Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Ευρωπαϊκές Εκλογές: Το μεγάλο διακύβευμα

Οι ευρωπαϊκές εκλογές του Ιουνίου έρχονται σε μια Ευρώπη, διαφορετική. Μια Ευρώπη που βίωσε με τον δικό της τρόπο την παγκόσμια πανδημία του covid και που προσπαθεί ακόμη να μάθει να υπάρχει και κυρίως να αντιδρά σε έναν πόλεμο που ξεκίνησε και συνεχίζεται στη “γειτονιά” της.

Τα τελευταία πέντε χρόνια μας δίδαξαν πως τα “μεμονωμένα” προβλήματα μπορούν πολύ εύκολα να γίνουν υπερεθνικά. Από την υγεία των πολιτών και την ασφάλειά μας, μέχρι την ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε και το κόστος της βενζίνης μας, οι Ευρωπαίοι καταλάβαμε πως αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι μια “εθνική λύση” σε τοπικό επίπεδο, αλλά ένα συνεκτικό και διασυνοριακό όραμα. Το νέο Ευρωκοινοβούλιο και ακολούθως η επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα είναι δύο θεσμοί προσαρμοσμένοι στις συνθήκες που προκαλούνται από τα παγκόσμια “ντόμινο” και γνωρίζουν πολύ καλά πως αν δεν καταφέρουν να απαντούν στα προβλήματα (που πλέον είναι) παγκόσμιας υφής, η ασφάλεια και η ευημερία της Ευρώπης θα υπονομεύονται διαρκώς.

Η πολιτική κατάσταση στην Αμερική αποτελεί παράλληλα μια “αφύπνιση” για την Ευρώπη. Η ρητορική της εθνικής υπεροχής επανέρχεται μέσω του Ντόναλντ Τραμπ, η οικονομική πολιτική του οποίου απειλεί και τα δικά μας εδάφη μέσω των αιτιάσεων περί δασμών και λοιπών ακροβασιών με αντικείμενο ενδιαφέροντος την Ουκρανία.

Από την άλλη, η Ευρώπη απέδειξε πως μπορεί τελικά να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις κρίσεις και παρά τη γραφειοκρατία της να λάβει γρήγορες αποφάσεις, όταν αυτό χρειαστεί. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα η Ένωση πήρε αποφάσεις για την ενισχυτική χρηματοδότηση εν μέσω πανδημίας, ευθυγραμμίστηκε ως προς τη στήριξη του Κιέβου και αναθεώρησε τις περιβαλλοντικές της προτεραιότητες. Ακόμη, το Ευρωκοινοβούλιο έθεσε με ουσία στην ατζέντα των αποφάσεών του τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Κράτος Δικαίου.

Οι προκλήσεις είναι ενεργές με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών στα περισσότερα κράτη – μέλη, να το αποδεικνύουν. Παράλληλα, οι κινητοποιήσεις αυτές απέδειξαν πως η ακροδεξιά καιροφυλακτεί για να καπηλευτεί τις όποιες αναταράξεις, με κόμματα που κινούνται σε αυτό το τόξο να καταγράφουν δημοσκοπική δυναμική σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία.

Το στοίχημα λοιπόν είναι να καταφέρει η Ένωση να γίνει ακόμη πιο ανθρωποκεντρική, διαφανής και αποτελεσματική ως προς την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων, απαντώντας με πράξεις απέναντι στους λαϊκισμούς που βάζουν δυναμίτες στα θεμέλια των συναινέσεων.

Το NEWS 24/7 ανοίγει τον φάκελο της σημαντικότητας της συμμετοχής στις επικείμενες Ευρωπαϊκές Εκλογές, δίνοντας το “βήμα” στους ίδιους τους πρωταγωνιστές οι οποίοι αναδεικνύουν το μεγαλύτερο διακύβευμα: Που δεν είναι άλλο από το να αποδυναμωθεί ο θεμέλιος λίθος της ΕΕ, δηλαδή η ίδια η Δημοκρατία.

Με τις εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να βρίσκονται λιγότερο από 70 ημέρες μακριά, η συμμετοχή των πολιτών παραμένει βασικό ζητούμενο. 

Γιατί όμως, οι πολίτες την Κυριακή 9 Ιουνίου να επιλέξουν τις ευρωπαϊκές κάλπες αντί για μια παραλία ή ένα καφέ; Πόσο μπορεί να επηρεάσει η ψήφος τους σε αυτές τις εκλογές την ζωή τους; 

Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα εξετάζουμε τι έκανε το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο -και συνολικά η Ένωση- την πενταετία που μας πέρασε. H πανδημία, η κλιματική κρίση, οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Γάζα αποτελούν γεγονότα που ακόμη επηρεάζουν τις ζωές μας και τα οποία οι θεσμοί της ΕΕ κλήθηκαν να διαχειριστούν. 

Με τις εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο να βρίσκονται λιγότερο από 70 ημέρες μακριά, η συμμετοχή των πολιτών παραμένει βασικό ζητούμενο. 

Γιατί όμως, οι πολίτες την Κυριακή 9 Ιουνίου να επιλέξουν τις ευρωπαϊκές κάλπες αντί για μια παραλία ή ένα καφέ; Πόσο μπορεί να επηρεάσει η ψήφος τους σε αυτές τις εκλογές την ζωή τους; 

Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα εξετάζουμε τι έκανε το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο -και συνολικά η Ένωση- την πενταετία που μας πέρασε. H πανδημία, η κλιματική κρίση, οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Γάζα αποτελούν γεγονότα που ακόμη επηρεάζουν τις ζωές μας και τα οποία οι θεσμοί της ΕΕ κλήθηκαν να διαχειριστούν. 

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Πώς η ακροδεξιά μπορεί να επηρεάσει τους συσχετισμούς της επόμενης ημέρας

Για να καταλάβουμε το πώς λειτουργεί η ακροδεξιά μέσα στους κόλπους της δημοκρατικής Ευρώπης, πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε τα “μέσα” που χρησιμοποιεί και αναλόγως να προσαρμόσουμε λύσεις.

Η Natascha Strobl, συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο Radikalisierter Konservatismus (Ριζοσπαστικός Συντηρητισμός) εξηγεί πως η ακροδεξιά χρησιμοποιεί τα media και τον 24ωρο κύκλο ειδήσεων για να επιβάλει μια «μόνιμη κατάσταση συναισθηματικής έκτακτης ανάγκης» στην κοινωνία.

Η συγγραφέας αναλύει τη στροφή ορισμένων συντηρητικών κινημάτων προς μια πιο ακραία και δυνητικά καταστροφική ιδεολογία. Χρησιμοποιεί φιγούρες όπως ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Σεμπάστιαν Κουρτς για να απεικονίσει αυτήν την τάση.

