Βατραχο-δρομίες…

Στο  σημερινό πολιτικό σκηνικό συναντάμε το εξής παράδοξο . Πολιτικοί και ψηφοφόροι  μετακινούνται σε χώρους με τους οποίους διαφωνούσαν –τουλάχιστον ετσι ελεγαν –ιδεολογικά και πολιτικά.
Δεν αποδέχονταν τους χώρους οι μεν με την πολιτική τους οι δε με την ψήφο τους. Πιο συγκεκριμένα  παρατηρούμε τους τελευταίους μήνες  αυτοδιοικητικά, κομματικά, πολιτικά και αλλα πρόσωπα  να μετακινούνται  με σχετική ανεση προς τα αριστερά και τα δεξιά του πολιτικού φάσματος και  οι συνδυασμοί, τα κόμματα να τους  … υποδέχονται ασμένως.
Από το 2009 και μετά οι  αγώνες ‘’βατραχοδρομιών’’ ξεκίνησαν από το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα ιδιαίτερα  άκομψα, άτσαλα και  αψυχολόγητα.Οταν βυθίζεται το καράβι τα  ποντίκια είναι αυτά που  τρέχουν πρώτα  να πέσουν στη θάλασσα για να γλυτώσουν. Στη συνέχεια πολιτικά βατράχια του ΠΑΣΟΚ σπεύδουν να σώσουν εαυτόν  μετακινούμενοι από λιμνούλα, σε λιμνούλα και το κατορθώνουν. Έτσι εξηγείται η δημιουργία πέντε κομμάτων και δεκαεννέα κινήσεων,  από τους αποστασιοποιημένους, τους  διαγραμμένους, τους  ανεξαρτοποιημένους και άλλους ...ποιημένους μέχρι το 2014. Εξελίξεις όμως εχουμε και στο λεγόμενο   συντηρητικό χώρο. Ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών διακρίνουμε σε έξαρση  το λεγόμενο ανταρτολόι. Χρίζουν τον εαυτό τους αντάρτη και αδιαφορούν για το χρίσμα του κόμματος. Οι λέξεις έχασαν το σημασιολογικό τους φορτίο!
Όσο για την αριστερά σ’ όλο της το πολιτικό μήκος αναφωνεί μελαγχολικά το καβαφικό: και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς ΠΑΣΟΚ; “Βολεύονταν” βλέπετε  το 5%, που έγινε 23%! “Αντιμετώπιζε” μια χαρά το οικονομικό, το  κοινωνικό το μεταναστευτικό,  το εκπαιδευτικό, το θρησκευτικό και οποιοδήποτε άλλο θέμα  με την προσφιλή τους τακτική . Χτυπώντας το σάκο του  μποξ, το ΠΑΣΟΚ και ετσι πίστευαν πως κερδίζουν   πολιτικά! Τώρα;
                                                          Xρ. Α.