ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ

«Στους άγγελους παράγγειλα την έννοια σου να έχουν, μα μού’ παν πως οι άγγελοι αγγέλους δεν προσέχουν».

Μεγάλη κουβέντα είναι να αποκαλέσεις κάποιον ή κάποια άγγελο, όπως μεγάλη κουβέντα είναι να ισχυρισθεί κάποιος ποιός ή ποιά τελικά θα καταταχθεί ή όχι, στην Κοινωνία των δικαίων δηλαδή στον παράδεισο. Και όλα αυτά ανεξάρτητα του εάν ήταν ή όχι εκκλησιαζόμενος ή μετείχε των αχράντων μυστηρίων.

«Ελεημοσύνη, προσευχή, αγάπη και νηστεία αυτά θα σώσουν την ψυχή μην λες πως είναι αστεία».

Οι τέσσερες αυτές αγαθοεργείς πράξεις όσο και αν ακουστικά φαντάζουν αυτονόητες και εκτελούμενες από τους ανθρώπους, ιδιαίτερα δε η ελεημοσύνη και η αγάπη, κάθε άλλο παρά τηρούνται από τον σύγχρονο άνθρωπο. Αν θυμηθούμε την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου ή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου ή και αυτή ακόμη του άφρωνα πλουσίου, διαπιστώνουμε ότι πιο εύκολα απασχολούμαστε με την Προσευχή και την Νηστεία παρά με την ελεημοσύνη και την Αγάπη.

Με όλα αυτά τα κρίσημα διλήμματα – ερωτήματα, είμαι σε θέση να καταθέσω ως μάρτυρας ενώπιον Θεού και ανθρώπων, όντας γείτονάς σου και μάλιστα στην ίδια πολυκατοικία ότι έζησα από κοντά την καθ’ όλα ευπρεπή και αξιοπρεπή στάση σου, ότι εσύ ως εκλεκτή και αείμνηστη συνάδελφος Πηνελόπη Γιαννιώτη,  διέθετες αν μη τι άλλο και τα δύο (2) κρισημότερα χαρίσματα, που προανέφερα. Δηλαδή και την ελεημοσύνη και την αγάπη, αφού αυτά εκδηλώνονται στην καθημερινότητά μας.

Γι΄ αυτό λοιπόν να πεις του Χάρου του σκληρού που πήρε την ζωή σου πώς να τα βάλει ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ με την ανάμνησή σου.          

Καλή αντάμωση

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΚΑΡΦΗΣ - ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