Η πανδημία και η υποκρισία ! (Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Η πανδημία δοκιμάζει τις αντοχές των ανθρώπων μέσα και εξω απο τα Νοσοκομεία . Ταυτόχρονα ομως δοκιμάζει και την ανθεκτικότητα των νόμων , των συνταγμάτων , των θεσμών της Πολιτείας , των αποφάσεων της κυβέρνησης .Δοκιμάζει και την υπευθυνότητα πολιτικών , κρατικών λειτουργών και των ιδιων των πολιτών .
Το ζήσαμε αυτό πριν λίγους μήνες με τη γιορτή του Πολυτεχνείου και την παραβίαση των απαγορεύσεων του νόμου και των αποφάσεων της κυβέρνησης απο εκπροσώπους κομμάτων και συνδικαλιστικών οργανώσεων . Τότε ηταν που βγήκε η Αριστερά στους δρόμους για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της ελευθερίας της κίνησης , των συναθροίσεων και των διαδηλώσεων , παραβιάζοντας τους νόμους και τις αποφάσεις της κυβέρνησης και το σημαντικότερο αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για τη δημόσια υγεία .
Η πανδημία ομως δοκιμάζει και τις σχέσεις κράτους και εκκλησίας . Ηρθε να μας το υπενθυμίσει και η φωτεινότερη γιορτή της Χριστιανοσύνης .
Στη γιορτή των Θεοφανείων αυτή τη φορά ''τα νερά τάραξε '' , οχι ο αγιασμός των υδάτων , αλλά η κόντρα κυβέρνησης και εκκλησίας για την τήρηση των μέτρων . Τώρα είναι οι ιερείς που ανοιξαν τις εκκλησίες και βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν την μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης , με την κυβέρνηση αδύναμη και αμήχανη και με την Αριστερά να διαμαρτύρεται αυτή τη φορά -υποκριτικά θα ελεγα - γιατί δεν τηρούνται τα μέτρα . Οι υπόλοιποι μικροί και αδύναμοι θνητοί μείναμε με την απορία . Εχουμε ή οχι λοκντάουν ; Εφαρμόζονται τα μέτρα σε ολους ή μόνο σε αυτούς που δεν εχουν τη δύναμη να αντιδράσουν ;
Ποιός είναι αυτός που ιεραρχεί με σειρά προτεραιότητας τα δικαιώματα των πολιτών , αν δεν είναι το σύνταγμα και οι νόμοι ; Και γιατί το δικαίωμα της συνάθροισης , της διαδήλωσης και της θρησκευτικής λατρείας είναι καλύτερο απο το δικαίωμα της οικονομικής ελευθερίας και πρέπει να αντιμετωπίζεται με ελαστικότητα και επιείκεια σε συνθήκες εκτακτες οπως οι σημερινές , οπου αυτό που διακυβεύεται είναι το υπέρτατο δικαίωμα στη ζωή και την υγεία των πολιτών ;
Αντιλαμβανόμαστε απολύτως την κόπωση της κοινωνίας απο τις συνεχείς απαγορεύσεις και τους περιορισμούς . Ομως η πανδημία δεν αστειεύεται και ουτε κάνει διακρίσεις ανάλογα με τις πολιτικές πεποιθήσεις , την ιδεολογία ή την πίστη του καθενός . Χτυπά αλύπητα τους πάντες και για οποιαδήποτε απορία υπάρχει ρωτήστε τους γιατρούς και τους νοσηλευτές της πρώτης γραμμής που δίνουν καθημερινά την μάχη στις εντατικές των Νοσοκομείων για να σώσουν ανθρώπους που εχουν μολυνθεί απο τον φονικό ιό .
Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που μπερδεύουμε τις γραφές των ευαγγελίων με την γλώσσα των νόμων .
Εχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν για πολλά ζητήματα . Ακόμη και για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες τσακωθήκαμε και διχαστήκαμε παλαιότερα .Στο τέλος Πολιτεία και Εκλησία πάντα βρίκσουν το δρόμο για να συμπορευτούν .
Σήμερα ομως ζούμε σε κατάσταση πολιορκίας και εκτακτης ανάγκης . Πολεμάμε εναν αόρατο εχθρό οπως εχει ειπωθεί πολλές φορές και η εκβαση αυτού του πολέμου θα κριθεί απο την κοινή προσπάθεια ολων των εξουσιών και ολων των πολιτών .
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
