Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός στην Ιερά Μονή του Οσίου Αγάθωνος

Με την πρέπουσα λαμπρότητα και κατάνυξη, εορτάσθηκε στην Ιερά Μονή
Αγάθωνος, η Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού και η ανάμνηση της
Ευρέσεως από τον όσιο Αγάθωνα, τον κτίτορα της Μονής, της Θαυματουργού Ιεράς
Εικόνος της Παναγίας.
Το απόγευμα της Δευτέρας 5 Αυγούστου, στον Πανηγυρικό Εσπερινό
χοροστάτησε και ωμίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ.
Ιερώνυμος, πνευματικό ανάστημα του μακαριστού Ποιμενάρχου μας κυρού
Νικολάου, ο οποίος είχε προσκληθεί επισήμως από τον μακαριστό για να προεξάρχει
του Εσπερινού της Πανηγύρεως.
Τον Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν: ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Πανοσιολ.
Αρχιμ. π. Γερμανός Γιαντσίδης με τους Πατέρες της Αδελφότητος, ο Γενικός
Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Νεόφυτος
Ραφαηλίδης και άλλοι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως μας.
Εκατοντάδες ήταν οι πιστοί που συνέρρευσαν στο Μοναστήρι του Αγάθωνα
για να προσκυνήσουν την Ιερά και Θαυματουργό εικόνα της Παναγίας και το
άφθαρτο και ευωδιάζων Ιερό σκήνωμα του οσίου Γέροντος Βησσαρίωνος του
Αγαθωνίτου του Ελεήμονος Πνευματικού.
Στον Πανηγυρικό Εσπερινό, ο οποίος μετεδόθη απευθείας μέσω του
Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητρόπολεώς μας (89,4 Fm), έψαλλε Βυζαντινός
χορός, υπό την καθοδήγηση του Διευθυντού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της
Μητροπόλεως μας κ. Ανδρέου Ιωακείμ, συμψάλλοντος του πολιού Πρωτοψάλτου και
Μουσικολογιωτάτου διδασκάλου κ. Στυλιανού Μαστρογιάννη, τ. Σχολάρχου της
Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας.
Μετά την ευλόγηση των άρτων ο άγιος Λαρίσης απηύθυνε τον θεολογικό του
λόγο προς τους εκατοντάδες πιστούς αναφερόμενος στην Δεσποτική Εορτή της
Μεταμορφώσεως λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Η Εορτή της Μεταμορφώσεως αγαπητοί μου αδελφοί, ήταν πάντοτε αφορμή
χαράς, ανεκλάλητης χαράς και πανηγύρεως για αυτόν τον Ιερό τόπο, που επί τόσους
αιώνες υψώνεται το αγιασμένο Μοναστήρι του οσίου Αγάθωνος. Ένα Μοναστήρι, το
οποίο η Χάρις της Παναγίας μας ανέδειξε, μιας που η Ιερά εικόνα της ευρέθη εδώ
και ο όσιος Αγάθων εφρόντισε, ώστε αυτή την εικόνα να την τιμήσει, εδραιώνοντας
την στη μοναστική παράδοση, ιδρύοντας σέμνωμα , το οποίο ανά τους αιώνες έχει
αναδείξει τόσους και τόσους πατέρες, οσίους, μορφές αγιασμένες από τους οποίους
έχει διδαχθεί και έχει παραδειγματιστεί η Φθιώτιδα ολόκληρη αλλά και πέραν των
ορίων αυτής.
Η φετινή όμως Πανήγυρις , η φετινή επέτειος της ανευρέσεως της Ιεράς
εικόνος σκιάζεται από το γεγονός της εις Κύριον εκδημίας του πρώτριτα απελθόντος
εις ουρανούς σεπτού Ποιμενάρχου μας, του μακαριστού Μητροπολίτου Φθιώτιδος
κύρου Νικολάου.
