«Η Ελλάδα ως λίκνο της δημοκρατίας ήταν πάντα πολύ σημαντική»
Η Ελλάδα ως λίκνο της δημοκρατίας και των θεωρητικών επιστημών ήταν πάντα πολύ σημαντική και πολύ ελκυστική για τον ίδιο, καθώς ήδη από τα μαθητικά του ακόμη χρόνια μεγάλο ήταν πάντα το ενδιαφέρον του για την Ελλάδα, τονίζει ο ομοσπονδιακός Πρόεδρος της Αυστριακής Δημοκρατίας, Χάιντς Φίσερ, σε μακρά και πολύ ανθρώπινη, αποκλειστική συνέντευξή του εφ΄ όλης της ύλης, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στη Βιέννη.
Στη συνέντευξή του ο Αυστριακός ομοσπονδιακός Πρόεδρος, του οποίου η δεύτερη εξαετής θητεία στο ύπατο αξίωμα της χώρας του ολοκληρώνεται στις 8 Ιουλίου και ο οποίος είναι για δεκαετίες ο δημοφιλέστερος πολιτικός στη χώρα του (ΣΣ έχοντας διατελέσει και επί δώδεκα χρόνια πρόεδρος της αυστριακής Βουλής), αναφέρεται στις σχέσεις του με την Ελλάδα, στην αντίσταση κατά της Χούντας, στη σπουδαία γνωριμία του με τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, στη σημαντική ελληνική στήριξη για την ένταξη της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα, με τις δικές του, διαφοροποιημένες (ΣΣ και έντονα φιλελληνικές) τοποθετήσεις για την οικονομική και την προσφυγική κρίση.
Κάνει επίσης αναφορές στις κοσμογονικές αλλαγές του 1989, εκφράζει τη γνώμη του για το μέλλον της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχολιάζει τις πολιτικές εξελίξεις στην Αυστρία των τελευταίων χρόνων, όπως επίσης την έκβαση των πρόσφατων αυστριακών προεδρικών εκλογών, ενώ κάνει λόγο και για τα πάνω από 50 χρόνια παρουσίας του στην πολιτική ζωή της χώρας του.
«Η Ελλάδα πάντα με ενδιέφερε, ήδη από τα μαθητικά μου χρόνια. Πήγαινα σε ένα γυμνάσιο όπου είχαμε μάθημα Ελληνικών, όπου ο Ελληνικός Πολιτισμός είχε μία σπουδαία θέση στο πρόγραμμα διδασκαλίας και όπου η Ιλιάδα και η Οδύσσεια ήταν για εμάς οι κατευθυντήριες γραμμές στο μάθημα, δηλαδή, η Ελλάδα, ως λίκνο της δημοκρατίας και των θεωρητικών επιστημών, ήταν για εμένα πολύ σημαντική και πολύ ελκυστική» τονίζει ο Αυστριακός ομοσπονδιακός Πρόεδρος, ο οποίος φέρεται να απαγγέλει απέξω στα αρχαία ελληνικά, ολόκληρες ραψωδίες από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Η επόμενη επαφή του με την Ελλάδα ήταν, όπως επισημαίνει ο Αυστριακός ομοσπονδιακός Πρόεδρος, στη δεκαετία του 1960 όταν επιβλήθηκε η δικτατορία των συνταγματαρχών και ο ίδιος βρέθηκε δίπλα σε φίλους από την Ελλάδα που είχε γνωρίσει από τα φοιτητικά του χρόνια ως στέλεχος και της Βουλής των Αυστριακών Φοιτητών (ΣΣ Φοιτητική Ένωση Αυστρίας), ενώ ο πρώτος του πολιτικός προιστάμενος, ο Μπρούνο Πίτερμαν (ΣΣ αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αυστρίας), ήταν επί χρόνια πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για την Ελλάδα, κάνοντας διεθνώς πολλές ομιλίες για την αποκατάσταση της δημοκρατίας.
"Όλα αυτά με εξοικείωσαν πολύ με την Ελλάδα, με την ιστορία της, με τα προβλήματά της και κατόπιν, στη συνέχεια, ήταν ο Μπρούνο Κράισκι (ΣΣ ο ιστορικός καγκελάριος της Αυστρίας που ηγήθηκε της πρώτης αυτοδύναμης σοσιαλιστικής κυβέρνησης στην Αυστρία επί 13 χρόνια, 1970-1983), εκείνος που επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ζητήματα της διεθνούς πολιτικής, θέτοντας στο επίκεντρο τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, το πρόβλημα των Παλαιστινίων, το Διάλογο Βορρά-Νότου, την Οστπολιτίκ του Βίλι Μπραντ", αναφέρει ο Αυστριακός ομοσπονδιακός πρόεδρος.
(ΑΠΕ)
