«Μα ένας δικηγόρος να γίνει ντελιβεράς;»

☛ Η άστοχη δήλωση του υφυπουργού κ. Τσακλόγλου (που προς τιμήν του άμεσα ανακάλεσε) για τους δικηγόρους ακολουθήθηκε από ακόμη πιο άστοχες πολιτικές αντιδράσεις, στις οποίες υποφώσκει μια κακώς νοούμενη ταξική - και τοξική - ανάγνωση της αγοράς εργασίας.
Καταρχάς δεν είναι υποτιμητικό να είσαι ντελιβεράς. Ο διανομέας είναι ένα αξιοπρεπέστατο και δύσκολο επάγγελμα από το οποίο βιοπορίζονται χιλιάδες, νέοι κυρίως, συμπολίτες μας και το οποίο στηρίζει, μεταξύ άλλων, τον εξαιρετικά δυναμικό υποκλάδο της εστίασης, την απομακρυσμένη εστίαση.
Επίσης, είναι ενδογενές στοιχείο της αγοράς εργασίας, ειδικά στην εποχή μας, η αλλαγή επαγγέλματος. Όλες οι σχολές επαγγελματικού προσανατολισμού θεωρούν πλέον υψηλής αξίας ατομική ικανότητα να είσαι σε θέση να μετασχηματίζεις το επαγγελματικό σου αντικείμενο, ανάλογα με τις τάσεις της εποχής.
Κοινώς, φεύγουμε οριστικά από το μοντέλο «μπήκα στα 25 σε εργοστάσιο/δημόσιο/οικοδομή/τράπεζα και από εκεί θα πάρω σύνταξη».
Άρα λοιπόν, που είναι το πρόβλημα με τη δήλωση του υφυπουργού;
Το ατόπημα έγκειται στο ότι όταν απευθύνεσαι σε μια ολόκληρη επαγγελματική ομάδα, που τα μέλη της έχουν επενδύσει χρόνια σπουδών και κόπο για να κατακτήσουν μια επιστήμη που οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, δεν μπορείς, ελαφρά τη καρδία, να την παροτρύνεις να καταφύγει σε ένα άλλο.
Η Πολιτεία οφείλει να ενθαρρύνει - έμπρακτα και ηθικά - τους πολίτες να αποκτούν επαγγελματικές δυνατότητες και να τις αξιοποιούν με τον βέλτιστο για τους ίδιους και την κοινωνία τρόπο. Αλλά και να εκπέμπει το μήνυμα του σεβασμού προς κάθε πολίτη, εργαζόμενο ή μη.

Φάνης Σπανός
Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας