Ολες οι δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας την μεταπασχαλινή περίοδο και μετά την επίσημη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη των εκλογών δεν έδειξαν κάτι που δεν γνωρίζαμε μέχρι σήμερα .Απλά επαληθευσαν τα στοιχεία όλων των δημοσκοπήσεων που έχουν διενεργηθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια . Λίγες ημέρες προ των εκλογών εχουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να διατηρεί ένα σημαντικό προβάδισμα και μια απόσταση ασφαλείας από το δεύτερο κόμμα ,την αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί να εκμεταλλευτεί δημοσκοπικα την φυσιολογική φθορά του κυβερνώντος κόμματος ,το ΠΑΣΟΚ να διατηρείται στα ίδια ποσοστά με την ανοδική πορεία που προσδοκούν τα στελέχη του να μην έρχεται και τα μικρότερα κόμματα να αθροίζουν δυσαρέσκειες και να βλέπουν τα ποσοστά τους να ενισχύονται σημαντικά .
Δεν μπορούμε να διακρίνουμε πως μπορούν να αλλάξουν θεαματικά τα ποσοστά των κομμάτων τις λίγες ημέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές και τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσει η κάλπη της 21ης Μαϊου , σε βαθμό μάλιστα που θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για πολιτική ανατροπή .Η αλήθεια όμως είναι και φαίνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις ότι η απλή αναλογική ,σύστημα με το οποίο θα διεξαχθούν οι πρώτες εκλογές , δυσκολεύει αφάνταστα για να μην πούμε ότι αποκλείει εντελώς την πιθανότητα σχηματισμού κυβέρνησης από την πρώτη Κυριακή .
Και αν είναι η απλή αναλογική αυτή που δυσκολεύει το σχηματισμό κυβέρνησης από την πρώτη Κυριακή , ο τρόπος που πολιτεύονται κόμματα και πολιτικοί δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τις μετεκλογικές συνεργασίες .
Το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης πέφτει κάθε μέρα που περνάει και πιο χαμηλά ,ενώ οι πολιτικοί αρχηγοί και τα στελέχη των κομμάτων στο δημόσιο λόγο τους για το μόνο που μπορούν να μας εγγυηθούν είναι ότι κανένας δεν πρόκειται να συνεργαστεί με κανέναν .
Αν το σεναριο της συνεργασίας της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ κάηκε με τις υποκλοπές ,το σενάριο της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ το έκαψε η υπόθεση Γεωργούλη ; Είναι ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί . Ταυτόχρονα το σενάριο της Προοδευτικής διακυβέρνησης που διακινεί ο ΣΥΡΙΖΑ σκοντάφτει σε ένα πολιτικό κενό που δημιουργείται αφενός από την ''επαναστατική γυμναστική'' του Γιάννη Βαρουφάκη που θέλει να ανατινάξει τις Τράπεζες ίσως για να ολοκληρώσει την προσπάθεια που ξεκίνησε το 2015 ,αφετέρου από την ξεκάθαρη στάση του ΠΑΣΟΚ και την κατηγορηματική άρνηση του να συνεργαστεί με έναν πολιτικό που επιχείρησε να βγάλει τη χώρα απο το ευρώ .
Που καταλήγουμε λοιπόν ; Ότι το κομματικό συμφέρον κυριαρχεί σε έναν προεκλογικό αγώνα που μόλις ξεκίνησε και αυτό που όλοι παρακολουθούμε είναι η αποθέωση του τακτικισμου και των μικροκομματικων τεχνασματων .
Αν ολα αυτά ισχύουν τι θα γίνει ; Θα μείνει η χώρα ακυβέρνητη και θα περιπέσει σε μια ατέρμονη πολιτική αστάθεια αναζητώντας μέσα από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις τον τρόπο με τον οποίο θα κυβερνηθεί η θα ισχύσει τελικά αυτό που έχει υπονοηθεί από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι δηλαδή ότι αλλά λέγονται προεκλογικά και άλλα επικρατούν μετά τις εκλογές ; Αλλά αν υπάρχει διάθεση συνεργασίας και συνεννόησης μετά τις εκλογές ,μήπως θα πρέπει προεκλογικά να κυριαρχήσει ένα ηπιότερο κλίμα και να μετριαστεί η τοξικότητα ; Να επιδείξουν δηλαδή οι πρωταγωνιστές αυτών των εκλογών μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση αποφεύγοντας τις προσωπικές επιθέσεις ,τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και τον εριστικό λόγο που ενδεχομένως να υπονομεύσουν και να τορπιλισσουν κάθε δυνατότητα μετεκλογικής συνεργασίας που θα είναι προς το συμφέρον της χώρας ; Διότι τα κόμματα υπάρχουν χάριν του έθνους και όχι χάριν του εαυτού τους και των προνομίων της εξουσίας όπως θα έλεγε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος .Σε κάθε περίπτωση πάντως μετά τις εκλογές θα είναι μια διαφορετική μέρα . Σήμερα γίνονται σενάρια , μετά τις εκλογές η συζήτηση θα γίνεται επι των πραγματικών δεδομένων
Χρήστος Αλεξανδρης
Δημοσιογράφος
