Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Μια ήπειρος, ένας ωκεανός και μια πρόωρη κάλπη 

Mια ήπειρος κι ένας ωκεανός χωρίζουν την Ελλάδα απ’τον Καναδά. Αχανής χώρα, αραιοκατοικημένη και λίγο πολύ ευημερούσα, με ένα πολιτικό σύστημα δημοκρατικό, αλλά αρκετά διαφορετικό από αυτό της πατρίδας μας. Το κράτος είναι εκεί ομοσπονδιακό, με επαρχίες που έχουν κάθε μια, δική της κυβέρνηση και κοινοβούλιο. Υπάρχει όμως ταυτόχρονα και μια κεντρική Βουλή και Γερουσία, μια κεντρική κυβέρνηση με αρκετές εξουσίες και τέλος μια βασίλισσα, που δεν είναι άλλη από την πασίγνωστη Ελισάβετ Β’ και που την εκπροσωπεί στην πρωτεύουσα ένας Γενικός Κυβερνήτης, διορισμένος από την ίδια μετά από πρόταση του πρωθυπουργού. 

Πριν από μερικά χρόνια, το 2015, ο Καναδάς εξέλεξε έναν νέο, δυναμικό και ευειδή πολιτικό, στο αξίωμα του πρωθυπουργού. Τον Τζάστιν Τρυντώ, γιο παλιού πρωθυπουργού, που υπόσχονταν ν’αλλάξει τη χώρα ριζικά, να μεταρρυθμίσει σε βάθος τη διοίκηση, να φέρει το κράτος πιο κοντά στον απλό πολίτη και σ’εκείνους που οι προηγούμενοι κυβερνώντες παραμέλησαν, να κάνει τη χώρα φάρο προόδου και παράδειγμα προς μίμηση παγκοσμίως. Οι Καναδοί τον ψήφισαν μαζικά, άλλοι γιατί πίστεψαν στις υποσχέσεις και τον ενθουσιασμό του, άλλοι γιατί τους φαίνονταν συμπαθής χάρη στο σχετικά νεαρό της ηλικίας του (ήταν τότε 44 ετών) και το ευχάριστο παρουσιαστικό του, κι άλλοι γιατί  ο προκάτοχός του είχε ήδη κυβερνήσει επί σχεδόν δέκα χρόνια και πίστευαν ότι χρειαζόταν μια αλλαγή. Έτσι το κόμμα του, από τρίτο στις προηγούμενες εκλογές, ήρθε πρώτο με μεγάλη διαφορά.

Ίσως σε κάποιους από εμάς κάτι να θυμίζει αμυδρά αυτό.

Τέσσερα χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2019, το όνειρο είχε αρκετά ξεθωριάσει. Το κόμμα του Κυρίου Τρυντώ, οι «Φιλελεύθεροι»,  ήρθε βέβαια πάλι πρώτο στις εκλογές, αλλά χωρίς τις απαιτούμενες έδρες για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση,  κι έτσι  αναγκάστηκε να στηριχθεί στη συνεργασία μικρότερων κομμάτων. Λίγους μήνες μετά ξέσπασε η πανδημία.

Ο Πρωθυπουργός αντιμετώπισε την κατάσταση ψύχραιμα και με επιτυχία. Στηρίχθηκε στους επιστήμονες, κι έτσι η χώρα δεν θρήνησε μεγάλο αριθμό θυμάτων, έδωσε γενναία επιδόματα, κι έτσι η ανεργία και η φτώχεια δεν χτύπησαν πολλές πόρτες, ακολούθησε μια στρατηγική εμβολιασμού που επέτρεψε στον Καναδά να ξαναβρεί μια κανονικότητα, με ελεγχόμενο αριθμό μολύνσεων ώστε το σύστημα υγείας να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις ανάγκες.

Κι αυτό ίσως σε κάποιους από εμάς να δημιουργεί συνειρμούς.

Και τότε ο Πρωθυπουργός σκέφτηκε να καλέσει τους πολίτες πρόωρα στις κάλπες. Έλπιζε πως η καλή διαχείρηση της κρίσης θα του χάριζε την αυτοδυναμία που έχασε δυο χρόνια πριν και θα του έδινε τη δυνατότητα να διαμορφώσει μια και καλή το πολιτικό σύστημα όπως εκείνος επιθυμούσε.

Οι Καναδοί όμως δεν κατάλαβαν για ποιο λόγο η χώρα έπρεπε να μπει στη διαδικασία νέων εκλογών τόσο λίγο χρόνο μετά τις προηγούμενες κι ενώ η πανδημία δεν είχε ακόμη τελειώσει. Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Κυρίου Τρυντώ θύμισαν στους ψηφοφόρους, όχι μόνο τα όποια λάθη των Φιλελεύθερων, αλλά και την οίηση που πολλές φορές χαρακτήριζε την κοινωνική και πολιτική συμπεριφορά του αρχηγού τους. Βλέπετε ο Πρωθυπουργός, όπως συμβαίνει δυστυχώς στους ανθρώπους κι ακόμη περισσότερο στους ηγέτες, όταν αισθάνονται πολύ ισχυροί, λησμονούσε αρκετά συχνά  πως δεν ήταν παρά ένας υπηρέτης του λαού και της χώρας με συμβόλαιο περιορισμένου χρόνου.

Πανάκριβες διακοπές με μεγιστάνες φίλους, μια σύζυγος που, όπως κι εκείνος, δεν έκρυβε πολύ την αδυναμία της στην πολυτέλεια και δεν καταλάβαινε πως οι πολίτες θέλουν τους συντρόφους των αιρετών εκπροσώπων τους μάλλον διακριτικούς, υπερβολική έκθεση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ενέργειες που άφηναν να διακρίνεται μια ενοχλητική αλαζονεία.... ο προεκλογικός αγώνας δεν εστιάστηκε μόνο στα προγράμματα και στα επιτεύγματα.

Ευτυχώς για τον Τζάστιν Τρυντώ, οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων ήταν ακόμη πολύ νέοι στον πολιτικό στίβο και χωρίς μεγάλη χαρισματικότητα. Οι εκλογές όμως δεν πήγαν καλά. Ο Πρωθυπουργός κράτησε μεν το θώκο του, αλλά το κόμμα του, αν και πρώτο σε αριθμό εδρών, ήρθε αυτή τη φορά δεύτερο σε ψήφους (αυτό συμβαίνει μερικές φορές στα ομοσπονδιακά πολιτικά συστήματα ) και η αυτοδυναμία που επιζητούσε παρέμεινε όνειρο. Ακόμα και μεταξύ των στελεχών των Φιλελεύθερων, ο ηγέτης έχει αρχίσει να αμφισβητείται και να συζητείται η μετά από αυτόν επιλογή.

Ο Καναδάς είναι μια ήπειρος κι έναν ωκεανό μακριά από την Ελλάδα. Κι έχει όπως είπαμε διαφορετικό πολιτικό σύστημα από το δικό μας. Σίγουρα λοιπόν αυτά που συνέβησαν εκεί δεν θα μπορούσαν να συμβούν στην χώρα μας, έτσι δεν είναι;

 

Θεόδωρος Γ. Κουτρούμπας  
Καθηγητής UCLouvain
Επισκέπτης Καθηγητής
του Πανεπιστημίου του Μοντρεάλ  
Γενικός Διευθυντής CEPLIS

    

 

Ενημερωτικά δελτία

Ενημερωθείτε άμεσα από την εφημερίδα μας για τις τελευταίες ειδήσεις μέσα από την ηλεκτρονική σας διεύθυνση.