Η Strobl υποστηρίζει ότι αυτή η ριζοσπαστικοποίηση τροφοδοτείται από μια κρίση μέσα στον ίδιο τον συντηρητισμό, μαζί με τις ανησυχίες για την κοινωνική αλλαγή και την αντιληπτή απώλεια εξουσίας.

Όπως πραγματεύεται τους λόγους πίσω από το φαινόμενο του ριζοσπαστικού συντηρητισμού, αναφέρει:

α) την κινητοποίηση της δυσαρέσκειας (προτείνει ότι αυτά τα κινήματα εκμεταλλεύονται τα συναισθήματα δυσαρέσκειας μεταξύ των υποστηρικτών τους για να τους κινητοποιήσουν. Αυτή η δυσαρέσκεια θα μπορούσε να απευθύνεται σε διάφορους στόχους, όπως μετανάστες, ελίτ ή παγκοσμιοποίηση).

β) τον έλεγχο του αφηγήματος (τα συγκεκριμένα κινήματα δημιουργούν τις δικές τους αφηγήσεις και απορρίπτουν την κριτική ως «ψευδείς ειδήσεις» για να ελέγξουν το μήνυμα και να διατηρήσουν την πίστη των υποστηρικτών τους).

γ) την αντιπαράθεση επί της συζήτησης (η ανοιχτή και ουσιαστική συζήτηση αντικαθίσταται από μια προτίμηση για αντιπαράθεση, τροφοδοτώντας ενδεχομένως περαιτέρω διχασμό).

δ) τη δημοκρατική διάβρωση εντός των κομμάτων (αυτά τα κινήματα μπορεί να αποδυναμώσουν τις δημοκρατικές πρακτικές εντός των κομμάτων τους, βασιζόμενοι σε μικρότερο κύκλο συμβούλων και συγκεντρώνοντας την εξουσία) και

στ) τη μίμηση της ριζοσπαστικής δεξιάς (το βιβλίο προτείνει ότι αυτοί οι ριζοσπαστικοί συντηρητικοί μπορεί να υιοθετήσουν μεθόδους παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνται από ακροδεξιά κινήματα και οργανώσεις).

Κρατήστε πως τα σχήματα αυτά κάνουν ό,τι μπορούν ώστε σε μια εποχή που τα πολιτικά γεγονότα «καταναλώνονται» σε πραγματικό χρόνο, η προπαγάνδα και η κατήχηση να είναι στην ημερήσια διάταξη, ασήμαντες ψευδείς ειδήσεις ‘μοιράζονται’ από ισχυρές μηχανές και έχουν ως στόχο να κανονικοποιήσουν έναν νέο τρόπο σκέψης που έχει τις ρίζες του στον φασισμό.

Η «ΛΟΓΙΚΗ» ΤΗΣ ΠΟΛΩΣΗΣ

Ο Xavier Mas de Xaxàs γράφει από τη δική του μεριά στo European Institute of the Mediterranean ότι “είναι αποδεδειγμένο πως τα συναισθήματα υπερισχύουν της διαχείρισης και της λογικής. Σημασία έχει η αφήγηση, μέσα από την οποία ο ριζοσπαστικός ηγέτης μεταφέρει ασφάλεια και αίσθηση του ανήκειν.

Ο κόσμος θέλει να ξεκουραστεί, να βρει ένα καταφύγιο από την καταιγίδα που εξαπολύει η πολύ ακραία δεξιά που είναι τεχνητή, αλλά εκλαμβάνεται ως πραγματική. Η αντίληψη είναι το παν και η εσφαλμένη αντίληψη των γεγονότων είναι τόσο καλά εδραιωμένη στην πολιτική συζήτηση που είναι πέρα για πέρα αλήθεια.

 

Οι άνθρωποι βυθίζονται σε κατάσταση μόνιμης αναταραχής. Είναι σημαντικό για αυτούς να νιώθουν άγχος, ανησυχία, εκνευρισμό. Πρέπει να είναι αγανακτισμένοι. Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το σκάνδαλο για να επιτείνει τον φόβο και να κυριαρχήσει στη δημόσια συζήτηση.

Δεν χρειάζεται να επιλύονται προβλήματα ή να τίθενται ατζέντες. Αρκεί απλώς να συνεχίσουμε να ειδοποιούμε για μια συνεχή και θανατηφόρα απειλή. Για οτιδήποτε που θα μπορούσε να προκαλέσει οργή, να προκαλέσει ρήξεις και πόλωση.

Οι επιθέσεις στην αριστερή αντιπολίτευση πρέπει να είναι ανελέητες και επιθετικές. Πρέπει να κατηγορηθούν για τις καταστροφές της παγκοσμιοποίησης, τους χαμηλούς μισθούς, τον πληθωρισμό, την ανασφάλεια, την πολυπολιτισμικότητα και την ανεκτικότητα.

Δεν μπορεί να υπάρχει χώρος για διακριτικότητα ή αμφιβολία. Δεν πρέπει να δοθεί χρόνος για προβληματισμό. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη δράση.

Οι ψηφοφόροι δεν είναι θεατές. Η ψήφος δεν αρκεί. Πρέπει να είσαι σε κατάσταση μόνιμης κινητοποίησης. Οι ψηφοφόροι γίνονται φανατικοί.

Ό,τι κάνουν, κάθε καθημερινή τους πράξη, πρέπει να είναι για την αιτία. Η κοινωνική διάθεση είναι ριζοσπαστικοποιημένη. Οι εντάσεις πρέπει να διατηρηθούν σε υψηλά επίπεδα, εκεί ακριβώς που τις θέλει ο ριζοσπαστικός ηγέτης”.


Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

Στα μέσα του 2023 η Ισπανία ήταν η μόνη χώρα της Ευρώπης που είχε αριστερή κυβέρνηση. Την ίδια περίοδο, οι Γερμανία, Πορτογαλία, Σλοβενία, Λουξεμβούργο και Μάλτα κυβερνούνταν από κεντροαριστερούς συνασπισμούς. Οι υπόλοιπες χώρες της Ένωσης είχαν συντηρητικές κυβερνήσεις. Κάποιων ηγούνταν (ή υποστηρίζονταν) κόμματα που είναι κληρονόμοι της φασιστικής ιδεολογίας.

Οι Ουγγαρία, Ιταλία, Πολωνία, Αυστρία, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Σλοβακία, Σουηδία και Ελβετία ανταποκρίνονται στη συνθήκη αυτήν.

