Τα καλάθια της ΔΕΘ! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Βγήκαμε από τα μνημόνια και μάλλον τρέχουμε για να ξαναμπούμε, είναι το μήνυμα της ΔΕΘ ! Αλλά είπαμε. Στην Ελλάδα εκλογές χωρίς παροχές δεν γίνονται. Το πρώτο καλάθι παροχών της ΔΕΘ, το πληροφορηθήκαμε χθες από την κυβέρνηση (5,5 δίς). 

Την επόμενη εβδομάδα ακολουθεί και δεύτερο καλάθι παροχών, αυτό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, και υποθέτουμε ότι θα είναι πιο φουσκωμένο από αυτό της κυβέρνησης !

Τις αντοχές της οικονομίας θα κοιτάξουμε τώρα ή πως θα κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές ;

Η αλήθεια είναι πως αφήνουμε πίσω μας την εποχή των μνημονίων, αλλά δεν είναι βέβαιο αν περνάμε σε μια περίοδο ανάπτυξης και ευημερίας, όπως διακηρύσσουν οι κυβερνητικοί.

Φυσικά και είναι θετικό ότι η ελληνική οικονομία βγαίνει από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας και αποκτά σημαντικό βαθμό ελευθερίας στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Στην πολιτική όμως δεν υπάρχουν ποτέ οριστικές απαντήσεις στα προβλήματα.

Όλα εξαρτώνται από τις πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν. Μπορεί η έξοδος από τα μνημόνια να αποτελεί επιβεβαίωση της προόδου που έχει συντελεστεί όλα αυτά τα χρόνια στην ελληνική οικονομία, τίποτα όμως δεν εγγυάται πως δεν θα επιστρέψουμε σε αυτά αν δεν δείξουμε την απαιτούμενη προσοχή.

Απλά να θυμίσουμε ότι για να φτάσουμε σήμερα να... γιορτάζουμε την έξοδό μας από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας χρειάστηκαν πολλές θυσίες από τον ελληνικό λαό. Στη δίνη της οικονομικής κρίσης χάθηκαν άνθρωποι και περιουσίες, καταστράφηκαν επιχειρήσεις και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έμειναν χωρίς δουλειά, εκτινάσσοντας τα ποσοστά ανεργίας στην... στρατόσφαιρα.

Μαζί με τις θυσίες του ελληνικού λαού, θυσιάστηκαν και πολιτικοί που ανέλαβαν κυβερνητικές ευθύνες και χρειάστηκε να πάρουν σκληρά μέτρα με μεγάλο πολιτικό κόστος για τους ίδιους προκειμένου να σωθεί η χώρα, να μην κατρακυλήσει στην άβυσσο !

Φυσικά ο έπαινος ανήκει σε εκείνους τους πολιτικούς που δεν δίστασαν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις για να σώσουν τη χώρα από την απόλυτη καταστροφή. Κόντρα στις φωνές του ακραίου οικονομικού ανορθολογισμού και του λαϊκισμού. Διότι πουθενά στον κόσμο και σε καμία οικονομία δεν υπάρχουν ...χαρούμενες χρεοκοπίες. Οι χρεοκοπίες είναι πάντοτε οδυνηρές και προκαλούν μεγάλο πόνο. Μαθημένοι οι Έλληνες φορολογούμενοι στα κηρύγματα ευκολίας των πολιτικών, δεν ήταν έτοιμοι να ακούσουν αλήθειες για αυτό και αποδοκίμασαν στη κάλπη αυτούς τους πολιτικούς, επιβραβεύοντας τους λαϊκιστές που έχτιζαν καριέρες, πρωτοστατώντας στους αντιμνημονιακούς αγώνες στις πλατείες των αγανακτισμένων και των θυμωμένων Ελλήνων.

Κρίνοντας από το κλίμα παροχολογίας που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία και στο πολιτικό σύστημα της χώρας, έχω την αίσθηση ότι βγήκαμε από την επιτήρηση για να επιστρέψουμε ολοταχώς στα προγράμματα της Θεσσαλονίκης που διεκδικούν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την ελληνική χρεοκοπία.

Ήταν προγράμματα ευκολίας και παροχών που φούσκωναν κάθε χρόνο τον λογαριασμό αυξάνοντας ελλείμματα και δημόσιο χρέος. Και φέτος στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης βρεθήκαμε και πάλι στο ίδιο έργο θεατές. Με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων να ανεβαίνουν στην Έκθεση με τα δικά τους προγράμματα στήριξης της οικονομίας.

Το πρώτο το μάθαμε. Περιμένουμε το δεύτερο το επόμενο Σαββατοκύριακο. Υποθέτουμε ότι θα είναι πιο γενναιόδωρο.

Σίγουρα στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων, το κράτος πρέπει να στηρίζει την κοινωνία. Κανείς όμως δεν μας λέει ποιοί πληρώνουν το λογαριασμό.

Χρήστος Αλεξανδρής