Έχουμε σύγχρονο κράτος;

Γράφει ο Αθ. Δ. Γκίκας - Μαθηματικός

«… θα έλεγε τις ότι η χώρα αυτή ηλευθέρωθη επίτηδες δια ν’ αποδειχθή ότι δεν είναι ικανή προς αυτοδιοίκησιν».

Αλεξ. Παπαδιαμάντης 1893

Την αλήθεια αυτή τη βιώνουμε σήμερα με τα σκάνδαλα (διαχρονικά) του ΟΠΕΚΕΠΕ. Νομίζαμε ότι θα ξεγελάσουμε τους … κοντοφράγκους. Να όμως που Ευρωπαίοι Εισαγγελείς μας ελέγχουν.

Βούτυρο στο ψωμί της Αντιπολίτευσης τα σκάνδαλα. Έτοιμοι να κατεδαφίσουν το Κράτος. Είναι όμως έτοιμοι να το ξαναχτίσουν;

Ως Έλληνα πολίτη με θλίβει η παρέμβαση της Ε.Ε., που φέρνει στην επιφάνεια την ανικανότητα μας ή την πονηρία μας.

Από την άλλη ελπίζω να συμβάλλει στην ενίσχυση της ικανότητας και την απολιτικοποίηση της διοίκησης.

Βιώνουμε εδώ και 200 χρόνια τον Εθνικό μας αναχρονισμό . η ορθολογική διοίκηση παραμένει το μεγάλο ζητούμενο.

Τι έχεις Γιάννη μ’, ό,τι είχα πάντα, λέει ο σοφός λαός μας. Το 1947 η Μ. Βρετανία αδυνατούσε να στηρίξει τη διηρημένη Ελλάδα που βίωνε τον Εμφύλιο.

Το ρόλο αυτό τον αναλαμβάνουν οι ΗΠΑ και έστειλαν τον Porter για να εξετάσει την επικρατούσα κατάσταση.

Η έκθεσή του καθόλου κολακευτική για τους διοικούντες. Γράφει μεταξύ άλλων.

«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Μια χαλαρή κάστα πολιτικών ατομιστών, αντί για την ανάπτυξη της χώρας, σκέφτονται το πώς θα διατηρηθούν στην εξουσία».

————-

«Σ’ όλη την χώρα κυριαρχεί έλλειψη πίστης για το μέλλον, κάτι που οδηγεί στην απραξία».

————-

«Η Δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εκτεταμένη. Οι μισθοί προσαυξάνονται με επιδόματα, ένεκα των οποίων μερικοί δημόσιοι υπάλληλοι κερδίζουν από 2 έως και 4 φορές πάνω από το βασικό μισθό τους !».

————-

«Οι κυβερνώντες ασχολούνται περισσότερο με το βόλεμα ημετέρων παρά με τα προβλήματα του τόπου».

 «Η ντόπια νομενκλατούρα, με εξαιρετική μόρφωση και γλώσσες, είναι πρόθυμη να μας βοηθήσει με απώτερο σκοπό το δικό της όφελος !».

Μία τέτοια διοίκηση δε μπορεί να φέρει σε πέρας σπουδαία έργα. Ξέρει όμως να απορροφά κονδύλια και να τα κατασπαταλά.

Φέρτε στο νου τα περίφημα πακέτα Ντελόρ. Τα κατασπαταλήσαμε σε έργα βιτρίνας, γήπεδα σε χωριά, που έμειναν 10 γέροντες, σε επιμορφώσεις στα περίφημα Κ.Ε.Κ., απλά και μόνο για ν’ απορροφηθούν τα κονδύλια, γιατί, ως φαίνεται, δεν ήμασταν άξιοι να σχεδιάσουμε με αναπτυξιακά προγράμματα.

Επειδή ο λόγος ενός Μαθηματικού πρέπει να είναι αποδεικτικός, αναφέρω και την προσωπική μου εμπειρία από τέτοιες επιμορφώσεις.

Στα 35 χρόνια Εκπαιδευτικής μου πορείας, από τα οποία τα 16 ως Δ/ντής σχολικών μονάδων, επιλεγμένος μόνο από τα στοιχεία του ατομικού μου φακέλου και ουδέποτε αξιολογηθείς, ανασκούσα σωστά τα Διευθυντικά μου καθήκοντα, με επέλεξαν, να παρακολουθήσω σεμινάριο 15  ημερών για Διευθυντικά στελέχη !!

Μετά από 3 μήνες συνταξιοδοτήθηκα !! Όση ζημία έκανα ως Διευθυντής στα 16 χρόνια, δεν μπορούσε να διορθωθεί στους 3 μήνες που μου απέμειναν.
Μετά το 1974 πολλά κόμματα εναλλάχθηκαν στην εξουσία υποσχόμενα μεταρρυθμίσεις. Οι ανορθολογικές όμως τακτικές παραμένουν.

Η κρατική εικόνα είναι σαφής. Η πολιτική ελίτ ξέρει τι πρέπει να κάνει. Είναι όμως δέσμια κακών εθισμών και δεν έχει το θάρρος ν’ αντισταθεί.

Δυσκολεύεται να ξεχωρίσει την πολιτική εποπτεία από την επαγγελματική διοίκηση. Οι διοικητές δεν παράγουν ούτε ασκούν πολιτική.

Για ένα μεταοθωμανικό κράτος δεν είναι αρκετή η παρέμβαση της Ε.Ε. για να μας βελτιώνει. Απαιτείται ένα σύνολο ντόπιων μεταρρυθμίσεων με πείσμα, αφοσίωση και κύρος.

Η αξιοκρατία και η αξιολόγηση είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα στον Εκπαιδευτικό κλάδο, ο οποίος αγωνίζεται σθεναρά να μην αξιολογείτε καν ένας, εδώ και 50 χρόνια !!

Συμφωνούν στο ν’ αξιολογείται η σχολική μονάδα συνολικά, όταν όμως φτάνουμε στην ατομική αξιολόγηση υπάρχει η αντίδραση και αγώνας μέχρις εσχάτων.

Αυτό μας οδηγεί στο να βάζουμε σε δεύτερη μοίρα την ατομική ευθύνη.

(Παράδειγμα το δυστύχημα στα Τέμπη).

Ενδογενώς δυσκολευόμαστε στο να παίρνουμε δύσκολες αποφάσεις προς το συμφέρον της πολιτείας.

Κύρια ελπίδα μας οι πιέσεις της Ε.Ε.

Ας γνωρίζουμε όμως καλά πως η όποια αίτηση για ενισχύσεις από τρίτους συνεπάγεται και την εποπτεία τους, η οποία βάζει όρια στην ίδια την εθνική μας κυριαρχία. Ας το έχουμε υπόψη μας για να καθορίσουμε τους άξονες μιας μελλοντικής πορείας.