Όπως μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις Ευρωεκλογές, οι ψηφοφόροι σε όλη την Ευρώπη φαίνεται πως εμπιστεύονται όλο και περισσότερο υπερσυντηρητικές κυβερνήσεις. Δηλαδή, ακροδεξιά εθνικιστικά κόμματα που υπόσχονται να περιορίσουν τη μετανάστευση και -σε κάποιες περιπτώσεις- να περιορίσουν τις δημοκρατικές ελευθερίες της θρησκείας, της έκφρασης και του δικαιώματος διαμαρτυρίας.

Υπόσχονται δηλαδή, πιο αυταρχικές και λιγότερο διαλλακτικές και υποστηρικτικές κοινωνίες, με μεγαλύτερες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες.

 

Κατά το Euractiv το ρουμανικό Συμμαχία για την Ένωση των Ρουμάνων (AUR) είναι η τελευταία περίπτωση ακροδεξιού κόμματος της Ευρώπης που κέρδισε τις προτιμήσεις του κοινού.

Με ιστορία μόλις 5 χρόνων, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Europe Elect θα συγκεντρώσει 12 βουλευτές στις επερχόμενες εκλογές της ΕΕ.

Η δημοφιλία του είναι σε συνάρτηση με τα σκάνδαλα διαφθοράς που αποκαλύφτηκαν και αφορούσαν το μεγάλο συνασπισμό του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSD/S&D) και το κεντροδεξιό Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PNL/EPP).

Την ίδια ώρα, στη Γερμανία, το νέο αριστερό αποσχιστικό κόμμα Sahra Wagenknecht Alliance (το συγκρότησαν μέλη που αποχώρησαν από το παραδοσιακό αριστερό κόμμα Die Linke τον Οκτώβριο), έχει κερδίσει την υποστήριξη από την ακροδεξιά βάση ψηφοφόρων του Alternative for Germany.

To AfD ήταν στα τέλη του Μάρτη το δεύτερο δημοφιλέστερο κόμμα της χώρας. Η άνοδος του ‘πάτησε’ στην οργή για τον πληθωρισμό και την αύξηση της μετανάστευσης.

Όπως αναφέρει το περιοδικό TIME η ΕΕ έλαβε 1,1 εκατομμύρια αιτήματα ασύλου το 2023, ο υψηλότερος αριθμός από το 2015. Η Γερμανία έλαβε μακράν τον μεγαλύτερο αριθμό αιτήσεων -περισσότερες από 300.000- κυρίως από τη Συρία, το Αφγανιστάν και την Τουρκία.

Πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η πορεία των δυο κομμάτων είναι αντιστρόφως ανάλογη: το ένα ‘μεγαλώνει’ και το άλλο ‘μικραίνει’.

Χαρακτηριστικά, ενώ το AfD βρισκόταν στην κορυφή των δημοσκοπήσεων για μήνες, το ακροδεξιό κόμμα έπεσε από 22 έδρες τον Ιανουάριο σε 16 από τότε που εμφανίστηκε το Sahra Wagenknecht Alliance (ΒSW).

Με 30 επιπλέον έδρες να προβλέπονται μεταξύ του ID (Εθνικός Συναγερμός, Γαλλία, Λεπέν) και ECR (Αδέλφια της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι) η ακροδεξιά αναμένεται να απολαύσει περαιτέρω άνοδο, μέσω χωρών που θεωρούνται οι πιο ένθερμα φιλοευρωπαϊκές.

Το κόμμα της Λεπέν προβλέπεται να κερδίσει δέκα επιπλέον έδρες, καθιστώντας το μεγαλύτερο κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μαζί με το CDU/CSU της Γερμανίας.

Το κόμμα της Μελόνι προβλέπεται να καταλάβει 24 από τις 76 έδρες της Ιταλίας. Ο Geert Wilders - ο νικητής-έκπληξη των εθνικών εκλογών του Νοεμβρίου 2023 στην Ολλανδία - θα καταλάβει εννέα.

Συνολικά, οι έδρες των ακροδεξιών κομμάτων μπορούν να έχουν συνέπειες στη χάραξη ευρωπαϊκών πολιτικών, με πιο σκληρή γραμμή για τη μετανάστευση και τους “πράσινους” νόμους. Πρακτικά, μπορούν να εμποδίσουν τις συναινέσεις και να φέρουν περισσότερη αντιευρωπαϊκή ρητορική σε Στρασβούργο και Βρυξέλλες, την ώρα που έναντι των διεθνών πιέσεων η ευρωπαϊκή ενότητα θα είναι το νούμερο ένα ζητούμενο.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ 

Το NEWS 24/7 έδωσε τον “λόγο” στον επικεφαλής του γραφείου του ΕΚ στην Ελλάδα, Κωνσταντίνο Τσουτσοπλίδη, τον πρόεδρο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΕΚ Ούντο Μπούλμαν, αλλά και σε Έλληνες Ευρωβουλευτές, θέτοντας το παρακάτω κρίσιμο ερώτημα:

Ποια είναι η πραγματική σημασία των φετινών ευρωπαϊκών εκλογών και γιατί χρειάζεται η συμμετοχή μας;

Η άνοδος της ακροδεξιάς, η κοινή άμυνα, οι πιο γενναίες χρηματοδοτήσεις, η πράσινη προοδευτική μεταρρύθμιση, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τίθενται στο επίκεντρο των ανθρώπων που μας απαντούν.

 

Κωνσταντίνος Τσουτσοπλίδης: "Η ψήφος στις Ευρωπαϊκές Εκλογές 2024 και η άνοδος της ακροδεξιάς"

 

Πολλοί είναι εκείνοι που αμφισβητούν την αξία της ψήφου στις Ευρωπαϊκές Εκλογές, θεωρώντας ότι δεν αξίζει τον κόπο να προσέλθουν στις κάλπες της 9ης Ιουνίου 2024.

Πώς θα μπορέσουμε να τους πείσουμε ότι η ψήφος τους σ’ αυτές τις εκλογές είναι κρίσιμη για το μέλλον τους και για το μέλλον της Ελλάδας;

Μέσω των εκλογών οι πολίτες έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν τις ανάγκες και τις προτιμήσεις τους, καθιστώντας υπόλογους τους εκλεγμένους αντιπροσώπους. Οι 21 Έλληνες ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν θα αποφασίζουν για ζητήματα που επηρεάζουν, όχι μόνο το σύνολο της ΕΕ, αλλά και κάθε ένα πολίτη ξεχωριστά. Οι πολιτικές της ΕΕ, που συναποφασίζονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αφορούν μεταξύ άλλων: το εμπόριο, τις εργασιακές συνθήκες, την μετανάστευση, το περιβάλλον, την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα - τομείς που επηρεάζουν άμεσα τις ζωές όλων μας. Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει στις μέρες μας διάφορες προκλήσεις, όπως η κλιματική αλλαγή, η οικονομική ανισότητα και οι γεωπολιτικές εντάσεις, με δύο πολέμους να βρίσκονται εν εξελίξει, πολύ κοντά στα ευρωπαϊκά σύνορα. Οι εκλογές δίνουν την ευκαιρία στους πολίτες να υποστηρίξουν υποψηφίους και κόμματα με πολιτικές, προγράμματα και λύσεις που πιστεύουν ότι είναι οι πλέον κατάλληλες για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων.

Ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν όλο και περισσότερες έδρες στα εθνικά κοινοβούλια.

Η προσέλευση των ψηφοφόρων στις κάλπες αποτυπώνει ένα ηχηρό μήνυμα σχετικά με τις προτεραιότητες και τις ανησυχίες των πολιτών, δίνοντας στους εκλεγμένους αντιπροσώπους σαφέστερη εντολή να ενεργούν εξ’ ονόματος τους. Επιλέγοντας τους εκπροσώπους τους στην ευρωπαϊκή σκηνή, οι πολίτες πρωταγωνιστούν στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Με την ψήφο τους επιβεβαιώνουν την πίστη τους στις ευρωπαϊκές αξίες, ενισχύοντας παράλληλα τον δημοκρατικό χαρακτήρα της Ένωσης. Η συμμετοχή στη διαδικασία των Ευρωπαϊκών Εκλογών συμβάλλει στη δημιουργία μιας ισχυρότερης και πιο δυναμικής Ευρώπης, που βασίζεται στις αρχές της πολυφωνίας, της ισότητας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Φέτος επίσης, για πρώτη φορά θα εφαρμοστεί στην Ελλάδα η δυνατότητα άσκησης του εκλογικού δικαιώματος, μέσω της επιστολικής ψήφου, με προθεσμία εγγραφής την 29η Απριλίου. Μ’ αυτό τον τρόπο οι εκλογείς εκτός, αλλά και εντός των ελληνικών συνόρων θα μπορέσουν να ψηφίσουν με μεγαλύτερη διευκόλυνση, όπου κι αν κατοικούν.

Το αποτέλεσμα των Ευρωπαϊκών Εκλογών του Ιουνίου θα διαμορφώσει το πολιτικό τοπίο εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν όλο και περισσότερες έδρες στα εθνικά κοινοβούλια. Εκτιμήσεις αναφέρουν πως αν δεν αλλάξουν τα πράγματα, βουλευτές ακροδεξιών πεποιθήσεων αναμένεται να καταλάβουν μέχρι και το ¼ των εδρών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον ερχόμενο Ιούνιο, επηρεάζοντας την ισορροπία δυνάμεων εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.

Με την εξασφάλιση σημαντικού αριθμού εδρών, τα κόμματα αυτά μπορούν να διαταράξουν την παραδοσιακή πολιτική δυναμική εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, παρεμποδίζοντας τις νομοθετικές διαδικασίες και προωθώντας την εθνικιστική τους ατζέντα.

Η άνοδος της ακροδεξιάς αποτελεί θεμελιώδη πρόκληση για τις αξίες πάνω στις οποίες ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου. Η ρητορική της ακροδεξιάς υπονομεύει τις αρχές της αλληλεγγύης και της συνεργασίας, οι οποίες στηρίζουν το ευρωπαϊκό εγχείρημα, απειλώντας να διαλύσει την πρόοδο που έχει σημειωθεί προς την κατεύθυνση της ειρήνης και της ευημερίας στην Ένωση. Ως εκ τούτου, η αντιμετώπιση της ακροδεξιάς ατζέντας συνάδει με την προώθηση ενός οράματος για την Ευρώπη που βασίζεται στην ποικιλομορφία και την αλληλεγγύη και αποτελεί βασικό διακύβευμα της δημόσιας συζήτησης ενόψει των Ευρωπαϊκών Εκλογών.

Η κινητοποίηση των πολιτών και η συμμετοχή τους θα θωρακίσει το μέλλον της Ευρώπης που επιβουλεύεται η ακροδεξιά. Απορρίπτοντας την πολιτική του φόβου και της διαίρεσης που πρεσβεύει η ακροδεξιά και υιοθετώντας ένα όραμα για την Ευρώπη που βασίζεται στην αλληλεγγύη, τη συνεργασία και τις κοινές αξίες, οι πολίτες μπορούν να διασφαλίσουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα παραμείνει φάρος ελπίδας και προόδου για τις επόμενες γενιές.

«Αξιοποιήστε την ψήφο σας, για να μην αποφασίσουν άλλοι για εσάς.»

*Ο Κωνσταντίνος Τσουτσοπλίδης είναι επικεφαλής του γραφείου του ΕΚ στην Ελλάδα

Ούντο Μπούλμαν: "Η απειλή είναι πραγματική"

 

Στις επερχόμενες ευρωεκλογές που θα διεξαχθούν μεταξύ 6 και 9 Ιουνίου 2024, διακυβεύεται το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο αγώνας για την προάσπιση της δημοκρατίας που βλέπουμε αυτή τη στιγμή να λαμβάνει χώρα στους δρόμους της Γερμανίας αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, μπορεί να διεξαχθεί πολιτικά μέσω της ψήφου όλων των πολιτών μας. Όλοι πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία που κερδήθηκε με κόπο, ώστε κανένας από τους εχθρούς της δημοκρατίας να μη μας αφαιρέσει το δικαίωμα σε αυτή.

Η απειλή είναι πραγματική: Κυβερνήσεις σε πολλά κράτη - μέλη της ΕΕ έχουν δεχθεί επιρροές από την Ακροδεξιά. Και αυτό αποδυναμώνει την Ευρώπη. Βλάπτει το δικαστικό μας σύστημα, την οικονομική μας πρόοδο και θέτει εμπόδια στον παγκόσμιο ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος στις τρέχουσες εξελίξεις, είναι πιο σημαντικός από ποτέ.

Ως Ευρωπαίοι πολίτες, συστήνουμε την ισχυρότερη ειρηνευτική συμμαχία στον κόσμο. Και αυτό επειδή οι περισσότεροι από εμάς έχουμε διδαχθεί από τους πολέμους και τις συγκρούσεις του παρελθόντος. Η έννοια αυτή του Ευρωπαίου πολίτη έχει απερίγραπτη αξία. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στους ακροδεξιούς και στους νεοναζί να γκρεμίσουν τα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής μας κληρονομιάς και επομένως να μας οδηγήσουν στα δεινά και στον θάνατο που μαστίζουν ήδη πάρα πολλές περιοχές του κόσμου. Ο απάνθρωπος ρατσισμός και οι ναζιστικές ιδεολογίες δεν ταιριάζουν σε εμάς, τους Ευρωπαίους πολίτες. Οραματιζόμαστε μια κοινωνία αλληλεγγύης όπου δεν χωρούν αποκλεισμοί και στην οποία όλοι μπορούν να συμμετέχουν στα κοινά. Που είναι κοντά στο κάθε νοικοκυριό και ανοιχτή σε όλον τον κόσμο. Που αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους με τον απαραίτητο σεβασμό και δεν κάνει διακρίσεις. Αγκαλιάζουμε την πολιτιστική ποικιλομορφία και τη δημιουργικότητα - αποτελούν τα δυνατά μας σημεία.

