Στις μέρες μας γεννιούνται ... τέρατα !

Γράφει ο
Χρήστος Αλεξανδρής

Οι ημέρες που πέρασαν έβριθαν από μηνύματα για τη γενοκτονία των Ποντίων. Πολιτειακοί, Πολιτικοί αρχηγοί, φορείς και πολίτες αποδοκίμασαν με όλη τη δύναμη της φωνής τους την θηριωδία του εκτοπισμού εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων από τις εστίες τους και ευχήθηκαν η ανθρωπότητα να μην ξαναζήσει τις φρικαλεότητες του παρελθόντος.

«Η θυσία των Ελλήνων του Πόντου μας αφήνει ως παρακαταθήκη τον αγώνα για την καταπολέμηση κάθε μορφής βίας, διακρίσεων και μισαλλοδοξίας και την προώθηση της ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας των λαών», ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τασούλας, στο μήνυμά του για την Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας.

«Για μία μαύρη σελίδα στην παγκόσμια ιστορία, που παραβιάζει τον πυρήνα κάθε αξίας ανθρωπισμού» έκανε λόγο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Στο ίδιο πνεύμα και τα μηνύματα όλων των πολιτικών αρχηγών για τον ξεριζωμό των Ποντίων από τις εστίες τους.

Το πρόβλημα, όμως, με τις μαύρες σελίδες της ιστορίας, είναι ότι αυτοί που δεν τις έζησαν βγάζουν εύκολα μηνύματα, ενώ αυτοί που τις έζησαν δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα για να τις αποτρέψουν.

Το 1919 ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ που έδωσε το σύνθημα για το τελικό και πλέον αιματηρό στάδιο της γενοκτονίας των Ποντίων.

Σήμερα, το 2025, έχουν πάρει τη θέση του άλλοι επίδοξοι τύραννοι και δυνάστες που διεκδικούν με το ... σπαθί τους, είναι αλήθεια, μια θέση στην “πινακοθήκη” της ιστορίας, δίπλα στους βασικότερους υποψήφιους για τον τίτλο του μεγαλύτερου μαζικού δολοφόνου στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Ο ανταγωνισμός στα θέατρα του πολέμου στην Ουκρανία και στη Γάζα είναι μεγάλος, με τον υπόλοιπο κόσμο στην Δύση να παρακολουθεί απλά τις σφαγές.

Άλλοι γιατί δεν θέλουν να σταματήσουν τις αιματοχυσίες στηρίζοντας τα εγκλήματα πολέμου και αδιαφορώντας για την καταπάτηση κάθε έννοιας ανθρωπιστικού δικαίου. Και άλλοι, όπως οι ψοφοδεείς Ευρωπαίοι, γιατί δεν έχουν τη δύναμη για να αντιδράσουν.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, σε μια ανεξάρτητη χώρα, καταλύει κάθε έννοια εθνικής ανεξαρτησίας και δηλώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι πλέον αυτό που μετρά δεν είναι το διεθνές δίκαιο που προσταεύει το απαραβίαστο των συνόρων, αλλά το δίκαιο του ισχυρότερου. Η δολοφονία αμάχων στη Γάζα καταπατά κάθε ‘εννοια ανθρωπισμού.

Οι ανθρωποι στη Γάζα ζούν μια κόλαση. Ζούν την απανθρωπιά των καθεστώτων ! Των τρομοκρατών της Χαμάς από τη μία πλευρά και της αυταρχικής κυβέρνησης Νετανιάχου από την άλλη.

Ο εκτοπισμός πληθυσμών είναι ο ορισμός της εθνοκάθαρσης, μας λένε οι πολιτισμένοι άνθρωποι του Δυτικού κόσμου. Η εθνοκάθαρση όμως του Παλαιστινιακού λαού εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους σε απευθείας μετάδοση και το σύνθημα για τον εκτοπισμό του λιμοκτονούντος παλαιστινιακού λαού το δίνει ένας ηγέτης που διακηρύσσει ότι υπερασπίζεται τις δυτικές αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Ισραηλινός λαός στην αρχή αυτού του πολέμου είχε όλο το δίκιο με το μέρος του. Έπεσε θύμα μιας φρικώδους δολοφονίας ανθρώπων που συμμετείχαν σε μια συναυλία για την ειρήνη από τρομοκράτες της Χαμάς. Ωστόσο τα όρια στο δικαίωμα της αυτοάμυνας είναι ο ανθρωπισμός. Αυτός είναι που ψάχνει σήμερα καταφύγιο για να κρυφτεί από τις βαναυσότητες του αυταρχικού Νετανιάχου.

Μετά απ’ όλα αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττονται στις μέρες μας, ποιός αλήθεια στη Δύση μπορεί να μιλήσει σοβαρά για διεθνές δίκαιο, χωρίς να κινδυνεύει να γίνει η χλεύη όλων των αυταρχικών, δεσποτικών και τυρρανικών καθεστώτων του πλανήτη !

Ο Ιταλός κομμουνιστής Αντόνιο Γκράμσι μισούσε τους αδιάφορους, αυτούς που δεν παίρνουν θέση στα γεγονότα αλλά κρατάνε μια ουδέτερη στάση. Μας είχε προειδοποιήσει από καιρό, γράφοντας μέσα από τη φυλακή, ότι “όταν το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν μπορεί να γεννηθεί, στο μεσοδιάστημα γεννιούνται τέρατα”. Μάλλον είχε δίκιο.

Στις μέρες μας γεννιούνται ήδη πολλά τέρατα ! Ζούμε την απόλυτη αποκτήνωση της δημόσιας ζωής ! Αλλά ας μην ανησυχούμε εμείς εκεί στη Δύση. Κάποιοι άλλοι στο μέλλον θα βγάλουν και πάλι μηνύματα ανθρωπισμού για τις καταστροφές της ιστοριας που η δική μας γενιά δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να αποτρέψει !