Ο Πάνσοφος Προπάππους

Καλά, αυτοί οι παππούδες ρε παιδί μου, πόσο σοφοί άνθρωποι ήταν. Μιλάμε για μυαλό, μιλάμε για φαιά ουσία, μιλάμε για το απόλυτο του φαιού χρώματος, και όλη αυτή η σοφία εγκλωβισμένη για λόγους ασφαλείας εντός του κρανιακού χώρου, από του μετωπιαίου οστού έως πίσω στο ινιακό οστό. Απόλυτη εξασφάλιση για την αποφυγή οιασδήποτε απόδρασης αλλά και εισβολή επιτιθεμένων δυνάμεων. Μέσα εκεί ο τρισπάνσοφος παππούς μας καλιέργησε την πολιτική του σκέψη και πήρε τις ιστορικές του αποφάσεις.
Τις πήρε πριν πεντακόσια χρόνια και  οι επόμενες γενναιές από το ίδιο σόϊ ακολουθούν την ίδια σοφή του σκέψη. Κατά γράμμα και περισπωμένη, μέχρι σημείου αν κάποιος παρασπονδίση να θεωρείται επίορκος στην ιδέα της οικογένειας και να αποβάλλεται διά παντός από τις πολιτικές γραμμές πού ενεπνεύσθη η σοφία του προπροπροπάππου μας.
Εκείνος είχε αποφασίσει να είναι το σόϊ με το Γαλλόφιλο κόμμα του Κωλέτη. Πάει και τελείωσε, όλοι με τον Κωλέτη μέχρι εικοστής εβδόμης γενναιάς αρρένων και θηλέων. Αυτή η γεννιά καταλήγει σήμερα ας πούμε στον Αβραμόπουλο, έ, όλοι οι απόγονοι πρέπει να είμαστε  Αβραμοπουλικοί. Αν ο προπροπροπροπάππους ήταν με τον Ρωσσόφιλο Νικηταρά, εσύ σήμερα πρέπει με βάση την από αιώνων πολιτική λογική να είσαι ψηφοφόρος του ΚΚΕ και κατόπιν ειδικής αδείας  θα μπορούσε να πάς άντε, μέχρι τον Τσίπρα. Όχι παρά πέρα, μην κάνουμε και υπερβολές. Αν ο σοφότατος  πρόγονός σου ήταν με τον Αγγλόφιλο Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο σήμερα βούρ όλοι με τον Σαμαρά. Αν είσαι διατεθειμένος για μια στέρηση εξόδου θα σου επιτρέπαμε να πάς με τον Παπανδρέου. Παρά πέρα όμως όχι, δεν μας το επιτρέπει η ανάμνηση του Παππού μας αλλά οπωσδήποτε και της προπροπροπρογιαγιάς μας, αυτή το έπαιρνε το ψηφοδέλτιο σταυρωμένο από τον Παππού.
Τι θές δηλαδή τώρα, να είναι ο παππούς σου με τον Μαυροκορδάτο και σύ να ψηφίζεις Ανταρσία. Σε παρακαλώ, έχουν τά όρια τους και τά οστά των παππουδογιαγιάδων. Αμα ακούσεις τίποτα τριξίματα μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, για να δούμε, θα τρέχεις όλη νύχτα να βρής την τουαλέτα? Για να δούμε! Μην προκαλείται τους προγόνους, πεθαμένοι είναι και έχουν το όπλο των τριγμών των οστών, ειδικά του μηριαίου οστού και της ωλένης.
Συνδιασμός πόδι-χέρι, ξέρεις τι τρίξιμο κάνει;
Οι περισσότεροι άνθρωποι διαλέγουν την πνευματική ξεκούραση, το αραλεμάν που λένε και οι λαϊκοί άνθρωποι. Η σκέψη φέρνει σκουτούρες και οι σκουτούρες έμφραγμα, στεφανιογραφία και μπάϊ πάς. Μία είναι η σωστή ιατρική συμβουλή: ανάπαυση πνευματική, ξάπλα. Εκ της ξάπλας ουδείς απέθανεν. Η ανθρώπινη σοφία με πέντε λέξεις. Αυτό έκανε και ο Μέγας Ροβέρτος Σπυρόπουλος και δήλωσε: Εγώ είμαι με τη Δημοκρατική παράταξη  ανέκαθεν, και συμπλήρωσε με φιλοσοφική εμβρίθεια, αναντάμ παπαντάμ. Ετυμολογικά ο διοικητής του ΙΚΑ είναι με τη συγκεκριμένη παράταξη από την εποχή του Αδάμ ίσως και από τον καιρό του Παππού του Αδάμ. Ούτε σκέψεις ούτε στενοχώριες, ούτε καρδιακές μαρμαρυγές. Αποφάσισε ο μακρινός πρόγονος και έκτοτε όλο το Σπυροπουλαίικο  αναπαύεται πνευματικά. Ω ρε ξέρεις τι είναι αυτό το Σπυροπουλαίικο, πιστοί στο καθήκον και το μισθό.