Η απειλή είναι πραγματική: Κυβερνήσεις σε πολλά κράτη - μέλη της ΕΕ έχουν δεχθεί επιρροές από την Ακροδεξιά.

Όσοι διαδίδουν ακροδεξιές ιδέες είναι υπερβολικά αδαείς για να μπορέσουν να αντιληφθούν πόσο χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Η Ευρώπη δίνει συχνά το παρών εκεί όπου οι ομοσπονδιακές και πολιτειακές κυβερνήσεις δεν μπορούν να αντισταθούν στην εξουσία μεγάλων εταιρειών, που αποφεύγουν τις νομικές και οικονομικές τους ευθύνες. Είναι ακριβώς σε αυτές τις στιγμές της υποτιθέμενης αδυναμίας που δεν πρέπει να "ζητούμε" λιγότερη Ευρώπη, αλλά περισσότερη Ευρώπη! Η ισχύς της λήψης αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο υποτιμάται συχνά.

Γι' αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό ο κάθε πολίτης της ΕΕ να ασκήσει το δικαίωμα ψήφου στις φετινές ευρωεκλογές - ειδικά οι νέοι ψηφοφόροι μας - ώστε να μπορέσουμε να κινηθούμε ενωμένοι προς ένα μέλλον που θα χαρακτηρίζεται από ανθρωπιά, αλληλεγγύη και πρόοδο».

*Ο Ούντο Μπούλμαν (Udo Bullmann) είναι μέλος της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΕΚ

Η Ευρώπη οφείλει  να προστατεύσει τον εαυτό της.

Το ΕΛΚ προτείνει στο πρόγραμμά του, το οποίο και εγκρίθηκε στο συνέδριο του Βουκουρεστίου, να υποστηριχθεί μια ισχυρή αμυντική πολιτική  στην Ευρώπη και να εργαστούμε για  την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και της ευρωπαϊκής άμυνας.

Το ΕΛΚ αντιπροσωπεύει την Ευρώπη που μπορεί να υπερασπιστεί σθεναρά τον εαυτό της και να υποστηρίξει τις αξίες της. Προωθούμε για τον σκοπό αυτό τη στρατηγική αυτονομία της  Ένωσης  στο πλαίσιο της οποίας είναι η ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανικής  βάσης μέσω συντονισμένων επενδύσεων και καινοτόμων τεχνολογικών  λύσεων.

Είναι επίσης απαραίτητο να εστιάσουμε στην αμυντική τεχνολογία 2.0, συνδυάζοντας την αμυντική βιομηχανία με τις πιο προηγμένες τεχνολογίες πληροφορικής.

Κομβικό ρόλο στην πορεία του εγχειρήματος θα διαδραματίσει η δημιουργία μιας  ενιαίας αγοράς στην ΕΕ για την άμυνα. Είναι γεγονός πως χρειαζόμαστε περισσότερες κοινές αμυντικές προμήθειες και έρευνα στην τεχνητή νοημοσύνη.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να δώσουν προτεραιότητα στις ευρωπαϊκές αγορές στρατιωτικού εξοπλισμού, ενισχύοντας έτσι τη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ και την αντοχή της σε εξωτερικούς κινδύνους.

Η Ελλάδα είναι ήδη μία χώρα, η οποία εδώ και πολλές δεκαετίες ξεπερνά το όριο του 2% των αμυντικών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ, πράγμα το οποίο δυστυχώς δεν συμβαίνει για άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θύμισε  στην πρόσφατη σύνοδο Κορυφής ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η ειδοποιός διαφορά της πρότασης για την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι για πρώτη φορά γίνεται αναφορά στη χρήση κονδυλίων που προέρχονται από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεδομένου ότι τα κονδύλια του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου 2021-2027 είναι συγκεκριμένα, η πρόταση του πρωθυπουργού της Ελλάδος για ευρωπαϊκό δανεισμό, τα κεφάλαια του οποίου θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την υποστήριξη της ευρωπαϊκής άμυνας  είναι ρεαλιστική και συγχρόνως ελκυστική σε σχέση με την ανάπτυξη της  ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας και το μερίδιο που μπορεί να κατακτήσει στη διεθνή αγορά. 

Για εμάς τους Έλληνες, για όλους τους Ευρωπαίους είναι  η ευκαιρία  να αναπτύξουμε κοινά ευρωπαϊκά εξοπλιστικά προγράμματα υπό την εποπτεία του European Defence Agency και να ορίσουμε κοινούς κανόνες για τις εξαγωγές όπλων.

Είναι η ευκαιρία να συνεργαστούμε καλύτερα με όλες τις διαθέσιμες επιλογές των Συνθηκών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της PESCO και των εμβληματικών έργων της.

Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να αναπτύξουμε μια πραγματική Ευρωπαϊκή Ένωση Άμυνας με ολοκληρωμένες ευρωπαϊκές δυνάμεις σε όλους τους τομείς. Στους στόχους περιλαμβάνεται και η δημιουργία ευρωπαϊκού ταμείου για τις εξωτερικές στρατιωτικές επεμβάσεις ώστε να ενισχύσουμε τη συνεργασία και τον καλύτερο συντονισμό των υπηρεσιών πληροφοριών.

Το εγχείρημα της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας δεν αποτελεί απλά μια στρατηγική, αλλά έναν καίριο πυλώνα για την προστασία της Ευρώπης και των αξιών της. Ένας από τους κύριους στόχους μας είναι να φροντίσουμε άμεσα για τους ανθρώπους, για τις ανάγκες τους, τις δουλειές τους, για την καθημερινή τους ζωή και φυσικά να φροντίσουμε για την ασφάλειά τους.

Η πρόκληση για την Ευρώπη είναι μεγάλη, αλλά οι ευκαιρίες είναι επίσης πολλές. Μέσω της στενής συνεργασίας και της επένδυσης σε κοινά ευρωπαϊκά προγράμματα, η Ευρώπη μπορεί να αναδειχθεί ως ηγέτιδα δύναμη στον τομέα της άμυνας και να προστατεύσει τους πολίτες της από τις απειλές του 21ου αιώνα. 

