ΤΕΜΠΗ

Γράφει ο Χρήστος Γιαταγάνας

Εδώ και δέκα περίπου ημέρες έχει «πιαστεί η ψυχή»  όλων μας από το φοβερό σιδηροδρομικό ατύχημα των Τεμπών όπου 57 άνθρωποι ,κατά πλειοψηφία νέοι, πλήρωσαν με τη ζωή τους μια σειρά από λάθη και παραλείψεις των αρμοδίων σε διάφορα επίπεδα της κοινωνίας μας.

Για τις αιτίες που προκλήθηκε το ατύχημα δεν είμαι ειδικός  να εκφέρω άποψη ,όμως θέλω να επισημάνω μία άλλη παράμετρο  ,η οποία κατά την γνώμη μου επέδρασε σε όλη την πυραμίδα των αρμοδίων να διαχειριστούν τα θέματα της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας από τον κλειδούχο του ΟΣΕ μέχρι τον αρμόδιο για τις μεταφορές Υπουργό.

Η επονομαζόμενη «αντικειμενική πολιτική ευθύνη», κατά την ταπεινή μου γνώμη , είναι το κουτόχορτο που έχει εφεύρει η   «συνομοταξία» των πολιτικών και μας το σερβίρει  αφειδώς, για να απαλλάξει τον εαυτό της από κάθε  ευθύνη η οποία επισύρει επιβολή κυρώσεων. ΄Όπως αντιλαμβάνεστε την παραίτηση  των πολιτικών  δεν την θεωρώ κύρωση ,αλλά αυτονόητη προϋπόθεση για να περισωθεί ότι έχει απομείνει από τις ανεπάρκειές τους.

Δικαιολογημένα η νέα γενιά αυτές τις ημέρες  σύσσωμη βγήκε στους δρόμους  φωνάζοντας ότι οι κάθε είδους ταγοί της κοινωνίας αδιαφορούν ακόμα και για την ίδια την ύπαρξή τους ,γιατί αν νοιάζονταν πραγματικά ,κάτι θα είχε διορθωθεί τόσα χρόνια  που η Ευρωπαϊκή Ένωση  χορηγεί τεράστια κονδύλια για τις υποδομές και την ασφαλή  λειτουργία τους ,τα οποία όπως φημολογείται  καταλήγουν αντί σε έργα υποδομής σε «μαύρα» κομματικά ταμεία που μοναδικό σκοπό έχουν την «πλύση εγκεφάλου» του εκλογικού σώματος.

Το ζήτημα είναι, ποιος πραγματικά διδάχτηκε  κάτι από την φοβερή τραγωδία, γιατί αν κρίνουμε από παρόμοια γεγονότα του παρελθόντος  (Αλιάκμονας, Τέμπη παλιότερα , Καμμένα Βούρλα κλπ.) δεν διορθώθηκε κάτι ριζικά ώστε να εξαλειφθούν οι εν δυνάμει αιτίες  που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρούς κινδύνους στην ασφάλεια των πολιτών ή  στην διαφύλαξη της περιουσίας τους.

Δυστυχώς η κυρίαρχη αντίληψη της κοινωνίας μας είναι η άμετρη φιλοδοξία μας  να καταλάβουμε κάποια θέση κυρίως στο Δημόσιο ή στους φορείς που ελέγχονται από αυτό ανεξάρτητα, αν έχουμε τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα  να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις της και αν ήταν δυνατόν να είμαστε παρόντες  στο πόστο μας μόνο τις μέρες καταβολής  του μισθού.

Τα  όποια «προσόντα»-ανεπάρκειες   κάποιων αρμοδίων ,  αποτελούν κίνδυνο για τις ζωές  και την σωματική ακεραιότητα των πολιτών,που είναι ταγμένοι να εξυπηρετούν,  συνιστά κυριολεκτικά την έννοια της ιδεολογίας  του «ωχαδερφισμού» από την οποία δυστυχώς διαπνέεται ευάριθμο τμήμα της κοινωνίας μας .

Ατυχώς την πλευρά αυτή δεν θέλει να τη  επισημάνει κανένας, γιατί αν την θίξει  θα ενοχλήσει ώτα που αρέσκονται σε χάδια και κολακίες .

Σε λίγες ημέρες που θα κατακαθήσει ο τηλεοπτικός κουρνιαχτός της σημερινής επικαιρότητας    του τραγικού αυτού ατυχήματος, οι τηλεοπτικοί αστέρες και οι κομπάρσοι «παραθυράκηδες» , που ατυχώς είναι οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, θα βρουν άλλο  θέμα της επικαιρότητας , οπότε  επιτέλους οι οικείοι των θυμάτων θα  βρουν την ησυχία τους να κλάψουν τους αγαπημένους τους .

Υ.Γ. Γράφοντας τις παραπάνω σκέψεις πληροφορήθηκα ότι μέσα στα μέτρα για τις οικογένειες των θυμάτων εξαγγέλθηκε  διαγραφή χρεών κλπ. Περιμένω κάποιος να τους βροντοφωνάξει κατάμουτρα «δεν ανταλλάσσω τη μνήμη του αγαπημένου μου με τα ματωμένα χρήματά σας».

Οψόμεθα.

Χρήστος Γιαταγάνας