Ούτε δραχμή δεν ξέφυγε!

Του Συνεργάτη μας,
Φοίβου Ιωσήφ

Α, οικονομικά δεν αφήσαμε να ξεφύγει ούτε δραχμή εκτός Λεκανοπεδίου. Μέχρι και τα πενηνταράκια μαζέψαμε, κι αν υπήρχαν κι εκείνες οι παλιές τρύπιες δεκάρες, κι εκείνες θα τις μαζεύαμε.

Σε κάθε περίπτωση προσπαθούμε να ενισχύουμε την δύναμη του κεντρικού κράτους, μην έρθουν και μας βρούνε απροετοίμαστους οι Τούρκοι! Το μάτι μας γαρίδα, δεν μας ξεφεύγει ούτε κέρμα, ούτε χαρτονόμισμα. Όταν έρθουν θα μας βρούνε όλους πανέτοιμους, πραγματικά ετοιμοπόλεμους.

Έγινε ο τελικός κυπέλου του ποδοσφαίρου μεταξύ του Ολυμπιακού και του ΟΦΗ Ηρακλείου Κρήτης.

Στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας φυσικά, δεν είμασταν κορόϊδα να τρέχουμε στο απομακρυσμένο Ηράκλειο της Κρήτης.

Αν τρέχαμε στην Κρήτη θα είμασταν αναγκασμένοι σαν πολίτες του Λεκανοπεδίου της Αττικής να πληρώσουμε εισιτήρια με τα καράβια και τα αεροπλάνα για να πάμε, άσε που πιθανόν να κοιμόμασταν και κανα βράδυ στο Ηράκλειο, να τρώγαμε στα εκεί εστιατόρια, να χρησιμοποιούσαμε ταξί, λεωφορεία, να αγοράζαμε τσιγάρα στο μακρινό Ηράκλειο και ποιος ξέρει πόσα άλλα λεφτά να ξοδεύαμε για την Κρήτη, την λεβεντογέννα, μέχρι και τσίχλες ήταν πιθανόν να ξοδεύαμε με αποτέλεσμα να αδυνατίζαμε την οικονομία της ιστορικής πόλεως των Αθηνών του Περικλή και της Ασπασίας, δεδομένης ιστορικά και της μάχης του Μαραθώνα και της κατόπιν ιστορικότατης διαδρομής  από τον Μαραθώνα μέχρι το καλλιμάρμαρο, μέσω Αμαρουσίου και Αμπελοκήπων.

Θα έπρεπε τουλάχιστον να ντρεπόμαστε.

Εμείς τιμούμε τους μαχητές προγόνους μας και τους περιπτεριούχους της περιοχής των Βριλησσίων και της Κηφισίας. Ήταν ευκαιρία να ξεστοκάρουν από παγωτά όλες οι περιοχές των βορείων προαστείων αλλά και του λιμένος του Πειραιώς  μέχρι την Μαγκουφάνα και τα γνωστά  Πετράλωνα λόγω των μαχών που έδωσαν εκεί ο Μέγας Ναπολέων εναντίον  του Ομέρ Βρυώνη και του Γκαριμπάλδι.  

Μέρες ηρώων και πρωταγωνιστών της ιστορίας των νήσων Φώκλαντ του Ατλαντικού ωκεανού έξωθεν του Ρίο Γκαλιέγος  της Αργεντινής.

Όλα τα παραπάνω σκέφθηκαν οι εγκέφαλοι όλων των Υπουργείων από την Αρεόπολη μέχρι το Σουφλί και είπαν δυνατά μέσα τους, ποτέ πιά εκτός Αθηνών, μακριά ακόμη και από τον Αυλώνα. Αθήνα και πάλι Αθήνα, μ αρέσεις γιατί τα κονομάς μόνον εσύ.

Δυνατό κέντρο, αδύναμα άκρα, τελείως αντίθετα από τον καθυστερημένον Μιλτιάδη του Μαραθώνα. Οϋτε δραχμή πλέον πέρα από την Αττική οδό και το ζαχαροπλαστείο του Βάρσου στην Κηφισιά. Λαός και χρήμα στην Αθήνα των ηρώων Λομποτέση στο Σύνταγμα  και της διαδρομής Κολιάτσου-Παγκράτι. Πέρα από εκεί το χάος των Χανίων, του Αγρινίου και των Πιέριων συνόρων.  

Οι πόλεις Βόλος, Τρίπολη, Ξάνθη και Ιωάννινα θα πρέπει πλέον να χαρακτηρίζονται ως αλλοδαπές πόλεις και άνευ σημασίας  όπως ακριβώς αντιμετωπίζουμε το Plovdiv και το Ιάσιο. Επί τέλους να ξεχωρίσουμε αυτούς που μας συμφέρον και εκείνους που συμφέρουν της άλλες χώρες των Βαλκανίων και της ευρύτερης Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ζήτω ο Πειραιάς και η οδός Σχιστού!!!