*Η Μαρία Σπυράκη είναι ευρωβουλεύτρια ΝΔ-ΕΛΚ 

Στέλιος Κούλογλου: "Ενάντια στη φτωχοποίηση της Ελλάδας και την παρακμή της Ευρώπης"

 

 

Αρκετές δεκαετίες μετά την είσοδο της χώρας στην ΕΕ ακόμη δεν έχει γίνει κατανοητό το γεγονός ότι στο Κοινοβούλιο παράγεται το 70% της νομοθεσίας που εφαρμόζεται στα κράτη μέλη. Τα τελευταία χρόνια μια σειρά ρυθμίσεις για την καθημερινότητα , όπως για παράδειγμα το δωρεάν roaming ή η προστασία των καταναλωτών ενέργειας, υπενθύμισαν τις θετικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα όλων των Ευρωπαίων.

Το κοινοβούλιο, παράλληλα, νομοθετεί για σοβαρά ζητήματα όπως η προστασία του περιβάλλοντος, με τεράστιο αντίκτυπο στις κοινωνία αλλά και την οικονομία της Ένωσης. Όπως ο νόμος για την Ελευθερία των ΜΜΕ στην ψηφιακή εποχή και η προστασία των μικρών επιχειρήσεων από τους μεγάλους κακοπληρωτές, όπου εργάστηκα ως εισηγητής. Παρά τις ελλείψεις και τη σχετική πλειοψηφία συντηρητικών πολιτικών ομάδων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βρίσκεται στης πλευρά της προάσπισης των βασικών αξιών του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Αυτές απειλούνται πλέον από την άνοδο της ακροδεξιάς, που αποκρύβει την ευθεία σύγκρουση με τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ. Στην πραγματικότητα, η επικράτησή της και η αλλαγή συσχετισμών θα σήμαινε το τέλος της Ε.Ε. όπως την ξέρουμε.

Η Ευρωπαϊκή Δεξιά (Το ΕΛΚ όπου ανήκει και η ΝΔ) επιχειρεί να συνεργαστεί με την ακροδεξιά, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την προσέγγιση του προέδρου του ΕΛΚ Μ.Βέμπερ με τη Μελόνι, πρώην θαυμάστρια του Μουσολίνι Είναι μια λανθασμένη στρατηγική. Οι πολίτες προτιμούν το πρωτότυπο σε σχέση με τις απομιμήσεις. Δεν παίρνει υπόψη τις τις βαθύτερες αιτίες της ακροδεξιάς ανόδου, που είναι η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, ειδικά μετά την πανδημία.

Οι δύο πόλεμοι που είναι σε εξέλιξη, έχουν διογκώσει τα προβλήματα και τις δομικές αδυναμίες της ΕΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δικαιολογημένες αντιδράσεις των αγροτών. Ο ανταγωνισμός από φτηνά, αδασμολόγητα προϊόντα από την Ουκρανία ρίχνει τις τιμές, ενώ η ακρίβεια εξαιτίας του ίδιου πολέμου εκτινάσσει το κόστος παραγωγής.

Η ενίσχυση των δημοκρατικών δυνάμεων και της Αριστεράς είναι απαραίτητη

Υπάρχει ένα σκηνικό παρακμής, με την Κίνα να εισέρχεται ορμητικά στο προσκήνιο, τις γεροντοκρατούμενες ΗΠΑ σε βαθιά πολιτική κρίση και την ΕΕ σε αποδόμηση, οικονομική και ηθική, όπως έδειξε το σκάνδαλο Qatargate.

Σε αυτό το ρευστό σκηνικό η Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ευάλωτη. Δεν έχει συνέλθει από τη χρεοκοπία και κατρακυλάει στις τελευταίες θέσεις σε όλους τους δείκτες, με τους χαμηλότερους μισθούς και από τις υψηλότερες τιμές σε ενέργεια, στέγαση κλπ.

Για να αναστραφεί η πορεία χρειάζονται άμεσα μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα και την Ευρώπη:

-Ενιαίος κατώτατος μισθός.

-Προστασία των πιο ευάλωτων μορφών εργασίας (την ώρα που, για παράδειγμα, η ελληνική κυβέρνηση κάνει αγώνα εναντίον των εργαζομένων στις ψηφιακές πλατφόρμες).

- Μέτρα για την προστασία και την ανταγωνιστικότητα των αγροτικών προϊόντων

- Παράλληλα, όμως, μέτρα για την κλιματική κρίση

- Στέγαση των νέων.

Το τελευταίο, είναι ένα πανευρωπαϊκό πρόβλημα που δεν έχει αγγίξει καθόλου την ελληνική κυβέρνηση. Πρόσφατα διοργάνωσα μια διεθνή συνάντηση στις Βρυξέλλες, όπου διαπιστώθηκε ότι η χώρα μας είναι ουραγός στην εφαρμογή πολιτικών για την κοινωνική και τη νεανική στέγαση.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παρά τις αντιδράσεις των κυβερνήσεων, νομοθετεί σε προοδευτική και δημοκρατική κατεύθυνση. Αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για ενίσχυση της Ακροδεξιάς, που υιοθετεί νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, η εξέλιξη θα είναι αρνητική.

Η ενίσχυση των δημοκρατικών δυνάμεων και της Αριστεράς είναι απαραίτητη, κόντρα στη φτωχοποίηση της Ελλάδας και την παρακμή της Ευρώπης.

*Ο Στέλιος Κούλογλου είναι ανεξάρτητος ευρωβουλευτής

Πέτρος Σ. Κόκκαλης: "Μια ισχυρή πράσινη και προοδευτική ώθηση στις κάλπες"

 

Στην καρδιά της προοδευτικής και πράσινης ατζέντας είναι ο πολίτης ως το βασικό υποκείμενο κάθε στρατηγικής και νομοθετικής πρωτοβουλίας. Η ασφάλεια από τα ακραία κλιματικά φαινόμενα - καιρικά, πανδημικά, ή κοινωνικά -, η δίκαιη κατανομή των βαρών της κλιματικής κρίσης, η δίκαιη ανακατανομή των πόρων μέσα στις κοινωνίες μας, η διεθνής αρωγή, αλλά και η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης μέσω πράσινων τεχνολογιών, αποτελούν μέσα για την εξασφάλιση ενός υγιέστερου, δικαιότερου και πιο βιώσιμου μέλλοντος για όλους τους Ευρωπαίους, αλλά και τον πλανήτη συνολικά.

