Η οικογενειοκρατία και η παρεοκρατία καλά κρατεί ! (Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή )
Παρακολουθώντας ολη αυτή την συζήτηση για τον νέο Οργανισμό Εσωτερικής Λειτουργίας του Δήμου , το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι οτι ολοι οι συντηρητικοί ανθρωποι είναι συγκεντρωμένοι στη δημόσια διοίκηση .
Απεχθάνονται τις αλλαγές και μάχονται για την διατήρηση των κεκτημένων και των προνομίων που εχουν διασφαλίσει σε αλλες εποχές υπο εντελώς διαφορετικές συνθήκες .Με μια αυτιστική λογική και με σκοπό την αναπαραγωγή του συστήματος που τους εγγυάται προνόμια και προσωπικά οφέλη .
Με λίγα λόγια ζούν στον κόσμο τους και χαμπάρι δεν εχουν πάρει για τις ανατροπές που εχει επιφέρει στην κοινωνία η οικονομική χρεοκοπία . Εχουμε να κάνουμε με μια δημόσια διοίκηση που λειτουργεί με τη λογική του λαθρεπιβάτη . Να καρπώνονται τα περισσότερα οφέλη και αλλοι να πληρώνουν τον λογαριασμό . Σε μια τέτοια κατάσταση , ακόμη και μια μικρή μετακίνηση υπαλλήλου απο τη μια υπηρεσία σε μια αλλη για λόγους αποτελεσματικότερης λειτουργίας της διοίκησης , μοιάζει με επαναστατική πράξη που προκαλεί μεγάλες αντιδράσεις .
Είπε σε κάποιο σημείο της συζήτησης ο Δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραίσκος οτι το σωστό είναι η διοίκηση και οι υπηρεσίες να λειτουργούν ανεξάρτητα απο τα πρόσωπα της πολιτικής εξουσίας . Απο το ποιός δηλαδή είναι Δήμαρχος , υπουργός ή πρωθυπουργός . Συμφωνούμε με την αποψη του Δημάρχου , αλλά ξέχασε μάλλον να διευκρινίσει σε ποιά χώρα αναφερόταν . Διότι το πολιτικό και διοικητικό σύστημα της Ελλάδας παραμένει ιδιο και απαράλλακτο απο την εποχή που θριάμβευσε ο κομματισμός στα χρόνια που διορίστηκαν ολοι οι συμβασιούχοι ακόμη και εκείνοι που είχαν συμπληρώσει 18 μήνες εργασίας στους Δήμους και τις Περιφέρειες .
Στην Ελλάδα για ποιά οργανογράμματα να συζητήσουμε στη δημόσια διοίκηση , οταν κανένας δεν κρίνεται και δεν αμοίβεται ανάλογα με την εργασία που προσφέρει , οταν οι μισθοί και οι αποδοχές δεν εχουν καμία απολύτως σχέση με την παραγωγικότητα και την αποδοτικότητα ;
Για ποιά οργανογράμματα να μιλήσουμε , οταν ακόμη και στις θέσεις των γενικών γραμματέων των Δήμων επιλέγονται οι κολλητοί του εκάστοτε Δημάρχου ή συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι , γυρίζοντας περιφρονητικά την πλάτη σε νέους επιστήμονες ;
Τι νόημα εχει η συζήτηση για τους νέους Οργανισμούς ,οταν ακόμη και η στελέχωση των Γραφείων Τύπου δεν γίνεται απο δημοσιογράφους πτυχιούχους πανεπιστημιακών ιδρυμάτων αλλά με τη λογική της παρεοκρατίας ;
Για ποια οργανογράμματα να κουβεντιάσουμε οταν δεν γίνεται καμία αξιολόγηση του εργου που προσφέρουν δημόσιοι και δημοτικοί υπάλληλοι με αποτέλεσμα τα συνήθη κορόιδα να είναι αυτοί οι λίγοι που εργάζονται με επαγγελματισμό και ευσυνειδησία ;
Είναι αραγε τυχαίο οτι ολες οι εκθέσεις των διεθνών οργανισμών για τη δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα , εντοπίζουν ως θεμελιώδες πρόβλημα την κακή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού της ; Την απουσία δηλαδή αξιοκρατίας και την ελλειψη ικανών στελεχών να υλοποιήσουν δημόσιες πολιτικές .
Είναι τυχαίο οτι εκατοντάδες μορφωμένοι και ικανοί δημόσιοι λειτουργοί , φυτοζωούν επαγγελματικά , ενω θα μπορούσαν σε αλλες συνθήκες και ενδεχομένως σε αλλη χώρα με πιο ωριμους θεσμούς , να αποτελέσουν τον καταλύτη αλλαγών στο δημόσιο ;
Τυχαία είναι ολα αυτά .
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
