδευμένους όπως και τις γνώσεις τους άρα και τις αντίστοιχες  σχολές, οπότε ορθώς καταβάλλουμε τους φόρους μας σαν πολίτες ώστε να απολαύσουμε  και τα αντίστοιχα οφέλη ή αφελώς και ματαίως σπαταλάμε πόρους που σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι ανταποδοτικοί;  
Λογικότατα, λοιπόν, κύριοι αρμόδιοι  και κυρίως  εσείς κ. Υπουργέ πρέπει να αποφασίσετε ότι  αν χρειαζόμαστε την ύπαρξη των σχολών αυτών,  ώστε να αξιοποιούνται   τα παραγόμενα στελέχη, ορθώς χρηματοδοτούμε την ύπαρξή τους και άρα  πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν γιατί είναι ανταποδοτικές. Αν όμως, σε αντίθετη περίπτωση, δεν χρειαζόμαστε τέτοια στελέχη, οι σχολές  πρέπει άμεσα να κλείσουν ως μη αποδοτικές και μη κοινωνικά χρήσιμες.
 Η προσωπική μου άποψη είναι προφανής, προκύπτει δε εξ΄ όλων σας προανέφερα, ενδεχομένως  και να μην την ασπάζεσθε,  είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι οιαδήποτε σχετική απόφαση σας  θα έχει ιδιαίτερες επιπτώσεις - πλην των οικονομικών και   πολιτικών επιπτώσεων-   στην υγεία του Ελληνικού Λαού.

* Πλαστικός Χειρουργός
Επ. Καθηγητής  Χειρ/κής ΤΕΙ Στερεάς
Διδάκτωρ Ιατρικής  Σχολής Παν/μου Αθηνών
Κάτοχος  Μεταπτυχιακού  τίτλου Σπουδών
στη  Διοίκηση Μονάδων Υγείας