Η κλιματική κρίση είναι μόνο ένα από τα δεινά ενός συστήματος που εγκαταστάθηκε δίχως πραγματικό σχεδιασμό, δημοκρατική νομιμοποίηση, ή σκέψη, ενώ έχει σταματήσει να αποδίδει για τον απλό πολίτη εδώ και δεκαετίες. Αυτή η πραγματικότητα έχει αναγνωριστεί από τις προοδευτικές δυνάμεις στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και γι αυτό προχωρήσαμε στη δημιουργία της προοδευτικής συμμαχίας, προκειμένου να εξασφαλίσουμε το αποτέλεσμα στις δύσκολες ψηφοφορίες που είχαμε να αντιμετωπίσουμε απέναντι στη δεξιά και την ακροδεξιά.

Για τις μάχες που δόθηκαν, κερδισμένες και χαμένες, πρέπει να υπάρξει μία αντίστοιχη κινητοποίηση των πολιτών, όχι μόνο την ημέρα της κάλπης, αλλά και πριν, από σήμερα. Η ενημέρωση, η συμμετοχή, ο εθελοντισμός, και τελικά η προσέλευση στην κάλπη την 9η Ιουνίου, θα κρίνουν αν θα συνεχιστεί η προσπάθεια, ή αν θα κερδίσουν όσοι έχτισαν το σημερινό αδιέξοδο και επιμένουν στη συνέχισή του.

Οι υποψήφιοι του ΚΟΣΜΟΣ, αλλά και οι Πράσινοι σε όλοι την Ευρώπη δεσμευόμαστε για πολιτικές που εξυπηρετούν το κοινό καλό, σέβονται και επαναφέρουν τα δημόσια αγαθά ως έννοια στο τραπέζι, προάγουν την κοινωνική -δηλαδή την κλιματική- δικαιοσύνη, και ενισχύουν την οικονομική ανάπτυξη μέσω της πράσινης μετάβασης. Μια ισχυρή πράσινη και προοδευτική ώθηση στις κάλπες μπορεί να είναι καθοριστική για μία πιο βιώσιμη και πιο δίκαιη ΕΕ.

Επιγραμματικά και συγκεκριμένα, μερικές από τις μάχες που δόθηκαν και θα κριθούν το επόμενο διάστημα, ή λόγοι για να συμμετέχεις σε αυτές τις εκλογές σαν πολίτης, σαν εθελοντής, σαν ψηφοφόρος. Κατά την περίοδο 2019-2024, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:

- προχώρησε σε κοινό δανεισμό για πρώτη φορά στην ιστορία της προκειμένου να αντιμετωπίσει την πανδημία, ανοίγοντας ουσιαστικά την πόρτα για πολιτική ενοποίηση,

- με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο έφερε πολιτικές για την καταπολέμηση της φτώχειας, την υποστήριξη της απασχόλησης των νέων, και την ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης, αυτό έχει γίνει πολλά χρόνια πριν , τώρα είναι το κοινωνικό ταμείο για το κλίμα για να βοηθήσει τους ευάλωτους πολίτες στην πράσινη μετάβαση

- με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία επανέφερε τον κοινωνικό χαρακτήρα της ΕΕ, στη βάση αλλαγών για την αντιμετώπιση όσων εκτοξεύουν τις ανισότητες και κλιμακώνουν την κλιματική κρίση που τις ανατροφοδοτεί,

- μέσω των Βασικών Υπηρεσιών επανέφερε την έννοια του δημόσιου αγαθού για όσα χρειάζεται ο άνθρωπος για αξιοπρεπή και ασφαλή διαβίωση,

- ενίσχυσε τα δικαιώματα των εργαζομένων, την προστασία των καταναλωτών,

- ενίσχυσε την προστασία του Κράτους Δικαίου, και σε αυτό το πλαίσιο

- διεύρυνε το πεδίο προστασίας του Τύπου και των δημοσιογράφων,

- προώθησε περαιτέρω την ισότητα των φύλων,

- έθεσε ως στόχο την καθιέρωση της Ευρώπης ως της πρώτης κλιματικά ουδέτερης ήπειρου έως το 2050,

- προώθησε νομοθεσίες για τη μείωση των εκπομπών CO2, την αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης,

- έφερε μέτρα για την προστασία της φύσης και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας στην ΕΕ, με τη θέσπιση προστατευόμενων ζωνών,

- προώθησε την ψηφιακή μετάβαση, προστατεύοντας παράλληλα τα δεδομένα και τα δικαιώματα των πολιτών, με έμφαση στην υποστήριξη της καινοτομίας και της τεχνολογικής ανάπτυξης, καθώς και στην ενίσχυση της κυβερνοασφάλειας,

- υποστήριξε μέτρα για την ενίσχυση της διαφάνειας, της δημοκρατικής συμμετοχής και της προστασίας των εκλογών,

- προχώρησε σε νέους Ιδίους Πόρους για τη χρηματοδότηση της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης αλλά και για την καλύτερη ετοιμότητά της Ένωσης απέναντι σε πάγιες και αναδυόμενες κρίσεις,

- ενίσχυσε την ασφάλεια τροφίμων.

Πολλά από όσα ακούγονται “από τις Βρυξέλλες” μπορεί να ακούγονται γενικόλογα, δίχως καθαρό μήνυμα (δηλαδή σύνθημα), ή εκτός της καθημερινότητας, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Και αυτό θα φανεί από την πρώτη μέρα αν επικρατήσουν όσοι αρνούνται το λόγο ύπαρξης μίας ενωμένης Ευρώπης, όσοι εχθρεύονται τη δημοκρατία και τα δικαιώματα όλων, ή όσοι επιμένουν σε ένα σύστημα που γεννά αδιέξοδα. Οπότε “γιατί να ψηφίσει κανείς στις ευρωεκλογές”; Γιατί αφορά σε μεγάλο βαθμό τη ζωή του, είναι η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω. Είτε το παίζουν οι τηλεοράσεις, είτε απλά ακούγεται μόνο ό,τι μπορεί να ενταχθεί στους καβγάδες των κομμάτων εντός των τειχών.

* Ο Πέτρος Κόκκαλης είναι ευρωβουλευτής και Γραμματέας του ΚΟΣΜΟΥ, μέλος της Ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

 

Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος: "Χρειαζόμαστε την Ευρώπη του Σοσιαλισμού, των εργατών, των αγροτών, των λαών"

 

 

Αυτές τις μέρες, και μπροστά στις επερχόμενες ευρωεκλογές, η ίδια η ΕΕ και τα κόμματα που την στηρίζουν, στη χώρα μας η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, η Ελληνική Λύση και άλλοι, το Ευρωκοινοβούλιο, και οι λοιποί θεσμοί της, επιδίδονται σε μία καμπάνια εξωραϊσμού της αντιλαϊκής στρατηγικής της.

