Ο Νίκος Ανδρουλάκης σε αποκλειστική συνέντευξη στο ''Λαμιακό Τύπο'' : Ο μικρός δικομματισμός των ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ δεν μπορεί να μας βγάλει απο την κρίση !
Συνέντευξη στον Χρήστο Αλεξανδρή
''Ο μικρός δικομματισμός των ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ αναπαράγει την σημερινή παθογένεια και δεν μπορεί να δώσει διέξοδο από τη κρίση'' υποστηρίζει ο Ευρωβουλευτής και υποψήφιος για την ηγεσία του νέου πολιτικού φορέα της κεντροαριστεράς Νίκος Ανδρουλάκης, σε μια αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο ''Λαμιακό Τύπο'' με αφορμή την αυριανή επισκεψή του στη Λαμία.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μιλά για τις εξελίξεις στην Ευρώπη, το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, την αξιολόγηση, το μνημόνιο και την έξοδο της χώρας στις αγορές, ενώ δίνει και το πολιτικό του στίγμα ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου στο χώρο της κεντροαριστεράς.
Ερώτηση : Κύριε Ανδρουλάκη η ιδέα ότι το ευρώ θα έφερνε ευημερία σε όλους τους λαούς έχει αρχίσει να κλονίζεται επικίνδυνα. Τα κόμματα της κεντροδεξιάς και οι σοσιαλιστές που είχαν ποντάρει τη φήμη τους στην ιδέα της περισσότερης Ευρώπης, σήμερα αμφισβητούνται απο κόμματα και κινήματα που μάχονται για λιγότερη Ευρώπη. Σας ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς σε πολλές χώρες της Ευρώπης ;
Με ανησυχεί και πάρα πολύ μάλιστα. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε πως φτάσαμε ως εδώ. Είναι αλήθεια ότι το σημερινό μοντέλο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει φτάσει εδώ και καιρό στα όρια του. Στις σημερινές προκλήσεις δεν υπάρχουν ικανοποιητικές απαντήσεις και το αποτέλεσμα το βλέπουμε γύρω μας. Η Ευρώπη έχει όμως ιστορικά τη δυνατότητα να μεταλλάσσεται και να βρίσκει λύσεις μέσω της θεσμικής εξέλιξης. Δεν μπορεί να γίνει και διαφορετικά μια και στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον καμία χώρα δεν μπορεί να ευημερήσει μόνη της, ούτε καν η Γερμανία. Υπάρχουν τρεις βασικές επιλογές για το πώς θα προχωρήσουμε μπροστά. Η πρώτη, εκφράζει τους εχθρούς της Ευρώπης που αναφέρατε και προωθεί την διάλυση της Ένωσης. Η δεύτερη, εκφράζει τις συντηρητικές δυνάμεις και υποστηρίζει την Ευρώπη των πολλαπλών ταχυτήτων όπου ένας σκληρός πυρήνας οικονομικά ισχυρών κρατών θα προχωρήσει σε περαιτέρω ενοποίηση, αφήνοντας πίσω τους υπόλοιπους. Η τρίτη επιλογή, υποστηριζόμενη από την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία είναι να προχωρήσουμε όλοι μαζί μπροστά και ταυτόχρονα σε μια πολιτική ένωση. Το συμφέρον της Ελλάδας είναι ξεκάθαρο. Μόνο αν προχωρήσουμε όλοι μαζί θα έχουμε πιθανότητες επιτυχίας για τη δημιουργία μίας Ευρώπης με κοινωνική δικαιοσύνη, συνεργασία και αλληλεγγύη.
Ερώτηση : Μετά την εξοδο της Κύπρου από το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, η Ελλάδα παραμένει η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που συνεχίζει να εφαρμόζει μνημόνια με διαρκή λιτότητα επτά χρόνων. Που οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, αυτή η αδυναμία της χώρας να βγει από την επιτήρηση των μνημονίων ;
Η χώρα δεν έχει καταφέρει να βγει από τα μνημόνια επειδή εδώ, δυστυχώς, επικράτησαν διχαστικές λογικές. Στις υπόλοιπες χώρες που αναγκάστηκαν να προσφύγουν σε μνημόνια στήριξης της οικονομίας τους υπήρξε μια κοινή αντιμετώπιση του προβλήματος από τον πολιτικό κόσμο με αποτέλεσμα να προχωρήσουν στα αναγκαία βήματα χωρίς πόλωση. Αντίθετα στη χώρα μας επικράτησε ένας δημόσιος διάλογος που στηριζόταν στην καλλιέργεια μύθων και τα τερατώδη ψέματα. Έτσι είχαμε τον μύθο ότι το μνημόνιο έφερε την κρίση ενώ στην πραγματικότητα είχε συμβεί το αντίθετο. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουμε πολύτιμο χρόνο και να μειωθεί το ΑΕΠ της χώρας κατά 26%. Αίσθηση όμως μου είναι ότι αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει. Μετά από δυο χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ τα ψέματα έχουν καταρρεύσει. Οι πολίτες της χώρας που έχουν υποστεί τόσα πολλά και στις πλάτες τους παίχτηκε ένα ανέντιμο παιχνίδι αντιλαμβάνονται πλέον την πραγματικότητα. Κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτό ότι ο μικρός δικομματισμός των ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ αναπαράγει την σημερινή παθογένεια και δεν μπορεί να δώσει διέξοδο από τη κρίση. Για αυτό είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε στην συγκρότηση μιας ισχυρής δημοκρατικής παράταξης που θα αποτελεί μια φωνή ορθολογισμού στο πολιτικό σύστημα.
