Τις πταίει;

Γράφει η Αρχοντούλα Ζωγραφοπούλου-Τσιάμη

Το 1874 ακούστηκε από τον Χαρίλαο Τρικούπη το «Τις Πταίει», όπου φτάσαμε στο 2023 να ρωτάμε ακόμα ποιος φταίει, ύστερα από τόσο μεγάλη χρονική απόσταση με τέτοια εξέλιξη και τεχνολογία, να ρωτάμε το ποιος φταίει και γιατί δεν καταφέραμε να εξελιχθούμε που ‘πρεπε, να πάμε μπροστά και όλα να είναι υπό έλεγχο.

Ώστε να μη φτάνουμε σε καταραμένες ώρες και σε τραγωδίες, σαν αυτή που βιώσαμε στα Τέμπη με 57 νεκρούς και πολλούς τραυματίες, χωρίς να βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, με τόσα πολλά θύματα. Και άλλα τόσο δυστυχώς, οι μάνες τους, μόνον που αυτές θα μένουν οι ζωντανές νεκρές.

Μια κατάρα ένα πανελλήνιο πένθος. Πολλά τα θύματα. Χάθηκε ένα ελληνικό χωριό. Οι περισσότεροι νεκροί νέοι, φλογερά νιάτα, εκεί που ο καθένας τους σχεδίαζε το μέλλον του και αντ’ αυτού χάθηκαν βλέποντας το χάρο με τα μάτια τους. Αυτό το συμβάν είναι τραγωδία όντως; Δυστύχημα; Έγκλημα; Όπως και να το πούμε, το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το θέμα είναι άλλο. Μπορεί κάποιος ν’ αλλάξει τη σκληρή πραγματικότητα; Δυστυχώς όχι. Για τις οικογένειες των αδικοχαμένων δεν θα αλλάξει τίποτα, ούτε με την παραίτηση του Καραμανλή, ούτε με τη συγνώμη του Μητσοτάκη που να του βγαίνει δύσκολα, ύστερα από πέντε μέρες, ούτε με τους κληρικούς στη Μητρόπολη Αθηνών, παρουσία πολιτικών στο περί αναπαύσεως των ψυχών των νεκρών.

Βγήκε ο Κυριάκος και οι αρχηγοί των κομμάτων πρόθυμοι να βοηθήσουν τις οικογένειες των θυμάτων. Σας βεβαιώνουμε πως οι οικογένειες αυτές δεν θέλουν τίποτα άλλο, εκτός από τους δικούς τους αδικοχαμένους.

Οι άνθρωποι αυτοί, θα μένουν πάντα θυμωμένοι καθώς οργισμένοι με την κυβέρνηση που αδιαφόρησε για τους κινδύνους που έβλεπε και εθελοτυφλούσε. Θυμωμένοι για τις αστοχίες και τις αμέλειες κυρίως των πολιτικών και που αυτοί είναι σίγουρο πως θα μείνουν στο απυρόβλητο όπως συνήθως γίνεται. Γιατί τα μεγάλα θέματα στους πολιτικούς περνούν εξώπετσα. Εκεί που το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.

Η ελπίδα όλων είναι η δικαιοσύνη γιατί εκεί πιστεύουν πως όλα θα κριθούν αντικειμενικά, αμερόληπτα και δίκαια. Η αιτία του κακού, ξεκινάει συνήθως από τα πολλά χρήματα.

Γιατί το χρήμα ποτέ δεν πεθαίνει, δε δικάζεται, το χρήμα μιλάει και παραμένει η αιτία αδικημάτων.

Εμείς λέμε προσοχή. Κάλλιο εκατό ένοχοι στη φυλακή παρά ένας αθώος.

Ωστόσο ο κόσμος ακόμα ρωτάει το «Τις Πταίει»;

Πταίει γιατί κάποιοι από τα ψηλά μπαλκόνια αστόχησαν.

Αστόχησαν και βάλανε
δάσκαλους αστροναύτες
αστόχησαν και βάλανε
γιατρούς καντηλανάφτες.

Εμείς από την πλευρά μας λέμε, πως το πιο δύσκολο πράγμα που πρέπει να διαχειριστεί κάποιος είναι η απώλεια το παιδιού του.

Με βαθύ πόνο, εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους συνανθρώπους μας για τις απώλειες των αγαπημένων τους προσώπων.

Εδώ λόγια δε χωρούν.