Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Ντίνος Μαυροπάνος: Δάκρυα έγνοιας, δάκρυα που αξίζουν περισσότερο από μία νίκη

Ο Ντίνος Μαυροπάνος ήταν ο μοιραίος για την Εθνική κόντρα στη Σουηδία, αλλά η αντίδραση στη φάση του γκολ και τα δάκρυα μετά το τέλος του αγώνα "λένε" πολλά τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα του Φαν Σιπ.

Η Εθνική γνώρισε την ήττα με 2-0 από τη Σουηδία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 και είδε τις ελπίδες για πρόκριση στην τελική φάση της διοργάνωσης να ψαλιδίζονται, αφού χρειάζεται συγκεκριμένα αποτέλεσμα για να τερματίσει στη 2η θέση και να βρεθεί στα μπαράζ.

 

Η καλή εικόνα του πρώτου ημιχρόνου δεν μετουσιώθηκε σε -τουλάχιστον ένα- γκολ, με συνέπεια τα ατομικά λάθη στο δεύτερο μέρος να φέρουν την ήττα και να δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο τη θέση της Εθνικής στη μάχη για ένα εισιτήριο για το Μουντιάλ του Κατάρ.

Η αντίδραση και τα δάκρυα "λένε" πολλά

Ο Ντίνος Μαυροπάνος ήταν μοιραίος για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, καθώς υπέπεσε στο πέναλτι που έδωσε τη δυνατότητα στη Σουηδία να πάρει το προβάδισμα, σε ένα σημείο που η Εθνική, έστω κι αν δεν είχε την εξαιρετική εικόνα του πρώτου μέρους, διαχειριζόταν σωστά τον αγώνα. Ωστόσο, η αντίδρασή του πριν καν καταλογιστεί το πέναλτι, έχει τεράστια σημασία και αποτελεί απόδειξη του τρόπου που λειτουργεί ο 24χρονος στόπερ.

Παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να διαμαρτυρηθεί, να βγάλει την ευθύνη από πάνω του, εκείνος πιάνει το κεφάλι του και ρίχνει όλο το ανάθεμα στον εαυτό του. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα του Μαυροπάνου μετά την εύστοχη εκτέλεση του Έμιλ Φόρσμπεργκ. Είναι απαρηγόρητος, αδυνατεί να αποδεχτεί το λάθος του. Δεν συγχωρεί τον εαυτό του. Γιατί; Διότι έχει υψηλές απαιτήσεις από τον ίδιο. Γνωρίζει πως η κακή αντίδραση και ο λάθος υπολογισμός της φάσης έφεραν την Εθνική σε δύσκολη θέση.

Δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που είχε μία άτυχη στιγμή. Παρ' όλα αυτά, ο τρόπος που αντιδρά ένας αθλητής ύστερα από μία τέτοια φάση λέει -τις περισσότερες φορές- πολλά και για την πορεία που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια. Τα δάκρυα με τη λήξη του αγώνα "λένε" επίσης πολλά. Άλλος θα μπορούσε να φύγει τρέχοντας για τα αποδυτήρια, να ξαναδιαμαρτυρηθεί στον διαιτητή ή να σκέφτεται ήδη την επιστροφή στο "καταφύγιο" του σύλλογό του.

ντίθετα, εκείνος αποφάσισε να ζήσει όλο το δράμα μέχρι να έρθει η κάθαρση. Γιατί τον πείραξε. Γιατί τον νοιάζει. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο "παράσημο" τόσο για τον ίδιο όσο και για την Εθνική. Είναι τεράστια υπόθεση για μία ομάδα, έστω κι αν πρόκειται για εθνική, να νοιάζονται οι παίκτες, να στεναχωριούνται και να ενδιαφέρονται για το αν μία λάθος απόφαση θα στοιχίσει σε βαθμούς, νίκες ή/και προκρίσεις. Κι η ομάδα του Φαν Σιπ έχει καταφέρει να διατηρεί ένα οικογενειακό κλίμα, αν κρίνουμε από τις γενικότερες αντιδράσεις μετά από γκολ, δύσκολες στιγμές, ακόμη και τραυματισμούς.

Το παρόν είναι λαμπρό, το μέλλον θα είναι λαμπρότερο

Επιστρέφοντας, όμως, στον Μαυροπάνο είναι δεδομένο πως μία κακή στιγμή δεν πρόκειται να ανακόψει την εξαιρετική πορεία της φετινής σεζόν σε συλλογικό επίπεδο. Ο διεθνής στόπερ είναι ο ηγέτης της αμυντικής γραμμής της Στουτγκάρδης, αλλά κι ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς γενικότερα της Bundesliga, με αρκετές ομάδες να έχουν εκφράσει ήδη ενδιαφέρον για την απόκτησή του, ενώ είναι βέβαιο πως η Στουτγκάρδη έχει εκκινήσει ήδη τις διαδικασίες για να ενεργοποιήσει την οψιόν αγοράς του από την Άρσεναλ.

Δεν ήταν, άλλωστε, τυχαίο πως οι "κανονιέρηδες" τον απέκτησαν μόλις στα 18 από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Μαυροπάνου είναι αξιοζήλευτα, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια στο γερμανικό πρωτάθλημα τον έχουν βοηθήσει να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και μεγαλύτερη πίστη στις δυνατότητές του. Το παρόν είναι, δίχως αμφιβολία, λαμπρό, αλλά το μέλλον δείχνει πως θα είναι λαμπρότερο. Τόσο σε εθνικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Και τα δάκρυα είναι ένα καλό σημάδι. Άλλωστε, όπως έχει πει κι ο Γάλλος δημοσιογράφος, Μορίς Σαπελάν: "Αυτοί που δεν κλαίνε ποτέ, είναι γεμάτοι δάκρυα".

ΠΗΓΗ SPORT24.GR

    

 

Απόψεις

Το ταξίδι στον  Νομό Έβρου είχε και δυσάρεστα απρόοπτα. Συνάντησα στην Ορεστιάδα τον ιντερνετικό μου φίλο Χρήστο. Η χαρά μεγάλη και από τις δύο πλευρές, μέχρι την...
randomness