Νέος δικομματισμός ; ( Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή )
Ενας νέος δικομματισμός ξεπήδησε απο τις κάλπες της 7ης Ιουλίου , σηματοδοτώντας το τέλος μιας ταραχώδους περιόδου και το ξεκίνημα μιας καινούριας με αλλα πολιτικά , οικονομικά και κοινωνικά προτάγματα . Ενας νέος δικομματισμός με νέους πρωταγωνιστές , καινούρια σκηνικά και νέους ρόλους . Απο τον δικομματισμό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με την Αριστερά σε ρόλο κομπάρσου που κυριάρχησε για σαράντα χρόνια στην κεντρική πολιτική σκηνή του τόπου , περνάμε στο νέο δικομματισμό ΝΔ -ΣΥΡΙΖΑ με ''κομπάρσο'' το ΚΙΝΑΛ , που γνώρισε την ιδεολογική και πολιτική αποσύνθεση στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων και σε ολες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις εδωσε αγώνα πολιτικής επιβίωσης , καταφέρνοντας να κρατηθεί ζωντανό με πολύ χαμηλά φυσικά εκλογικά ποσοστά . . Το ΚΙΝΑΛ λέει η Φώφη Γεννηματά είναι «ένα κόµµα τελείως διαφορετικό από τον ΣΥΡΙΖΑ . Αυτοί δεν έχουν καµία σχέση µε τις σύγχρονες σοσιαλδηµοκρατικές αντιλήψεις» . Να συμφωνήσουμε . Φαίνεται ομως οτι το ΚΙΝΑΛ είναι ενα κόμμα που εχει πολλά κοινά με τη Νέα Δημοκρατία . Αλλωστε οφείλουν και τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ να παραδεχτούν οτι ουτε η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη εχει καμία σχέση με το κόμμα της λαικής δεξιάς του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά . Τα παλαι ποτέ παραδοσιακά κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα εχουν υποστεί μεγάλες μεταλλάξεις στην πορεία των χρόνων . Το γεγονός οτι Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ ηταν για πολλά χρόνια οι βασικοί πυλώνες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα την περίοδο της μεταπολίτευσης και ουσιαστικά αυτοί που κυριάρχησαν στο παιχνίδι της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία απο το 1974 και υστερα , είχε καταλυτικές συνέπειες τόσο στην πορεία της χώρας , οσο και στην διαμόρφωση της φυσιογνωμίας των δύο πολυσυλλεκτικών πολιτικών σχηματισμών που σφράγισαν την νεώτερη πολιτική ιστορία της χώρας .Συνέκλιναν πολιτικά και προγραμματικά .
Η μεγάλη αλήθεια είναι οτι μεταπολιτευτικά ουτε ο φιλελευθερισμός ανθισε ιδιαίτερα στη χώρα , ουτε και η σοσιαλδημικρατία . Αντίθετα είχαμε μια κεντροδεξιά διαποτισμένη με τις κρατικίστικες αντιλήψεις για την οικονομία και εντονο το πελατειακό σύστημα στους κόλπους της , μια κεντροαριστερά που κρατούσε ψηλά τη σημαία του λαικισμού με τη ρητορική και τις πρακτικές του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του '80 και μια αριστερά κινηματική να διεκδικεί περισσότερες δόσεις λαικισμού και κρατισμού στη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας , μιλώντας πάντα για δικαιότερη διανομή του πλούτου που επι της ουσίας ηταν τα δανεικά που μεγάλωναν το χρέος και τα ελλείμματα σπρώχνοντας ολόκληρη τη χώρα στον εκτροχιασμό !
Ο νέος δικομματισμός είναι αντιμέτωπος με ενα μεγάλο στοίχημα . Το στόιχημα του μεγαλύτερου εκδημοκρατισμού των κομμάτων .
Σε πρώτη φάση οφείλουμε να αναγνωρίσουμε οτι η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη , αξιοποίησε το χρόνο που βρισκόταν στην αντιπολίτευση για να αλλάξει τη φυσιογνωμία του κόμματος και εχει κάνει σημαντικά βήματα ανανέωσης . Και ο ΣΥΡΙΖΑ ομως είναι υποχρεωμένος να μετεξελιχθεί ως κόμμα και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα μετά και την οδυνηρή για τον ιδιο και τα στελέχη του εμπειρία κυβερνητισμού . Θα τα καταφέρει ; Αγνωστο . Θα αλλάξει η φυσιογνωμία του ; Κανένας δεν το γνωρίζει . Το αν θα αλλάξει ή πόσο θα αλλάξει θα το διαπιστώσουμε στην πορεία
Για την ωρα , η συζήτηση για το νέο δικομματισμό διεξάγεται πάνω σε μια κοινή βάση . Στις δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις του παλιού δικομματισμού . Ολα τα αλλα παραμένουν πολιτικά ζητούμενα . Η μετεξέλιξη δηλαδή της Νέας Δημοκρατίας σε μια σύγχρονη φιλελεύθερη παράταξη ( φαίνεται να βαδίζει στο σωστό δρόμο υπο την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη ) και η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ( Θα χρειαστεί να αλλάξει εκ θεμελίων το κόμμα ) . Μέχρι να συμβούν ολα αυτά τα ωραία πράγματα , ας μην ξεχνάμε οτι οι δυνάμεις του κρατισμού και του λαικισμού δεν εχουν ηττηθεί ολοκληρωτικά και περιμένουν στη γωνία για να επανέλθουν στο προσκήνιο με την πρώτη ευκαιρία .
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
