Λεωνίδας Μίχος : ''Πάγιο και διαχρονικό αίτημά μας είναι η θεσμοθέτηση της Ανεξάρτητης Διαβίωσης''
Σύμφωνα με τον κ. Μίχο αυτή η αναγκαιότητα φάνηκε πολύ περισσότερο δυστυχώς τις τελευταίες εβδομάδες, όπου τα μισά θύματα της πανδημίας στην Ευρώπη είναι άνθρωποι που διέμεναν σε κλειστές δομές και ιδρύματα, εξαρτημένοι, χωρίς δικαιώματα πάνω στην ίδια την ύπαρξή τους, ξεχασμένοι από την Πολιτεία και την κοινωνία.
''Δεν αρκούν οι καλές προθέσεις και τα λόγια συμπάθειας-υποστήριξης για τα Άτομα με Αναπηρία'' σημειώνει ο κ. Μίχος . ''Χρειάζονται πράξεις και πάνω απ’ όλα αποδοχή του δικαιώματος της Ανεξάρτητης διαβίωσης και των λοιπών δικαιωμάτων τους''.
Δυστυχώς , παρατηρεί , η κοινωνία μας πολλές φορές μένει στα ωραία λόγια. ''Πως αλλιώς να εξηγηθεί η άκαρπη προσπάθεια του Συλλόγου μας το δίμηνο Αυγούστου-Ιουλίου του 2019, που εναγωνίως αναζητούσαμε διαμέρισμα για τη δημιουργία και άλλης Στέγης και ενώ είδαμε περίπου 20 διαμερίσματα-κατοικίες μέσω σχεδόν όλων των μεσιτικών γραφείων της πόλης μας, όταν ενημερώναμε για το σκοπό εισπράτταμε αρνητική απάντηση;
Χρειαζόμαστε ακόμη δρόμο και θα τον περπατήσουμε όπως έχουμε μάθει να περπατάμε μέχρι σήμερα. Με αξιοπρέπεια και ψηλά το κεφάλι.
Πριν 8 χρόνια το ENIL (European Network of Independent Living - Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ανεξάρτητης Διαβίωσης) μαζί με το EDF (European Disability Forum), πέτυχαν τη θεσμοθέτηση από την ΕΕ της σημερινής ημέρας ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Ανεξάρτητης Διαβίωσης.
Η Ανεξάρτητη διαβίωση είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα το οποίο τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και οι οικογένειές τους πρέπει να απολαμβάνουν σε ισότιμη βάση με τους άλλους. Αναφέρεται σε διάφορες νομικές πράξεις, πρώτα απ’ όλα στην ίδια τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (άρθρο 19[i]), καθώς και στο ελληνικό Σύνταγμα (Άρθρο 21)
Πάγιο και διαχρονικό αίτημά μας είναι η θεσμοθέτηση τόσο της Ανεξάρτητης Διαβίωσης όσο και του προσωπικού βοηθού. Ακόμη και μέσα στην πιο βαθιά κρίση το αναπηρικό κίνημα δεν δέχθηκε ότι πολιτικές λιτότητας αποτελούν άλλοθι για να μην προχωρήσει η Ανεξάρτητη Διαβίωση, η αποϊδρυματοποίηση, η πλήρης ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην κοινότητα και στην κοινωνική ζωή.
Πριν 3 χρόνια η Ανεξάρτητη Διαβίωση έγινε πραγματικότητα και στη πόλη μας με την ίδρυση και λειτουργία στη Ροδίτσα δύο Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης όπου κατοικούν σήμερα 8 Άτομα με Αναπηρία''.
