Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

 

«O ρατσισμός συνεχίζει να υπάρχει στην κοινωνία»


    Τα δύο Παγκόσμια Κύπελλα που κατέκτησε η Γαλλία, το 1998 και το 2018 και τα οποία χαρακτηρίστηκαν από την πολυεθνικότητα που υπήρχε στον πάγκο, συνέβαλαν στη μείωση των φυλετικών εντάσεων στη χώρα και άλλαξαν την στάση απέναντι στους μετανάστες, όπως παραδέχθηκε ο πρώην διεθνής αμυντικός των «τρικολόρ», Λιλιάν Τουράμ.

    Ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Γαλλίας, ήταν αυτός που την οδήγησε στην κατάκτηση του πρώτου Μουντιάλ στην Ιστορία της πριν από 20 χρόνια, σκοράροντας δύο φορές στον ημιτελικό εναντίον της Κροατίας, ο οποίος άνοιξε το δρόμο για τον θρίαμβο της Γαλλίας μέσα στο σπίτι της.

    Ωστόσο, ο πρώην άσος των Μονακό, Πάρμα, Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα, είναι επίσης γνωστός για τις πολιτικές του απόψεις, αλλά και για τις θέσεις του σχετικά με τους πολίτες στα περιθωριοποιημένα προάστια του Παρισιού κατά τη διάρκεια των ταραχών του 2005, επικρίνοντας έντονα τον τότε Πρόεδρο της χώρας, Νικολά Σαρκοζί.

    Ο Τουράμ ισχυρίζεται ότι ο αγώνας κατά των προκαταλήψεων δεν έχει τελειώσει, τουλάχιστον στη χώρα του, αλλά πιστεύει ότι η επιτυχία της ομάδας του με την κατάκτηση του κορυφαίου τροπαίου του ποδοσφαίρου στα γήπεδα της Ρωσίας, από τους συμπατριώτες του Πολ Πογκμπά και Κιλιάν Μπαπέ, συνέβαλαν αποφασιστικά σε μια πιο ζωηρή συζήτηση σχετικά με τις φυλετικές σχέσεις.

    «Η επιτυχία ήταν πολύ χρήσιμη, διότι όταν η Γαλλία κερδίζει και οι άνθρωποι εξετάζουν τη σύνθεση της ομάδας, αυτό έρχεται σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζουν οι άνθρωποι για τη μετανάστευση», τόνισε ο Τουράμ στο πρακτορείο Reuters σε συνέντευξή του στο «Καμπ Νόου» της Βαρκελώνης.

    «Μέσω του ποδοσφαίρου, πολλοί από τους καλύτερους παίκτες ξεκίνησαν τη ζωή τους ως φτωχά παιδιά, σε πολλές περιπτώσεις από οικογένειες μεταναστών. Έτσι, όταν η Γαλλία κερδίζει αγώνες, είναι πολύ σημαντικό για την εικόνα της χώρας και για την εικόνα των μεταναστών. Όταν κερδίζει η ομάδα, οι συζητήσεις για τη μετανάστευση γίνονται απλούστερες.»

    Ωστόσο, η επιτυχία της επονομαζόμενης «ομάδας Rainbow», που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998 δεν θεράπευσε τις φυλετικές εντάσεις στη Γαλλία για πολύ καιρό. Το ακροδεξιό πολιτικό κόμμα του εθνικού μετώπου ανέβηκε σημαντικά στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το 3-0 επί της Βραζιλίας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ενώ ο ηγέτης Ζαν-Μαρί Λεπέν κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις προεδρικές εκλογές του 2002.

    Αυτές οι πληγές απέφυγαν να εξαφανιστούν για δύο δεκαετίες και ένα χρόνο πριν η Γαλλία πανηγυρίσει το τρόπαιο στην Ρωσία, η κόρη Λε Πεν, Μαρίν, επανέλαβε την επιτυχία του πατέρα της, συγκεντρώνοντας 10 εκατομμύρια ψήφους στις προεδρικές εκλογές του 2017, προτού ηττηθεί από τον Εμμανουέλ Μακρόν.

    «Φυσικά, μια επιτυχία της ομάδας δεν αλλάζει τα πάντα και δεν σβήνει μονομιάς τα ζητήματα αυτά» πρόσθεσε ο Τουράμ και συνέχισε: «Το 1998 ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή, συνέβαλε στη νομιμοποίηση των μεταναστών. Είναι πλέον πολύ πιο εύκολο να μιλήσουμε για αυτά τα ζητήματα από πριν. Το ποδόσφαιρο δίνει στους ανθρώπους ένα χώρο να μεγαλώσουν και να γίνουν ισχυρότεροι, αλλά ο ρατσισμός συνεχίζει να υπάρχει στην κοινωνία. Το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να αλλάξει τα πάντα, αλλά έχει αντίκτυπο».

    Ο 46χρονος, σήμερα, Τουράμ, έχει περάσει από τότε τις ημέρες του «κηρύττοντας» κατά του ρατσισμού μέσω του ομώνυμου ιδρύματός του, ενώ συνεργάζεται με το ίδρυμα της Μπαρτσελόνα, υποστηρίζοντας τους πρόσφυγες που εγκατέλειψαν τη Συρία και αναζήτησαν μία καλύτερη τύχη στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στο Λίβανο.

    «Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι πρόσφυγες δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με εμάς, ότι δεν είναι νόμιμοι. Συνεργάζομαι με πρόσφυγες για να απαλλαγούμε από αυτή την ιδέα, να κάνουμε τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι κανείς δεν είναι πιο νόμιμος από οποιονδήποτε άλλον», υποστήριξε ο Τουράμ.

    «Έχουμε προχωρήσει με τις φυλετικές σχέσεις και με το σεξισμό, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για να αλλάξουμε τα πιστεύω των ανθρώπων. Είμαι βέβαιος ότι σε 50 χρόνια οι άνθρωποι θα ρωτούν πώς ήταν δυνατόν άνθρωποι να μένουν αβοήθητοι και να πεθαίνουν στη Μεσόγειο Θάλασσα μόνο και μόνο επειδή ήταν πρόσφυγες»;

 

ΠΗΓΗ ΑΠΕ