Ρουμελιώτικες μαντινάδες - Ο ΖΕΥΓΑΣ

Στου φόβου τον αστερισμό
περάσαμε με θάρρος
κι ένας αλλιώτικος θαρρώ
μας κυνηγάει χάρος.

Πότε πλημμύρες και βροχές
μας πνίγει σαν ποντίκια,
και μας προσφέρει για τροφές
στα ψάρια και στα φύκια.

Πότε αέρινες ριπές
μας στέλνει του Αιόλου
κι ανθρώπους, δένδρα και σκεπές
τις πάει κατά διαόλου.
 
Πότε σεισμούς καταστροφές
κι ερείπια στις στράτες
κι εμείς στα μπάζα σαν μεζές
στις πεινασμένες γάτες.

Να σου κι ο κορωνοϊός
μ’ αδιάκριτα καμάκια,
χτυπά και παίρνει δυστυχώς
ανθρώπους κι ανθρωπάκια.

Χίλιοι αόρατοι εχθροί
τον ήλιο μας μαυρίζουν,
σάμπως τη γη τους οι θεοί
να την κατεδαφίζουν.
Κάτι δεν κάνουμε σωστά
σε τούτον τον πλανήτη
κι αυτός αγρίως αντιδρά
με το μυαλό του θύτη.
*
Άνευ αδείας ο ζευγάς,
οργώνει το χωράφι
κι οι κόποι κάποιας μυρμηγκιάς
θα πάει και φέτος στράφι.

Χ.Τ. ο Βιτ’λιώτης
Νο 605
Λαμία 12/03/2020