Αλέκος Κοντόπουλος : Ο Λαμιώτης Ζωγράφος που κατέκτησε τον κόσμο !
Για το έργο την ζωή και τις σκέψεις του μεγάλου Λαμιώτη Ζωγράφου Αλέκου Κοντόπουλου μίλησε χθες βράδυ στην Αίθουσα της Δημοτικής Πινακοθήκης Λαμίας που φέρει μάλιστα και το όνομα του η έφορος της Δημοτικής Πινακοθήκης αρχαιολόγος και Ιστορικός Τέχνης Έφη Παπαευθυμίου σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Γυναικών Λαμίας . Η Εφη Παπαευθυμίου στην ομιλία της παρουσίασε πολλά αγνωστα στοιχεία για τη ζωή του Αλέκου Κοντόπουλου σημειώνοντας οτι η φήμη και η αξία του Λαμιώτη καλλιτέχνη ξεπερνά τα όρια της χώρας κατακτά την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.
Γεννήθηκε το 1904 στην Λαμία. Η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική ξεκίνησε από τα μαθητικά του χρόνια ενώ το 1921 παρακολούθησε μαθήματα αγιογραφίας κοντά στον Γ. Σαραφιανό του οποίου υπήρξε βοηθός για μια διετία. Το 1923, αφού πρώτα είχε πραγματοποιήσει την πρώτη του έκθεση σε κατάστημα της γενέτειράς του, ήρθε στην Αθήνα και μετά από εξετάσεις έγινε δεκτός στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου μαθήτευσε δίπλα σε καθηγητές όπως οι Γερανιώτης, Ιακωβίδης, Λύτρας και Μαθιόπουλος. Αποφοίτησε από τη σχολή το 1929 παρακολούθησε μαθήματα στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γαλλία ταξίδεψε για εκπαιδευτικούς σκοπούς στο Βέλγιο με σκοπό τη μελέτη της φλαμανδικής ζωγραφικής σχολής.Το 1933 παντρεύτηκε την Μαρσέλ-Ραχήλ Μπουσσάρ και επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνδέθηκε με τους «Νέους Πρωτοπόρους» ενώ το 1934 υπήρξε ιδρυτικό μέλος των «Ελεύθερων Καλλιτεχνών». Το επόμενο έτος μετέβη εκ νέου στο Παρίσι πραγματοποιώντας μεταπτυχιακές σπουδές στις Ακαδημίες Κολαρόσι και Γκραν Σωμιέρ.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα διορίστηκε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο οποίο παρέμεινε ως το 1969. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση ενώ το 1944 ήταν ένα από τα πρόσωπα που συνέβαλε καθοριστικά στην ίδρυση του Καλλιτεχνικού Επαγγελματικού Επιμελητηρίου. Το 1949 συμμετείχε στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας των «Ακραίων» παρουσιάζοντας για πρώτη φορά έργα ανεικονικής τέχνης στην Ελλάδα και το επόμενο έτος προτάθηκε από το εγχώριο τμήμα της AICA ως υποψήφιος για το βραβείο Guggenheim.[1] Τα χρόνια που ακολούθησαν συμμετείχε σε αρκετές εκθέσεις του εξωτερικού με πιο σημαντικές εκείνες της Μπιεννάλε του Σάο Πάολο τα έτη 1953 και 1955 (μάλιστα στη δεύτερη τιμήθηκε με το αργυρό μετάλλιο), της Αλεξάνδρειας το 1959 και της Βενετίας το 1960. Το 1973 κέρδισε το Α' Κρατικό Βραβείο, αρνήθηκε όμως την παραλαβή του θέλοντας με αυτό τον τρόπο να διαμαρτυρηθεί ενάντια στο καθεστώς της 21ης Απριλίου. Πέθανε στην Αθήνα το 1975. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Λαμιέων Νίκος Σταυρογιάννης και οι Αντιδήμαρχοι Βίβιαν Αργύρη και Γιώργος Λάμπρου .
