25η ΜΑΡΤΙΟΥ 2014

Απ’ το “κουτί” απόλαυσα
προχθές τη λειτουργία,
της Εθνικής μας εορτής
με τη δοξολογία.

Το χάρηκα πραγματικά
της πόλης μας το είναι,
απ’ των ανθρώπων τις μικρές
πράξεις, του θεαθήναι.

Είδα και τους επίσημους
με τις πολλές φανφάρες,
αντί να κάνουνε Σταυρό
να παίζουνε… κιθάρες.
Είδα τους αντιπάλους τους
να μη τους χαιρετάνε
και ν’ ανταλλάσουνε ευχές
μ’ αυτούς που… αγαπάνε.

Διέκρινα και μια αλλαγή
μέσα στην εκκλησία
πως ο λαός αδιαφορεί
πλέον στη… χασμωδία.

Λάθος και το μικρόφωνο
στου δάσκαλου το λόγο
είπε για τον ξεσηκωμό
και της φυλής τον… ψόγο.

Μα τι να πω για το παιδί
δίπλα στο δέσποτά μας,
φιγούρα τσολιαδίστικη
του Διάκου ήρωα μας.


Μαζί Δεσπότης και μικρός,
απ’ την ωραία πύλη,
φαντάζανε, για τη γιορτή,
ήρωες… εν ειρήνη.

Μέσα στα χίλια μίζερα
που έχει η καρδιά μας,
μπράβο στο σπίτι του παιδιού
μπράβο και στον παπά μας.
΄
Είδα και την παρέλαση
πάλι απ’ το γυαλί
κι’ έμεινα με την γεύση της
πως ήταν… περσινή.

Χρόνια πολλά, σε όλους σας,
δεχθείτε κι’ από μένα,
και μην ξεχνάτε ένα κερί,
λαμπρό, στο εικοσιένα.-


Χρήστος Τ. ο Βιτ’λιώτης.
    Νο 396 / 27-3-2014