Ερώτηση : Από το 2010 μέχρι σήμερα τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις Παπανδρέου -Σαμαρά -Τσίπρα υπόσχονται στον ελληνικό λαό τον τερματισμό των μνημονίων και την έξοδο στις αγορές, αλλά με αντίθετα συνεχώς αποτελέσματα. Πόσο αληθινό θεωρείτε ότι είναι το σημερινό success story της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμένου ;
Το success story της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμένου είναι ορατό μόνο σε αυτή. Αυτό που βλέπουμε όλοι οι υπόλοιποι είναι μια οικονομία σε κατάσταση στάσης επί δυο χρόνια. Όλες οι πρωθυπουργικές προβλέψεις μέχρι σήμερα έχουν διαψευστεί. Η δεύτερη αξιολόγηση ολοκληρώθηκε με 18 μήνες καθυστέρηση. Αυτό σημαίνει δυο χρόνια με ύφεση αντί για ανάπτυξη, χιλιάδες λουκέτα και στρατιές νέων ανέργων. Σε κάθε περίπτωση, η έξοδος από τα μνημόνια προϋποθέτει την αυτοδύναμη παρουσία της χώρας στις αγορές. Πως θα γίνει αυτό όταν η δοκιμαστική έξοδος του καλοκαιριού για πενταετές ομόλογο έγινε με επιτόκιο 4.375% τη στιγμή, όπου το αντίστοιχο της Ιρλανδίας τιμολογείτο με -0,016% και της Πορτογαλίας με 1,157%; Για να καταλαβαίνουμε πού βρισκόμαστε: Η Πορτογαλία πλέον δανείζεται για δέκα χρόνια με 2.44% και η Ελλάδα χρυσοπλήρωσε για να δανειστεί για πέντε με 4.37%. Κατά συνέπεια ο κ. Τσίπρας καλά θα κάνει να αφήσει τα επικοινωνιακά συνθήματα και να ασχοληθεί με το πώς θα δώσει λύση στα πιεστικά προβλήματα της πραγματικής οικονομίας που είναι και ο μοναδικός τρόπος για να βγούμε κανονικά στις αγορές. Δυστυχώς, οι προοπτικές δεν ευοίωνες. Η ίδια η κυβέρνηση είχε προγραμματίσει 24 δράσεις επιχειρηματικότητας του ΕΣΠΑ για το πρώτο εξάμηνο του 2017 και κατάφερε να προκηρύξει μόλις 5. Το νέο ΕΣΠΑ τρέχει από το 2014 και ούτε ένα μεγάλο έργο δεν έχει ενταχθεί ακόμα σε αυτό. Σε όλες τις μεγάλες επενδύσεις διαπιστώνονται σημαντικές καθυστερήσεις και γραφειοκρατία. Το τραπεζικό σύστημα παραμένει στο «γύψο» και η πιστωτική δραστηριότητα είναι μηδενική. Υπό αυτές τις συνθήκες, η ανάκαμψη της οικονομίας και η οριστική έξοδος από τα μνημόνια δεν αποτελούν ρεαλιστικό ενδεχόμενο. Η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και σοβαρό αναπτυξιακό σχέδιο για την έξοδο από τη κρίση.
Ερώτηση : Έχουμε την εντύπωση ότι η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ζει σε ένα διαρκή πολιτικό διχασμό. Μέχρι σήμερα αυτό που χώριζε τους Έλληνες ήταν το μνημόνιο - αντιμνημόνιο. Τώρα οι κυβερνώντες ανακάλυψαν νέες αντιθέσεις ανάμεσα στο παλιό και το νέο. Πώς εισπράττει ο Νίκος Ανδρουλάκης αυτές τις διχαστικές λογικές που κυριαρχούν στο δημόσιο βίο αποκλείοντας κάθε δυνατότητα συννενόησης των πολιτικών δυνάμεων ;
Ιστορικά οι διχαστικές λογικές έχουν βλάψει τη χώρα μας. Από την εποχή της ελληνικής επανάσταση μέχρι και την περίοδο των αγανακτισμένων η λογική των διαιρέσεων σε «καλούς» και «κακούς» Έλληνες έχει αποδειχθεί επιβλαβής για το συμφέρον του λαού μας. Το ζητούμενο στη πολιτική είναι η σύνθεση απόψεων όχι ο διχασμός, η καλλιέργεια ευρύτερων συναινέσεων και όχι η πόλωση. Για αυτό το λόγο υποστηρίζω και την ανάγκη οικοδόμησης μιας μεγάλης προοδευτικής παράταξης στην οποία θα υπάρχει χώρος για όλους: Από τη γενιά των γoνιών μας μέχρι και τη γενιά των παιδιών μας. Θέση θα υπάρχει για όλους όσοι αποδέχονται το κοινό ηθικό και αξιακό πλαίσιο λειτουργίας, χωρίς ηλικιακούς αποκλεισμούς. Πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον προχωρώντας σε αλλαγή νοοτροπίας.
