ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος,

Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓  Η στήλη ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ακολουθώντας τη ροή της κοινής γνώμης δίνει και πάλι την παρουσία της επαινώντας τα καλά και επιτιμώντας τα κακώς κείμενα, εκφράζοντας βέβαια και τη δική της γνώμη και άποψη.

Ας αρχίσουμε.

✓ Η στήλη σέβεται την Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως τον υπ’ αριθ. ένα άρχοντα του τόπου και ως τον υπ’ αριθ. ένα εκπρόσωπο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Σε προηγούμενα φύλλα της εφημερίδας μας ο γράφων είχε επικρίνει μέσω στα πλαίσια της ευπρέπειας και του πολιτικού πολιτισμού βέβαια, την Πρόεδρο για ορισμένες ενέργειές της που δεν ταυτίζονται με αυτά που ο λαός ζητά και θέλει, από τον πρώτο εκπρόσωπο και ηγέτη της χώρας. Σήμερα όμως θα ταυτιστεί και θα επαινέσει μία ενέργειά της που τη βρίσκει σωστή.

Η πρόεδρος της Δημοκρατίας  επισκέφτηκε τον τόπο του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών και λίαν περίλυπος όπως έδειχνε, έριξε λίγα λουλούδια στον τόπο του δυστυχήματος στα καμμένα βαγόνια. Γι’ αυτή της την ενέργεια κατεκρίθη από διάφορους φορείς, δημοσιογράφους μέσα ενημέρωσης κλπ. Και τίθεται η ερώτηση. Γιατί είναι κατακριτέα αυτή η ενέργειά της; Τι το όχι σωστό έπραξε; Τίμησε τη μνήμη των αδικοχαμένων μας ρίχνοντας λίγα λουλούδια. Η στήλη επαινεί την ενέργειά της και διαφωνεί πλήρως με τους επικριτές της.

Άλλα πειράζουν, ενοχλούν και οδηγούν στα χείριστα. Τα λουλούδια δε βλάπτουν.

✓ Σε νυχτερινή μεταμεσονύκτια ραδιοφωνική εκπομπή, με θεματική βραδιά, η γνώμη του πολίτη για τους πολιτικούς μας, για την προσφορά τους στα κοινά, για τον τρόπο που διοικούν τον τόπο, για το ότι αν είναι υπεράνω οικονομικών συμφερόντων, ή καταχρώνται το δημόσιο κορβονά, για την αντιμετώπιση εθνικών θεμάτων, για την πορεία που ακολουθεί η πατρίδα μας στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι κλπ. ακούστηκαν πολλές γνώμες σε τηλεφωνική επικοινωνία βέβαια.

Εκείνο που δυσαρέστησε το γράφοντα είναι ότι κατά πολύ μεγάλο ποσοστό οι γνώμες των επικοινωνούντων με αυτόν που δεχόταν τα μηνύματα, και διηύθυνε τη συζήτηση, ήταν αρνητικές και πολλές φορές υβριστικές, εκφεύγοντας του σωστού και του πρέποντος.

Δεν πήρα τηλέφωνο για να διαμαρτυρηθώ, θα καταθέσω όμως εδώ σε τούτη τη στήλη τη γνώμη μου επ’ αυτού του θέματος, όπως και αν θυμάμαι καλά και παλαιότερα είχα γράψει.

Κύριοι διαμαρτυρόμενοι και υβριστές του πολιτικού κατεστημένου δεν έχετε το απόλυτο δίκαιο με το μέρος σας και οι λίαν υβριστικές σας εκφράσεις σας, αποτελούν απρέπεια.

Ναι κ. διαμαρτυρόμενοι υπήρχε και υπάρχει πάντα μια σεβαστή μερίδα πολιτικών, όπως και σε κάθε κοινωνική τάξη, οι οποίοι δεν είναι άξιοι της αποστολής τους.

Αυτό είναι νόμος φυσικός και συμβαίνει και θα συμβαίνει πάντοτε. Δεν θα πάρουμε όμως τη σκούπα να τους σκουπίσουμε όλους.

Υπάρχουν και πολιτικοί οι οποίοι έδωσαν τα πάντα σε τούτον τον τόπο, ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Ξόδεψαν ολόκληρες περιουσίες στην πολιτική και έμειναν επί ξύλου κρεμάμενοι. Ο γράφων μπορεί να καταθέσει πολλά ονόματα στην περιφέρειά μας. Εμείς οι παλαιότεροι το γνωρίζουμε αυτό. Και δεν ξέρουμε κανένα πολιτικό, είτε από τους παλαιότερους, είτε από τους νεώτερους στην περιοχή μας, που να πλούτισε από την πολιτική.

Κύριοι κατήγοροι όλου του πολιτικού φάσματος, εμείς οι παλαιότεροι γνωρίσαμε μια Ελλάδα που μόλις είχε βγει από δυο πολέμους, από το β’ παγκόσμιο και από τον εμφύλιο. Μια Ελλάδα παντελώς κατεστραμμένη, μια Ελλάδα της παράγκας.

Η φτώχεια και η πείνα βασάνιζε τους πάντες. Και στα 60….70 μεταπολεμικά χρόνια, η πατρίδας μας έγινε ευρωπαϊκή χώρα. Σχεδόν όλοι αποκτήσαμε σύγχρονες κατοικίες έχουμε από 2…3 τηλεοράσεις στο κάθε σπίτι, έχουμε ο καθένας το κινητό του, και το αυτοκίνητό του. Έχουμε και τι δεν έχουμε. Και όλα αυτά κατά βάσιν οφείλονται στους εκάστοτε κυβερνώντες μας. Αυτούς που τον κατηγορούμε άμετρα, σ’ αυτούς οφείλονται όλα αυτά. Βέβαια μπορούσαν να γίνουν και περισσότερα και καλύτερα. Βέβαια σήμερα σπουδαίο κοινωνικό πρόβλημα είναι η ανεργία των νέων, οι χαμηλοί μισθοί  και οι συντάξεις, ο πληθωρισμός, η υγειονομική περίθαλψη κλπ. Κανείς δεν τα αμφισβητεί και πρέπει όλα τάχιστα να βελτιωθούν.

Από το καλό πάντα υπάρχει το καλύτερο και από το καλύτερο, το ακόμα καλύτερο. Ας μην λοιπόν τα ισοπεδώνουμε όλα και ας αποδίδουμε τα σωστά, στα σωστά και τα αρνητικά στα αρνητικά.

Αυτό απαιτεί η δικαιοσύνη, αυτό απαιτεί η ιστορία. Έτσι μόνο μπορούμε να πορευόμαστε και να επιζητούμε επί σωστών πάντα βάσεων κάθε φορά, αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος μας, η κοινωνία μας γενικότερα.

✓ Και μ’ αυτές τις επισημάνσεις ας κλείσουμε και τη σημερινή μας στήλη, ελπίζοντας κάποιο ενδιαφέρον θα προκαλέσει κάποιον προβληματισμό θα επιφέρει.