Στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών οι 33οι Πανελλήνιοι Αγώνες Ποίησης από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών

Οι αγώνες πραγματοποιήθηκαν την 9 και 10 Ιουνίου στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών. Ήταν ένα διήμερο με πνευματική και ψυχική ανάσταση με το Δελφικό φως να πλημμυρίζει όσους βρέθηκαν στο σύμπαν του ιερού αυτού χώρου! Έλληνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ένωσαν τη φωνή τους, σε μια μοναδική ποιητική συνύπαρξη! Έδωσαν το «παρών» και διαγωνίστηκαν για ένα κλωνάριδάφνης αποδεικνύοντας πως, παρά τις χρόνιες συστηματικές επεμβάσεις πάνω στις αξίες έξωθεν και έσωθεν, υπάρχει το «ευ αγωνίζεσθαι» και η ευγενική άμιλλα ζει!

Μέσα από εκατοντάδες συμμετοχές αναδείχτηκαν τα καλύτερα ποιήματα και απαγγέλθηκαν με συγκίνηση από τους διαγωνιζόμενους σε μια ατμόσφαιρα μυσταγωγική και ζεστή.

Οι φετινοί ποιητικοί αγώνες ήταν αφιερωμένοι στο μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Τις εκδηλώσεις πλαισίωσε το «Κουαρτέτο εγχόρδων Αθηνών» υπό τη διεύθυνση του πρώην προεξάρχοντα της Κρατικής ορχήστρας Αθηνών, Παντελή Δεσποτίδη!

Λογοτεχνική πρόεδρος του 33^ου Ποιητικού διαγωνισμού είναι η Αγγελική Ψακή-Κωβαίου (έφορος  της Π.Ε.Λ.)

Δόθηκαν τρία βραβεία και επτά έπαινοι καθώς και τιμητικές διακρίσεις σε όλους όσους προκρίθηκαν για τους Δελφούς.

Tα βραβεία :

Α΄: Γιάννης Διαμαντόγλου με το ποίημα «Καθηλωμένες αλήθειες»

Β΄: Βασιλείου Πέτσα Βέρα ‘’ ‘’ «Το τελευταίο ηλιοτρόπιο»

Γ΄: Βασιλάκος Κώστας ΄΄ ΄΄ «Ονείρου απόπλους»

Οι επαινοι :

Σουραφή Στυλιανή,Ταγκάλου Νίκη, Κάλφα Αγγελική, Βαξεβάνη Μυρτώ, Δασκόλια Σταματίνα , Παπαγεωργίου Ντόρα, Χριστιά Βαρβάρα

Την κριτική επιτροπή αποτελούσαν η Mαρία Σκουρολιάκου, ποιήτρια, κριτικός λογοτεχνίας UNESCO), ως πρόεδρος της επιτροπής και μέλη ο Σταύρος Σταμπόγλης, ποιητής λογοτέχνης, η ΤζίναΚαρβουνάκη , μεταφράστρια , αντιπρόσωπος του Διεθνούς ποιητικού διαγωνισμού NOSSIDE ,οΗλίας Ππακωνσταντίνου , ποιητής, η ΜαρίαΡάπτη φιλόλογος, μέλος Δ.Σ του Συνδέσμου Φιλολόγων Φωκίδας.

Στην ομιλία της η Μαρία Σκουρολιάκου ευχαρίστησε την ΠΕΛ  για την μεγάλη τιμή, να μπορεί  ως πρόεδρος της επιτροπής των αγώνων, να καταθέσει  λίγα λόγια  ''στον ιερότερο τόπο του κόσμου , στον ομφαλό της γης ενός λαού που από το αρχαίο χάος έφτασε και δίδαξε την αξιακή συγκρότηση''.

Στο όνομα της ποίησης , είπε η κ. Σκουρολιάκου , στάλθηκαν κι εφέτος για τους Δελφικούς αγώνες της Πανελλήνιας Ενωσης Λογοτεχνών  πάρα πολλά ποιήματα οπου σε μια λευκή σελίδα άδειασαν το αίμα τους οι καρδιές.