Όσο κι αν προσπαθούν να σερβίρουν το “ξαναζεσταμένο φαγητό” της ΕΕ ως “κοινό σπίτι των λαών”, “ασφαλές λιμάνι”, που θα φέρει “σύγκλιση” μισθών και κοινωνικών δικαιωμάτων, μαζί με τα “νέα χρυσά κουτάλια” του Ταμείου Ανάκαμψης κι Ανθεκτικότητας, η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν στην χώρα μας, αλλά και σε όλη την ΕΕ, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι κι οι αγρότες, οι νέες και οι νέοι, τους διαψεύδει.

Γιατί πίσω από τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουν στους τόπους δουλειάς, τη 10ωρη και 13ωρη εργασία, χωρίς αμοιβή για τις υπερωρίες, βρίσκονται οι οδηγίες της ΕΕ για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, για απασχόληση σε πολλαπλούς εργοδότες.

Γιατί πίσω από τα βάσανα των αγροτών, βρίσκεται η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που ψήφισαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Βελόπουλος “με τα δυο τους χέρια” στο Ευρωκοινοβούλιο.

Γιατί πίσω από την φορομπηχτική πολιτική σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων, μικρών εμπόρων, βιοτεχνών βρίσκονται τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ, και του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης.

Γιατί πίσω από την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων βρίσκονται οι ευρωπαϊκές οδηγίες για τη διαμόρφωση κοινής ευρωπαϊκής αγοράς πτυχίων.

Γιατί πίσω από την ενεργειακή φτώχεια, την ακρίβεια, τον πληθωρισμό, κρύβονται οι πακτωλοί ευρωενωσιακών κονδυλίων, που είναι ο μόχθος του ελληνικού και των άλλων λαών, για την ενίσχυση των ομίλων της “πράσινης ανάπτυξης” και της “ψηφιακής μετάβασης”, στην κούρσα τους να ξεπεράσουν τους ανταγωνιστές τους από Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία και άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες.

Γιατί πίσω από την συνεχιζόμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα κρύβεται η διαχρονική στήριξη της Ε.Ε στο κατοχικό κράτος του Ισραήλ σε οικονομικό, στρατιωτικό, πολιτικό επίπεδο, από κοινού με τις ελληνικές κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, που αναβάθμισαν τις σχέσεις με το Ισραήλ, σε βάρος ακόμη και της ομόφωνης απόφασης του Ελληνικού Κοινοβουλίου για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους.

Γιατί πίσω από το αιματοκύλισμα του ουκρανικού και του ρωσικού λαού, κρύβονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ και του υπό διαμόρφωση ευρωασιατικού μπλοκ, με επικεφαλής την Ρωσία και την Κίνα. Γιατί η εμπλοκή της Ελλάδας, με αναβαθμισμένο ρόλο σε αυτά τα σχέδια που μπορούν να επεκτείνουν τη φωτιά του πολέμου, με τη σύμφωνη γνώμη ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, με “κέντρο διοίκησης” της στρατιωτικής αποστολής στην Ερυθρά Θάλασσα στη Λάρισα, θέτει στο στόχαστρο τον λαό μας, και βάζει τους Έλληνες αξιωματικούς και υπαξιωματικούς στο “στόμα του λύκου”, όπως με τη φρεγάτα ΥΔΡΑ που συμμετέχει στην αποστολή.

Γι’ αυτό σχεδόν ένας στους δύο ανθρώπους στη χώρα μας, αλλά και με αυξημένα ποσοστά σε όλη την ΕΕ, εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στην ΕΕ των μονοπωλίων, του πολέμου, της εκμετάλλευσης. Αυτή τη στρατηγική υπηρέτησαν κι υπηρετούν οι αστικές κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων: φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές, “εθνικιστικές” κι ακροδεξιές, δήθεν “αριστερές”. Κι ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να “την πατήσει” μπροστά στα κάλπικα διλήμματα και το “μικρότερο κακό” που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί πάντοτε στο “μεγαλύτερο κακό”.

Γιατί υπάρχει άλλος δρόμος. Υπάρχει ο δρόμος της οργάνωσης και της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Ο δρόμος των μεγάλων εργατικών αγώνων κι απεργιών όπως της 28ης Φλεβάρη. Ο δρόμος των εκατομμυρίων λαού που διαδήλωναν μετά το έγκλημα στα Τέμπη και για πάνω από 20 μέρες φώναζαν “ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!”, ζητώντας τιμωρία των ενόχων για το έγκλημα και δικαίωση για τις οικογένειες των θυμάτων. Ο δρόμος της ΛΑΡΚΟ, των Λιπασμάτων της Καβάλας, των Πετρελαίων, της Μαλαματίνα, της efood, των μπλόκων της αγροτιάς, των τεράστιων φοιτητικών συλλαλητηρίων. Αυτός είναι ο δρόμος που φέρνει αποτελέσματα για τα όνειρα και τις αγωνίες του λαού και της νεολαίας μας.

Στις 9 Ιούνη, ο ελληνικός λαός με τη συμμετοχή του και την επιλογή του μπορεί και πρέπει να ισχυροποιήσει κι άλλο αυτό το ρεύμα αμφισβήτησης της αντιλαϊκής πολιτικής, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του συστήματος. Για να μπει στο στόχαστρο πιο αποφασιστικά η ΕΕ, αυτή η φυλακή των λαών, που υπάρχει μόνο για να εξασφαλίζει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, τσακίζοντας κάθε λαϊκό δικαίωμα με τις κατευθύνσεις και αποφάσεις της σε όλους τους τομείς της ζωής μας.

Και γι’ αυτό χρειάζεται ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό, για πανευρωπαϊκή αντεπίθεση. Χρειάζονται κι άλλοι Κομμουνιστές βουλευτές, γιατί δεν είναι “κλακαδόροι” των αντιλαϊκών επιλογών, αλλά προειδοποιούν, προετοιμάζουν και βοηθούν στην οργάνωση της λαϊκής πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Για να σπάσουν τα δεσμά της ΕΕ, για την πραγματική λύση προς όφελος των πολλών: την Ελλάδα και την Ευρώπη του Σοσιαλισμού, την Ευρώπη των εργατών, των αγροτών, των λαών!

*Ο Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος είναι ευρωβουλευτής του ΚΚΕ

ΠΗΓΗ NEWS247.GR

 
 

    

 

Απόψεις

➥ Πέρα από το αθλητικό πλαίσιο της άκρως επιτυχημένης διοργάνωσης του 2ου Ποδηλατικού Γύρου Λαμίας, οι αθλητές μετέφεραν και το σημαντικό οικολογικό μήνυμα...
randomness