Τα τρένα που φύγαν......

Γράφει

ο Παντελής Δ. Γερασίμου

Ομολογώ πως επιθυμούσα να ξεφύγω από την ενασχόληση - για μια ακόμη φορά -  με τα πασίγνωστα 2-3 θέματα που απασχολούν και ταλαιπωρούν τόσο την επικαιρότητα, όσο και την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας. Για μια λοιπόν ακόμη φορά, το θέμα που μας έχει ταλαιπωρήσει όλους τόσο πολύ, βγαίνει στην επικαιρότητα, όχι από κεκτημένη ταχύτητα, αλλά μια διαρκή επανάληψη φαινομένων που προσδίδουν τη χειρότερη εικόνα στους ελληνικούς σιδηροδρόμους, την ίδια στιγμή [που οι σιδηροδρομικές μεταφορές, σε ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο, θεωρούνται ως ένας από τους ορθολογικότερους και οικολογικότερους τρόπους μεταφοράς. Και μπαίνω στο θέμα αμέσως, αναφέροντας επεισόδιο που συνέβη σε επιβάτιδα της γραμμής Αθήνα - Θεσσαλονίκη και ειδικότερα στο τμήμα Λιβαδειά-Μώλος-Λιανοκλάδι , πριν λίγες ημέρες και συγκεκριμένα τη Δευτέρα 19 του Μάη.

Όπως αναφέρει και το επισυναπτόμενο εισιτήριο, με ώρα αναχώρισης 20:36 έφυγε το τρένο από Λιβαδειά και κάπου στην Τιθορέα, ανακοινώθηκε πως θα καθυστερήσει για 20 περίπου λεπτά, γιατί στη συνέχεια της γραμμής κινείτο άλλο τρένο με αντίθετη κατεύθυνση.

  Στη συνέχεια, το τρένο ταξίδεψε κανονικά και όπως συνηθίζεται λίγο πριν φτάσει στο σταθμό του Μώλου (για ώρα 21:13 γράφει το εισιτήριο), προειδοποιήθηκαν οι επιβάτες, ώστε να είναι έτοιμοι για τη αποβίβαση.

Η επιβάτης κάτοχος του εικονιζομένου εισιτηρίου, ετοιμάστηκε πολύ έγκαιρα, και πλησίασε την πόρτα αποβίβασης, όπου και πίεσε επανειλημμένα το σχετικό μπουτόν, σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες.

  Τι συγκεκριμένη στιγμή, άρχισαν και οι απείθειες του συστήματος τεχνητής νοημοσύνης (Τ.Ν.), μια και η πόρτα δεν άνοιγε με τίποτα και η επιλογή των φωνασκιών και της μετακίνησης σε άλλη κοντινή θύρα εξόδου στοιχίζει σε ανάλωση χρόνου. Αποτέλεσμα το τρένο να ξεκινήσει με επόμενη στάση στο Λιανοκλάδι, με την επιβάτιδα σε πανικό και δύο ευγενέστατους κατά τα άλλα υπαλλήλους να προσπαθούν να την καθησυχάσουν και η οποία τελικά αποβιβάστηκε στο Λιανοκλάδι, με ό, τι αυτό σημαίνει σε βραδυνή ταλαιπωρία- περιπέτεια, έξοδα κ.λ.π.

Ψιλά γράμματα; Δε νομίζω. Μάλλον κάποιοι θέλουν ΄΄σώνει και καλά’’ να συντηρήσουν τις υπάρχουσες παθογένειες αποβλέποντας σε κάτι που ο απλός πολίτης δε μπορεί να κατανοήσει. Παρ` ότι παρόμοιες καταστάσεις δεν είναι αστείες, το έμμετρο που ακολουθεί, στοχεύει ακριβώς στο να διακωμωδήσει παρόμοια φαινόμενα.

ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΠΟΥ ΦΥΓΑΝ

Τα τρένα που φύγαν, μαζί τους με πήρανε

οι πόρτες σαν κλείσαν για πάντα σφραγίσανε

ΡΕΦΡΑΙΝ:  Ήθελα να κατεβώ, μα κανείς δεν άκουγε

ούτε χέρι να πιαστώ, ούτ’ η πόρτα άνοιγε

Ολομόναχη ήμουνα, με κραυγές μου προσπάθησα

μα κανείς δε με άκουγε, στο βρακί μου ¨τα άφησα¨!

ΡΕΦΡΑΙΝ:  Ήθελα να κατεβώ, μα κανείς δεν άκουγε

ούτε χέρι να πιαστώ, ούτ’ η πόρτα άνοιγε