Μια μικρή Οδύσσεια! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Μετά από δύο χρόνια πανδημίας με την οικονομία κλειστή και πολλές επιχειρήσεις να έχουν κατεβάσει ρολά, ολόκληρη η χώρα διψά για ανάπτυξη πραγματική που θα αναπληρώσει τα χαμένα εισοδήματα της καραντίνας. Σε πρώτη φάση ποντάρει σε μια καλή τουριστική σαιζόν υπολογίζοντας στην άφιξη εκατομμυρίων τουριστών που θα επιλέξουν τη χώρα μας για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Η Περιφέρεια Στερεάς ευελπιστεί να απορροφήσει ένα σημαντικό κομμάτι της τουριστικής πίτας, αλλά πόσο προετοιμασμένοι είμαστε για αυτό;
Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στην Ερέτρια της Εύβοιας μια ημερίδα για τον αλιευτικό τουρισμό. Ακούσαμε και διαβάσαμε ενθουσιώδεις δηλώσεις της υπουργού Τουρισμού Σοφίας Ζαχαράκη και του Περιφερειάρχη Φάνη Σπανού. Περίσσεψαν οι υποσχέσεις και τα θετικά λόγια για τις προοπτικές που ανοίγονται στο μέλλον. Υπάρχουν όμως και προβλήματα που έρχονται από το παρελθόν και παραμένουν άλυτα.
Προβλήματα που δεν λύνονται όχι γιατί κοστίζουν σε χρήματα αλλά γιατί απουσιάζει το σημαντικότερο. Η έγνοια για τον τόπο.
Ταξίδεψα τις προάλλες για επαγγελματικούς λόγους στη Σκύρο. Από τη Χαλκίδα για να φτάσω οδικώς στο Λιμάνι της Κύμης για να πάρω το πλοίο ζήτημα είναι αν βρήκα σε όλη αυτή τη διαδρομή που δεν φημίζεται για το καλό οδικό δίκτυο, δύο πινακίδες που να με κατεύθυναν προς το Λιμάνι. Άραγε είναι τόσο ακριβές οι πινακίδες που δεν αντέχουν τα οικονομικά των Δήμων της περιοχής να σηκώσουν το βάρος ;
Και να σκεφθεί κανείς ότι το Λιμάνι της Κύμης έχει χαρακτηριστεί λιμάνι εθνικής εμβέλειας γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να συνδέσει οικονομικότερα και ταχύτερα με όλα τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Δυστυχώς όμως αυτό δεν συμβαίνει γιατί απουσιάζουν οι σοβαρές υποδομές.
Αλλά, όπως είπαμε, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ένα απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο. Από μόνο του αυτό το πρόβλημα λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας για την τουριστική ανάπτυξη.
Ενώ η Εύβοια είναι τόσο κοντά στην Αθήνα, η σκέψη και μόνο ότι θα πρέπει να υποστείς μια απίστευτη ταλαιπωρία αν θελήσεις να επισκεφθείς την περιοχή για λίγες ημέρες ξεκούρασης, λειτουργεί αποτρεπτικά για πολλές οικογένειες.
Δεν θυμάμαι τις τελευταίες δύο δεκαετίες στις συνεδριάσεις περιφερειακών συμβουλίων να έχει συζητηθεί περισσότερες φορές άλλο θέμα από το προβληματικό οδικό δίκτυο της Εύβοιας.
Κάθε φορά που συζητείται το θέμα ακούμε για κάποιες μελέτες που εκπονούνται, για κάποια σχέδια που είναι στα συρτάρια των υπουργείων και για κάποιες χρηματοδοτήσεις που έχουν εξασφαλιστεί, αλλά στην πράξη οι κάτοικοι της περιοχής αλλά και αυτοί που αποφασίζουν να την επισκεφθούν δεν βλέπουν καμία διαφορά με την κατάσταση που επικρατούσε πριν τριάντα χρόνια.
Οι κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν, υπουργοί, Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι αλλάζουν στις εκλογές, αλλά το οδικό δίκτυο της Εύβοιας παραμένει προβληματικό και επικίνδυνο. Και το ταξίδι προς το Λιμάνι της Κύμης μια μικρή Οδύσσεια!
Χρήστος Αλεξανδρής
