Η Σοφία του Θεού

Του Συνεργάτη μας,
Φοίβου Ιωσήφ

Είναι απέραντη, είναι ατελείωτη, είναι προστάτης όλων των δημιουργημάτων του, κυρίως όμως των ανθρωπίνων υπάρξεων. Τον ίδιον δεν τον έχει δεί κανένας και ποτέ, αλλά όλοι είμαστε βέβαιοι  για την ύπαρξή του. Βεβαιότατοι. Και η ύπαρξή του και η καλοσύνη του είναι αμφότερα δεδομένα, hundred per cent.

Τώρα τι μου έτυχε εμένα και είδα σε ένα φίλμ για την άγρια φύση να δώ έναν αετό να κατεβαίνει σαν αστραπή από τον ουρανό και να αρπάζει ένα μικρούλη σκιουράκι και πριν πετάξει πολύ ψηλά να το έχει ξεσκίσει στον αέρα και να ετοιμάζεται να το σερβίρει ζεστό και τρομαγμένο στα αετόπουλα που περίμεναν πεινασμένα μέσα στη φωλιά τους.

Με παραξένεψε: καμία προστασία για το σκιουράκι που αισθανόταν να καταξεσκίζεται στον αέρα από τον αετό με το απειλητικό βλέμα του χωρίς ίχνος λύπης για το άτυχο σκιουράκι. Αυτό είναι καθημερινότητα που ο οπερατέρ το δικαιολόγησε έτσι γίνεται στην άγρια φύση και πως οι θείες δυνάμεις δεν επεμβαίνουν προκειμένου να εξασφαλιστεί η τροφή  των μεγάλων ζώων. Αλλά και η μεγάλη τίγρης δεν πιάνει την άτυχη αντιλόπη και αρχίζει να την ξεσκίζει αμέσως μόλις διαπιστώσει πως το δάγκωμα στο λαιμό της την έχει αφήσει άπνου και έτοιμη να παραδώσει τα εντόσθιά της στους κυνόδοντες του άγριου αιλουροειδούς. Εκείνο δεν αργεί και σε λίγο η μουτσούνα του εμφανίζεται καταματωμένη με μάτια βασιλεμένα από την ηδονή του γεύματος και σε εγρήγορση όμως γιατί γύρω-γύρω έχουν αρχίσει να καταφθάνουν κατά δωδεκάδες  οι φοβερές ύαινες έτοιμες να συμμετάσχουν στο τσιμπούσι που πριν λίγο έτρεχε αμέριμνο πάνω στα γρασίδια και χαιρόταν τα δύο μικρά αντιλοπάκια της που τώρα έβλεπαν την μητέρα τους με ανοιχτή την κοιλιά της να τινάζει για τελευταία φορά απελπισμένα τα πόδια της.

Σε λίγο την παρατηρούσαν ακίνητη να κινείται σύγκορμη από τα δαγκώματα που κάναν με μανία οι σιαγώνες από τις ύαινες. Προστασία καμία, ο θεός είχε άλλες δουλειές να διαικπεραιώσει και κυρίως να κορέσει την πείνα των άγριων ζώων.

Εν τάξει, δεν προστατεύει ο Θεός τα ζώα και κυρίως τις νόστιμες κοτούλες που γίνονται από κοκκινιστές στην κατσαρόλα μέχρι ψητές  στον φούρνο. Τα κοτόπουλα και οι γαλοπούλες είναι αμφότερα εγκεκριμένα από τους καλλίτερους σέφ του εστιατορίου Maxim στο Παρίσι.

Οι σφαγείς δεν είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό, τα συκωτάκια τηγανίζονται χωριστά υπό την υψηλή επιστασία μαγείρων κυρίως της Τυνησίας.  Τα μικρά κοτόπουλα θα σφαγούν αργότερα με την έγκριση  πάντα του συλλόγου των Αγίων της Ορθοδοξίας, του καθολικισμού και των περιοχών του ενδόξου Ισλάμ.

Τελικά καταλήγω πως μόνον τους ανθρώπους προστατεύει ο Θεός πλην των περιοχών της περιοχής του Βερντέν παλαιότερα, της Πολωνίας κατά τον ΒΠΠ και της Ουκρανίας του σήμερα και ίσως και του αύριο. Η πόλη Κοκούρα έτυχε επίσης της προστασίας του Θεού αφού το αεροπλάνο έφτασε από πάνω και η πόλη ήταν γεμάτη από σύννεφα, έτσι την πλήρωσαν η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Αν έχεις τύχη διάβαινε και σύννεφα εξαπλώσου. Ολοφάνερη η προστασία του θεού εκεί κι η απουσία του από την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Εντάξει, μεγαλοδύναμος είναι αλλά όχι και φακίρης να εξαφανίσει όλες της πόλεις της Ιαπωνικής νήσου Honsu.

Να είμαστε και λίγο σοβαροί, μην θέλουμε να σώσει η Παναγία και τα ποντίκια από τις γάτες!!