Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά

Γράφει η
Αρχοντούλα Ζωγραφοπούλου-Τσιάμη

Έφυγε το Άγιον Πάσχα. Όμως δεν το χαρήκαμε όπως έπρεπε. Γιατί πήραμε την πρώτη ψυχράδα από το θάνατο του Πάπα Φραγκίσκου. Αυτού του μεγάλου ανθρώπου, όχι γιατί ήταν ο Πάπας μόνον, αλλά γιατί ήταν ο προσιτός, ο φιλάνθρωπος που αυτό φαινόταν έμπρακτα. Του Πάπα Φραγκίσκου δεν έφτανε μόνον η διδαχή.

Δεν το χαρήκαμε το Πάσχα όπως ξέραμε με το κόκκινο χρώμα της παπαρούνας καθώς με το κόκκινο χρώμα από τα πασχαλιάτικα αυγά.

Δυστυχώς, επειδή, κόκκινη και ματωμένη, άφησαν την άσφαλτο τα τροχαία δυστυχήματα.

Δεν γιορτάστηκε όπως άλλοτε με τον οβελία απ’ όλους τους Έλληνες λόγω πενίας.

Όσο για την ελίτ ουδείς λόγος όλα καλά. Αυτοί έφαγαν και με τις δύο μπούκες. Μιλάμε για τον Κυριάκο κυρίως και την παρέα του.

Γι’ αυτό το συμπαγές κι αμετακίνητο παρεάκι του το κουρασμένο απ’ την ξεκούραση.

Το ωραίο είναι ότι μας είπαν πως θα σηκώσουν τα… μανίκια τους και πως χρειάζεται δουλειά.

Πότε το είδαν; Ύστερα από έξι χρόνια;

Πως είναι δυνατόν, αφού αυτοί δεν ξέρουν πως σηκώνουν τα μανίκια και μέχρι που.

Γιατί αυτά είναι τα παιδιά του – έχει ο μπαμπάς για μένα – Στη Ν.Δ. έμαθαν καλά το, όλα εφ’ ημάς, ακόμα και τον τηλεοπτικό χρόνο εκεί στο εκάστοτε πάνελ τον θέλουν όλο δικό τους.

Ο πρωθυπουργός, προβληματισμένος, τα βάζει με το ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ πήρε κι αυτό ψηλά τον αμανέ οπότε ας προσέξει μήπως και δεν τον στρέξει τ’ όνειρο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ την αρχική διάσπαση τη δέχτηκε από Συριζαίους που κάπως είδαν τον εαυτό τους να υπερέχει κι έφυγαν να κάνουν τη Ν.Α. . Πολύ μεγάλο λάθος.

Και γρηγορότερα έφυγαν από το ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα περισσότεροι κι έχουμε να τους δούμε. Την ίδια τύχη θα έχουν και αυτοί αν δεν ξαναγυρίσουν στη ρίζα τους, στο ΣΥΡΙΖΑ που θα ξαναγράψει ιστορία.