Η γνώμη του παππού Αδάμ είναι νόμος για εφτά χιλιάδες γεννιές, όχι θα καθίσουν να σκάσουν. Το ίδιο και οι Ολυμπιακοί, οι Παοκτζήδες και οι Καλαμαριώτες. Απόλλωνας Kαλαμαριάς και κατάξερο ψωμί από καλαμποκάλευρο. Δεν μπορείς να πείς τώρα στα καλά καθούμενα στο Μιχάλη Λιάπη να αλλάξει τη Νέα Δημοκρατία, αυτό είναι προσβολή στους σοφούς του γεννήτορες. Ξέρετε τώρα εσείς, εκείνους με τά γιγάντια μουστάκια και τα κεχριμπαρένια κομπολόγια από τη Πόλη. Σκέφτηκαν άπαξ και οι Μιχάληδες εξασφαλίστηκαν παντάπαξ, μέχρι τον ΄Αναξ.
Η πολλή σκέψη βλάπτει το πολιτικό σύστημα, βλάπτει το κοινωνικό σύστημα,  βλάπτει ακόμα και το αθλητικό σύστημα. Αν ο παππούς ήταν Ολυμπιακός και ο εγγονός μάς βγεί Αεκτζής, κινδυνεύει το χρηματοπιστωτικό σύστημα των αεριτζίδικων αξιών των Μαρινάκηδων, των Λιάπηδων και των Τσουκαλάδων. Κινδυνεύει να ανατραπεί η ίδια η κοινωνία, να σκεφθεί, να διαλογισθεί και να αμφισβητήσει. Το ρίσκο της σκέψης είναι ρίσκο για την  αποβιομηχάνιση των δομών του εγκεφάλου και τριγμός εγκέλαδου στην συνοχή και συνενοχή των απολαύσεων των ελαχίστων.
Ο Νίτσε λέει ‘’Μην κάνετε τα παιδιά σας έναν δεύτερο εαυτό σας, κάντε παιδιά δημιουργούς’’. Οι αρχηγοί των κρατών, των κομμάτων και των ποδοσφαιρικών ομάδων έχουν αντίθετη άποψη, ‘’κάντε παιδιά κατ’ εικόνα και ομοίωσίν σας, κομματική, ποδοσφαιρική, θρησκευτική, επαγγελματική’’.
Η επανάληψη της πράξης μας απομακρύνει από την επικινδυνότητα του καινούργιου και άγνωστου, άρα πιθανόν επικίνδυνου. Δεν είμαστε για τέτοια τώρα, την υγειά μας νάχουμε.
Τα ανθρώπινα όντα δεν ορέγονται της γνώσης, φάουλ Μέγιστε Αριστοτέλη. Ορέγονται την επανάληψη της ίδιας γνώσης γι’ αυτό και ψηφίζουν αναντάμ παπαντάμ  το ίδιο κόμμα, τον ίδιο Βουλευτή, τον ίδιο κοινοτάρχη. Ετσι το βρήκαμε, έτσι θα το αφήσουμε λέει το πλήθος των ανθρώπων αγνοώντας τη ρήση του Ηράκλειτου ‘’τα πάντα ρεί’’. Αμ δεν ρεί  Σεβαστέ  Ηράκλειτε.
Ρεί μόνον το χρήμα στους λογαριασμούς των Ρότσιλδ, των Messi και το μυαλό των μαζών στην αποχέτευση των σφαγών αγνό και πρωτόγονο όπως πρωτοσυντέθηκε, χωρίς καμμία μεταβολή, χωρίς καμμία διαφορά από τους μύες των γλουτών. Σχέτο  κρέας.
Φτάνει πιά η εμπιστοσύνη στους Παππούδες, ας γίνουμε εμείς οι σοφοί Παππούδες για τις επόμενες γενναιές με την προτροπή να μας αγνοήσουν και να γίνουν εκείνοι σοφότεροι Παππούδες. Οσο θα υπάρχουν αενάως σοφοί παππούδες θα ευημερούν νυχθημερόν τα ηλίθια παιδιά τους.

Του  Συνεργάτη μας
Φοίβου Ιωσήφ