'' Ξεχώρισαν κι έφτασαν στην τελική κρίση όσα ακούσαμε σήμερα από τους δημιουργούς τους και η  κριτική επιτροπή μελέτησε τα ποιήματα με σεβασμό, γνωρίζοντας πως η ποίηση μέσα από όλους τους ορισμούς της, είναι ωδίνες λέξεων. Είναι αποστάγματα ψυχής, συναισθημάτων, ομορφιάς. Η αξιολόγηση δεν είναι εύκολη γιατί τα ποιήματα είναι μικροί κήποι. Με τα λουλούδια μα και τ’ αγκάθια τους και τ’ αγριόχορτα και το σημαντικό είναι να φεύγει σιγά σιγά κάθε ξένο σώμα για φτάσει κανείς στο Ποιήμα ''.

Απευθυνόμενη στους  διαγωνιζόμενους , η Μαρία Σκουρολιάκου τόνισε   ότι ''η μεγαλύτερη ομορφιά είναι το ΕΜΕΙΣ των ποιητικών αγώνων. Είναι αυτό το μάθημα ηθικής που πρέπει να βιώσει κανείς. Την συμμετοχή που είναι ένα σκαλοπάτι στο φως της ποίησης.

Ειδικά σε τούτον το χώρο που φυσάει μέσα μας το Δελφικό φως. Η ποίηση δεν είναι φιέστα. Είναι γιορτή. Που σημαίνει θεία κοινωνία των νοημάτων που φέρουν οι λέξεις βγαλμένες από τα έγκατα του ελληνικού λόγου. Αυτή τη γιορτή πρεσβεύουν οι ποιητικοί αγώνες συνεχίζοντας να τελούνται στο πνεύμα της Δελφικής ιερότητας του λόγου με το έπαθλο της δάφνης και του αδιάβλητου.

Πιστεύω στην αρχή της φράσης του Ο. Ελύτη “αδωροδόκητος δοκίμαζε”. Σας εύχομαι αυτό τον δρόμο''.

Όσον αφορά τις βραβεύσεις, εξέφρασε την πεποίθησή της , ότι, εγγυητής του ονόματός μας δεν είναι ο άλλος, αλλά εμείς οι ίδιοι με τη συνεχή προσπάθεια για την αυτογνωσία μας.

Η δημιουργία δικαιώνεται από μόνη της, πέρα από διακρίσεις και χειροκροτήματα. Δικαιώνεται, όταν το νόημά της, βρίσκει την αναλογία του, στο επίπεδο των ανθρωπίνων σχέσεων και το χρόνο. Με το χρέος που φέρει καθένας από το δικό του αποτύπωμα, να αποτρέπει την εκτροπή των εννοιών, να φυλάσσει το εργαστήρι της αγάπης.

Συγχαρητήρια λοιπόν στους συμμετέχοντες. Όλες οι συμμετοχές ήταν πολλές ψηφίδες ποίησης και ανθρώπινης ζεστασιάς και κυρίως ελπίδας, όταν γύρω μας βρίσκονται σε διαρκή υποχώρηση τα πάντα.

Ζούμε παγκόσμια μια τραγωδία δίχως κάθαρση. Πορευόμαστε στην έρημο του ανθρώπου. Ακίνητοι, μπροστά σε χωματερές οθόνες, καθώς απροκάλυπτα γίνεται πια, συστηματική επέμβαση πάνω στις δυνάμεις που γονιμοποιούν τις αυριανές αξίες. Το στοίχημα αφορά κυρίως τους νέους, που η εποχή, τους έλαχε, να βρίσκονται στο τέλος των επαναστάσεων, στην κυριαρχία του εικονικού, στο έλεος του πόνου που υποθηκεύει ελπίδες και αγέννητες ζωές''.