Ο Τσίπρας φταίει για το ένα,ο Τσίπρας φταίει για το άλλο…

Μελετώντας τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών στο σήριαλ του ΣΥΡΙΖΑ, διακρίνω ένα κοινό παρανομαστή. Τον Αλέξη Τσίπρα. Και όχι ως το φυσικο ηγέτη. Αλλά ως τον απόλυτα υπεύθυνο για τα σημερινά αδιέξοδα του κόμματος.

 Μπορεί να είναι και μάλλον έχει ευθύνη για πολλά. Κυρίως για την στρατηγική ήττα του κόμματος. Από το 32% στο 17,8%, η ευθύνη δυστυχώς στην πολιτική δεν είναι μοιρασμένη. Η νίκη έχει πολλούς ιδιοκτήτες. Η ήττα αποκλειστικά έναν. Αλλά την ανέλαβε και με αυτοκριτική και με αναγνώριση των προσωπικών του λαθών και στο τέλος με την παραίτηση του. Θα μπορούσε να συνεχίσει, υποστήριζαν κάποιοι. Οι ίδιοι που μερικές ημέρες αργότερα του απέδιδαν ευθύνες. Και εκείνοι που, επίσης, μερικές ημέρες μετά του ζητούσαν να κάνει κάποιο σχόλιο προκειμένου να μην εκλεγεί ο Στέφανος Κασσελάκης. Και εκείνοι που μετά τον θρίαμβο Κασσελάκη, του ζητούσαν επιμόνως να παρέμβει. Προς ποια κατεύθυνση κανείς δεν γνωρίζει. Να αμφισβητήσει τον άρτι εκλεγέντα ή να ζητήσει να μην γίνουν οι διαγραφές; Ή μήπως τελικά να ξαναγυρίσει;

 Και οι άλλοι; Οι προεδρικοί δηλαδή. Τι ακριβώς θέλουν; Πατροκτονία ή σανίδα σωτήριας; Και το πρώτο έχει τεράστιο ρίσκο και το δεύτερο είναι η απόλυτη καταδίκη. Καθώς αν συμβεί μια φορά και ειδικά επί του παρόντος,το μέλλον δεν είναι απλώς απροσδιόριστο είναι καταδικασμένο. Επιδιώκουν να αποδώσουν και οι «προεδρικοί» ευθύνες στον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ενώ κάποιοι εισηγούνται όπως μαθαίνω την επιλογή της πατροκτονίας. Έτσι ώστε να ηγηθεί, πλέον, χωρίς βαριές φανέλες και ένοχα παρελθόντα του νέου-όπως το οραματίζεται-κόμματος. 

 Αλλά το επίδικο δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Με όσες ευθύνες φέρει και με άλλες τόσες που θέλουν να του φορτώσουν. Όσο και να τον αναζητούν με οποιονδήποτε τρόπο- είτε ως σωτήρα είτε ως τον «εγκληματία» το μόνον που κάνουν είναι να ομολογούν της αδυναμία εφαρμογής της πολιτικής τους. Είναι σαν να αποδέχονται από τώρα πως στις επόμενες εκλογές τα ποσοστά δεν θα ανέβουν επειδή «η εσωστρέφεια μας καταδίκασε στην κοινή γνώμη». Είμαι σίγουρος πως και τότε θα ακουστούν φωνές εναντίον του. 

 Άλλον Τσίπρα δεν θα βρουν. Καλώς ή κακώς. Οσο και αν το «λικέρ ήταν πεθαμένο» όσο και αν «το παιδί δεν κάνει». Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και Τσίπρας δεν φαίνεται στον ορίζοντα…

ΠΗΓΗ SKAI.GR