Ήταν 21 Ιουνίου άγιε Ηγούμενε, όταν εδώ ήρθα πάλι επικεφαλής ομάδος
προσκυνητών από την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου επιστρέφοντας από
την Παναγία της Τήνου που τόσο αγαπούσε, για να προσκυνήσουμε το μοναστήρι
να δούμε εσάς να δούμε και τον Σεβασμιώτατο και το πρώτο πράγμα που είπε μόλις
μας είδε: «Θα έλθεις να κάνεις το Πανηγύρι φέτος. Του απάντησα: Έχω και εγώ

μοναστήρι της Μεταμορφώσεως. Θα έλθεις να κάνεις τον Εσπερινό μου είπε και μου
φάνηκε παράξενο διότι, ήξερα ότι ο μακαριστός δεν άφηνε ποτέ τη δουλειά του δεν
άφηνε ποτέ τις υποχρεώσεις του και ασθενείς να ήταν πήγαινε εκεί που έπρεπε, θα
χοροστατούσε, θα έψαλε, θα κήρυττε. Τον ρώτησα εσείς που θα είστε; θα πάτε στην
Τήνο; Δεν θα είμαι θα λείπω . Και επέμενε, εσύ να έρθεις παιδί μου να κάνεις τον
Εσπερινό του Αγάθωνος» και να που ήρθα εγώ και λείπει εκείνος. Η σκιά του
βεβαίως είναι πάνω μας, έχουμε τη μεσιτευτική πρεσβεία του και γνωρίζουμε ότι
είναι εν σκηναίς δικαίων μετά Αγίων, χαίρεται στην ανεκλάλητο χαρά της απείρου
μακαριότητος της ατελεύτητης Βασιλείας του Αγίου Θεού, όμως παρά ταύτα είναι
γεγονός ότι λείπει και είναι γεγονός ότι σαν τον μακαριστό Μητροπολίτη άλλος δεν
θα περάσει από εδώ. Είναι γεγονός ότι η αγάπη του προς το μοναστήρι αυτό και προς
όλα ήταν δεδομένη και παροιμιώδης και προστατευτικώς πάντοτε και πατρικώς
γνώριζε να φέρετε και ήθελε αυτό το ήθος που εκπορεύεται από τα Μοναστήρια να
κατακλύσει ολόκληρη τη Μητρόπολη και τις Ενορίες και οι άνθρωποι να μένουν
στερρώς εις την Ορθόδοξη πίστη να εμπνέονται από το Ορθόδοξο ήθος και να τηρούν
τα όσα οι Πατέρες μας παρέδωσαν ανά τους αιώνες εν ονόματι Κυρίου.
Απόψε όμως δεν επιτρέπεται να μελαγχολήσουμε, όχι μόνον διότι για εμάς
τους Χριστιανούς η κοίμηση ενός αδελφού είναι πάντοτε χαρά, είναι δικαίωση των
κόπων του και των προσπαθειών του, είναι υποδοχή στην επουράνιο Βασιλεία είναι
δικαίωση όλων αυτών των οποίων προσεπάθησε στη ζωή του, αλλά διότι η
συγκεκριμένη Εορτή δεν μας επιτρέπει να έχουμε θλίψη. Η Εορτή της
Μεταμορφώσεως διακρίνεται μέσα στις Δεσποτικές Εορτές. Είναι η αποκάλυψη της
Θείας Δόξης, το Φως αυτό, το οποίο χαρακτηρίζει την παρουσία της Θεότητος, είναι
η μόνη Δεσποτική εορτή που έχουμε, όπου ο Χριστός είναι μόνο Δόξα και τίποτε
άλλο είναι η μόνη Δεσποτική εορτή που έχουμε που ο Χριστός δεν ταπεινώνεται,
που ο Χριστός δεν εμφανίζεται ως άνθρωπος αλλά κυριαρχικά ως Θεός για να μας
δείξει ότι είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.
Η Εορτή αυτή μας υποσημειώνει το μεγαλείο της θείας Δόξας. Δόξας
τέτοιας που μόνο με τη λέξη Φως μπορεί να περιγραφεί και Δόξας, η οποία έχει
τέτοια αποτελέσματα ώστε μόνο αυτό που λέει ο Πέτρος μπορεί να αποτυπώσει το τι
αισθάνεται κανείς όταν τη ζει «Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι». Κύριε αυτό που
βλέπω με χορταίνει δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή μου να παραμείνουμε εδώ να
μη χάσουμε αυτό το οποίο βλέπω, αυτό το οποίο αισθάνομαι βλέποντας σε
Μεταμορφούμενο, βλέποντας το Φως του προσώπου σου, βλέποντας τη Δόξα της
Θείας Μεταμορφώσεως. Και είναι τόσο έντονο αυτό το Φως, είναι τόσο Δοξαστικό
είναι, τόσο επιδραστικό ευμενώς προς τον άνθρωπο, ώστε χάριν αυτού του Αγίου
Φωτός, άνθρωποι θυσίασαν ζωή και κυριολεκτικώς και συμβολικώς , κυριολεκτικώς
μεν ως μάρτυρες οδηγούμενοι στο μαρτύριο και στα βασανιστήρια, συμβολικώς
όταν ως μοναχοί εισέρχονται στα μοναστήρια επιζητώντας μόνο και μόνο να δουν τη
θεα του Θείου φωτός κατά την ησυχαστική παράδοση της Εκκλησίας μας κατά τα
όσα τα συγγράμματα του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά τον 14ο αιώνα μας
απεκάλυψαν και μας εδίδαξαν περί αυτής της θεάς του Ακτίστου φωτός.
