«Όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά»!

Γράφει ο Χρήστος Αλεξανδρής

 Δεν υπάρχει κόμμα, φορέας, Σύλλογος, Επαγγελματικό Σωματείο, Επιμελητήριο, συνεταιριστική και συνδικαλιστική οργάνωση που να μην αναγνωρίζει τα δίκαια αιτήματα των αγροτών. Δίκαια χαρακτηρίζει τα αιτήματα των αγροτών και η ίδια η κυβέρνηση.
Αναρωτιόμαστε αφού τα αιτήματα των αγροτών είναι δίκαια γιατί η κυβέρνηση δεν τα λύνει και ζητά να κάνει διάλογο με τους εκπροσώπους τους; Διότι δεν μπορεί να υποστηρίζει ταυτόχρονα δύο αντιθετικά πράγματα. Αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι οι αγρότες έχουν δίκιο που  διαμαρτύρονται, θα έπρεπε ήδη να έχει βρει τις λύσεις για να μην φτάσει η κατάσταση στα Άκρα και να μην ταλαιπωρούνται σήμερα στους δρόμους, στα λιμάνια και στα αεροδρόμια χιλιάδες συμπολίτες μας. Αν πάλι ζητά να κάνει διάλογο με τους αγρότες σημαίνει ότι δεν γνωρίζει, ποια είναι τα αιτήματα τους και θέλει να τα μάθει μέσα από έναν διάλογο με τους αγροτοσυνδικαλιστές.
Ειλικρινά δεν έχουμε καταλάβει ακόμη τι ακριβώς επιδιώκει η κυβέρνηση. Όπως δεν έχουμε καταλάβει πως ακριβώς θα λυθούν ως διά μαγείας σήμερα τα πολύ σοβαρά προβλήματα του αγροτικού κόσμου στην Ελλάδα.
Η αγροτιά σήμερα κινδυνεύει με ολοκληρωτικό αφανισμό γιατί τα προηγούμενα πολλά χρόνια δεν προετοιμαστήκαμε ως χώρα για να κάνουμε το συγκριτικό μας πλεονέκτημα ανταγωνιστικό στις αγορές. Και το συγκριτικό μας πλεονέκτημα είναι η παραγωγή ποιοτικών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Χάσαμε τη μάχη και στην πορεία μας προσπέρασαν άλλες χώρες που οργανώθηκαν καλύτερα από εμάς. Το “όλα τα κιλά όλα τα λεφτά” δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα τη δεκαετία του 2000.
Αντίθετα αυτό που καταφέραμε μοιράζοντας επιδοτήσεις χωρίς έλεγχο, ήταν να επιβαρύνουμε ακόμη περισσότερο τον κρατικό προϋπολογισμό με χρέη που προέρχονταν από τα πρόστιμα της ευρωπαϊκής ένωσης. Κανένα μάθημα όμως δεν πήραμε στα χρόνια που μεσολάβησαν και ας βλέπαμε το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων να διευρύνεται.
Και ας ισχυρίζεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ότι η  κυβέρνηση αυτή έχει εντελώς διαφορετική λογική  από το “όλα τα κιλά όλα τα λεφτά”. Ποιος αλήθεια τον πιστεύει; “Δεν πρόκειται να ξανακάνουμε το λάθος που κάναμε σε άλλες εποχές, να δώσουμε στους αγρότες χρήματα τα οποία δεν μπορούσαμε στη συνέχεια να τα δικαιολογήσουμε και να μας ζητάει η Ευρώπη να τα επιστρέψουμε και με τόκο“ δήλωσε πριν λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Όμως επί των δικών του ημερών έγινε κάτι πολύ χειρότερο. Πήραν τα λεφτά των αγροτών, άνθρωποι που δεν ήταν αγρότες στο επάγγελμα και η ευρωπαϊκή εισαγγελία “μας έπιασε με την γίδα στην πλάτη”.  Πάθαμε αλλά δεν μάθαμε!
Ο  ΟΠΕΚΕΠΕ με τα εικονικά βοσκοτόπια και τα ανύπαρκτα πρόβατα είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της δικής μας αμεριμνησίας και μακαριότητας. Ποτέ καμία κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε  στρατηγική για την αγροτική οικονομία. Η μοναδική έγνοια όλων των κυβερνήσεων ήταν η εκταμίευση των κοινοτικών επιδοτήσεων και το μοίρασμα των χρημάτων στους αγρότες στα πλαίσια του πολιτικού ανταγωνισμού της ψηφοθηρίας!
Η θέσπιση της ευρωπαϊκής εισαγγελίας το 2021 ξεσκέπασε όλη την απάτη με τα ευρωπαϊκά κονδύλια και τώρα τρέχουμε να οργανωθούμε. Δεν ξέρω αν αυτή τη φορά θα τα καταφέρουμε. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει την αποκλειστική ευθύνη για το γεγονός ότι καθυστερούν οι πληρωμές των επιδοτήσεων σε  αγρότες και κτηνοτρόφους. Από το 2019 κυβερνά, αλλά 6,5 χρόνια δεν είχε πάρει χαμπάρι για το τρελό πάρτι του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Κανένας υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης δεν είχε πάρει είδηση το μεγάλο “ριφιφί” με τα κοινοτικά κονδύλια. Δεν νομίζω όμως ότι διαθέτει τη μαγική συνταγή για να λυθούν σε μια νύχτα τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου. Και ενώ όλα αυτά τα χρόνια στο ζήτημα των αγροτικών επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ παίζονταν το έργο “ο κλέψας του κλέψαντος“, εξοργίζεσαι ως πολίτης να ακούς κυβερνητικά στελέχη, πρώην υπουργούς  Αγροτικής Ανάπτυξης να δηλώνουν “απόλυτα δικαιωμένοι“. Δικαιωμένοι όμως γιατί; Επειδή τους ξέφυγε ο έλεγχος;