Ερώτηση : Οι σοσιαλιστές στην Ευρώπη εμφανίζονται διαιρεμένοι. Οι μισοί θέλουν να συνεργαστούν με την κεντροδεξιά και οι αλλοι μισοί επιθυμούν μια συνεργασία με την αριστερά. Σε πολλές χώρες συναντούμε αυτό το φαινόμενο. Στην Ελλάδα η κεντροαριστερά απορρίπτει κάθε πρόταση συνεργασίας, είτε με την κεντροδεξιά, είτε με την Αριστερά. Πιστεύετε ότι είναι ρεαλιστική αυτή η προσέγγιση ή υπακούει σε πολιτικές τακτικισμού των υποψηφίων για τη νέα ηγεσία ;
Ο πολιτικός συσχετισμός είναι διαφορετικός σε κάθε χώρα και είναι φυσιολογικό να μην υπάρχει ενιαία προσέγγιση σε αυτό το θέμα. Στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά πρώιμη αυτή η συζήτηση δυο χρόνια πριν από τις εκλογές. Εκτός του ότι είναι άκομψο να προεξοφλείται η βούληση των πολιτών, η συζήτηση δεν έχει απολύτως καμία πολιτική ουσία. Γιατί να μην παραδειγματιστούμε θετικά από το τι γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου όχι μόνο τα κόμματα δεν σπεύδουν χρόνια πριν τις εκλογές να ξεκαθαρίσουν με ποιον θα συνεργαστούν μετά τις εκλογές αλλά συνήθως χρειάζονται κι αρκετές εβδομάδες ή και μήνες μετά τις εκλογές ώστε να συμφωνήσουν (ή να διαφωνήσουν) για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας; Σε κάθε περίπτωση οποιαδήποτε συζήτηση περί κυβερνητικής συνεργασίας πρέπει να βασίζεται σε μια προγραμματική συμφωνία μεταξύ των κομμάτων, για να μην εκφυλιστεί στο σε μια απλή μοιρασιά θέσεων εξουσίας.
Ερώτηση : Πολλοί αμφιβάλλουν αν το εγχείρημα για την δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα θα έχει συνέχεια και την επομένη των εκλογών του Νοεμβρίου. Από τι πιστεύεται θα εξαρτηθεί η ενότητα του νέου πολιτικού φορέα ; Ποιές εγγυήσεις υπάρχουν ότι δεν θα παρουσιαστούν ... αποσχιστικές τάσεις ;
Ελπίδα μου είναι ότι η μαζικότητα της συμμετοχής, πέρα από πολύτιμη πολιτική παρακαταθήκη για την παράταξη, θα ισχυροποιήσει το εγχείρημα σε βαθμό που θα αποκλείει τον κίνδυνο μελλοντικών κεντρόφυγων τάσεων. Το θεωρώ αυτονόητο ότι την επόμενη μέρα θα είμαστε όλοι μαζί, ενωμένοι στον κοινό στόχο που δεν είναι άλλος από την ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου. Δεν μπορώ βέβαια να μην παρατηρήσω ότι αυτό το ζήτημα δεν θα υπήρχε καν ως ενδεχόμενο εάν είχαμε προχωρήσει στη συγκρότηση του νέου φορέα πριν την εκλογή της ηγεσίας του, όπως είχα προτείνει πριν από δυο χρόνια. Σε κάθε περίπτωση όμως σήμερα έχουμε μια εκλογική διαδικασία που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του κόσμου. Σε ό,τι με αφόρα δεσμεύομαι ότι και μελλοντικά, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας, θα παραμείνω εδώ όπως έκανα άλλωστε και στις δύσκολες στιγμές που περάσαμε στο πρόσφατο παρελθόν.
Ερώτηση : Και ένα σχόλιο για το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Θεωρείτε ότι η συμφωνία των 2,4 δισ. για τον εκσυγχρονισμό των F-16 θέτει σε δοκιμασία τις σχέσεις μας με την Ευρώπη ;
Και δεύτερον, ποιό μήνυμα περνάμε στον ελληνικό λαό και κυρίως στα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Κόβουμε τις συντάξεις και τα επιδόματα αναπηρίας για ναπληρώνουμε τα εξοπλιστικά προγράμματα ;
Ο κ. Τσίπρας αντί να φέρει άμεσες ξένες επενδύσεις από τις ΗΠΑ που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και θα δημιουργήσουν νέο πλούτο συμφώνησε σε νέες παραγγελίες αμυντικών συστημάτων. Πραγματικά, οι προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης είναι σε εντελώς λάθος κατεύθυνση.