Αδελφοί μου, όποιος δει την Δόξα του Θεού χορταίνει τόσο που δεν θέλει
τίποτε άλλο στη ζωή του, τίποτε από τα γήινα δεν τον εθέλκει, τίποτε στη γη αυτή
δεν τον κρατά, του φαίνονται όλα μάταια, του φαίνονται όλα φοβερά ευτελή,
ανούσια. Όποιος ζήσει την Θεία Δόξα ταυτίζεται με τον Πέτρο δεν θέλει τίποτε άλλο
και όλα τα υπόλοιπα όσα δεν έχουν να κάνουν με αυτήν την Θεία Δόξα μάλλον του
φαίνονται ως βάρος από το οποίο πρέπει να απαλλαγεί για να εμείνει σε αυτήν την

Θεία Δόξα. Η Εκκλησία μας με τόσα πράγματα μας καλεί ώστε αυτό που υπόσχεται
ως κατάσταση αιωνιότητος να μην είναι μία αόριστη υπόσχεση αλλά ψηλαφητή
πραγματικότητα μέσα στη Θεία Λατρεία μέσα στην προσευχή μέσα στον πνευματικό
μας αγώνα μέσα στην κοινωνία μας με τον Άγιο Θεό.
Αγαπητοί μου, εορτάζουμε την προβολή της Θείας Δόξας, την αποκάλυψη
της, την προσφορά της στον άνθρωπο ως σημείο παρηγορητικό ώστε να ξεπεράσει
τους σκοπέλους αυτής της ζωής. Όλοι μας έχουμε βάσανα και προβλήματα,
πραγματικά όμως δεν αξίζει καν να τα θυμόμαστε ατενίζοντας την εικόνα της
Μεταμορφώσεως, αναλογιζόμενοι σε τι μεγάλη Δόξα μας καλεί ο Άγιος Θεός, πόσα
σπουδαία έχει να μας αντιπροσφέρει και τελικά με ποσό λίγο κόπο εδώ στη γη
κερδίζουμε τόσο μεγάλα, τόσα χαρακτηριστικά, που πολλές φορές μπορεί και να μη
μας αξίζουν.
Με τις ευχές του κεκοιμημένου Ποιμενάρχου μας, με τις ευχές των Πατέρων
εδώ της Μονής, με τις Πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου, της οποίας η Ιερά Εικών
εκ γης ανέτειλε, ανέθωρε εδώ σε αυτόν τον Ιερό τόπο, ώστε να επιστηρίζει ψυχάς
και να καθοδηγεί τους ανθρώπους εις την αιώνια δόξα του Αγίου Θεού, εύχομαι ο
Μεταμορφωθείς Κύριος να φωτίζει τα διαβήματα μας, να φωτίζει το νου μας ώστε
να παίρνουμε σωστές αποφάσεις και να πορευόμαστε στη ζωή μας όχι μέσα από τις
συμπληγάδες της καθημερινότητας αλλά με τη βεβαιότητα του Ευαγγελικού ήθους,
με τη σιγουριά της πίστεως με τις ευχές των Αγίων μας προστατών, των Πατέρων
που προηγήθηκαν και ελάμπρυναν αυτήν εδώ τη Μονή και κυρίως με την ευλογία
του Αγίου Θεού, του Μεταμορφωθέντος Χριστού. Αμήν».
Ακολούθησε εόρτιο κέρασμα, εκ μέρους της Ιεράς Αδελφότητος προς όλους,
κατά την διάρκεια του οποίου, ο Καθηγούμενος της Μονής π. Γερμανός προσέφερε
εις τον Σεβασμιώτατο κ. Ιερώνυμο, εις ένδειξιν τιμής, σεβασμού και αγάπης ένα
Αρχιερατικό σετ Σταυρό και Εγκόλπιο, εις ανάμνησιν της Πανηγύρεως,
συνοδευόμενα από τις ευχές όλων των Πατέρων για μακρά, υγιή, καλλίκαρπο και
θεάρεστο Αρχιερατεία.
Ο κ. Ιερώνυμος συγκινημένος ευχαρίστησε τον άγιο Καθηγούμενο για την
αγάπη, την τιμητική φιλοξενία και για το δώρο και αντιπρόσεφερε στη Μονή μία
περίτεχνο ασημένια εικόνα του αγίου Βησσαρίωνος, Αρχιεπισκόπου Λαρίσης του
θαυματουργού.
Στον Πανηγυρικό Εσπερινό μεταξύ των εκατοντάδων πιστών, παρέστησαν: Ο
Βουλευτής Φθιώτιδος κ. Ιωάννης Σαρακιώτης, ο Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδος κ.
Ευθύμιος Καραΐσκος, ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Νικόλαος Σταυρογιάννης, ο Διοικητής
του ΚΕΥΠ Ταξίαρχος Αρίστος Περρής, ο Αστυνομικός Διευθυντής Φθιώτιδος κ.
Δημήτριος Φούρλας, οι τ. Βουλευτές Φθιώτιδος κα Ελένη Μακρή και κ. Δημήτριος
Αλαμπάνος, ο Στρατηγός ε.α κ. Γεώργιος Λιασκώνης, οι Άρχοντες της Τοπικής
Αυτοδιοικήσεως και εκπρόσωποι άλλων φορέων.