Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Τα μαγικά για τη σωτηρία της ΛΑΡΚΟ ! (Αρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

 

 
Το θέμα της ΛΑΡΚΟ ηταν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας τα προηγούμενα μνημονιακά χρόνια και παραμένει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και στα μεταμνημονιακά χρόνια , χωρίς κανένας απο αυτούς που διαμαρτύρονται να μας λέει με ποιόν τρόπο μια κρατική βιομηχανία που εδω και πολλά χρόνια κολυμπά στα ελλείμματα και τα χρέη , θα μπορέσει να γίνει βιώσιμη και κερδοφόρα , αν υποθέσουμε οτι απορρίψουμε τη λύση της ιδιωτικοποίησης .
Κάθε φορά που ακούω τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορούν την σημερινή κυβέρνηση οτι επιχειρεί να απαξιώσει την εταιρεία ,θυμάμαι τη σύσκεψη της Αταλάντης και αναρωτιέμαι , τι εκαναν οι ιδιοι οταν κυβερνούσαν την περίοδο 2015-2019 για να επαναφέρουν σε συνθήκες βιωσιμότητας τη ΛΑΡΚΟ .
Φοβάμαι πως εκτός απο υποσχέσεις και χτυπήματα στην πλάτη των εργαζομένων , δεν εκαναν τίποτα το ουσιαστικό για την σωτηρία της επιχείρησης . Δεν κατάφεραν να βρούν μια αριστερή απάντηση στο οικονομικό πρόβλημα της χρεωμένης ΛΑΡΚΟ . Η εταιρεία και επι κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε να συσσωρεύει χρέη και ζημιές , οπως κατ'εξακολούθηση γινόταν και τα προηγούμενα χρόνια επι κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ . Στη σύσκεψη στην Αταλάντη κάποιος απο τους συμμετέχοντες είχε ρωτήσει θυμάμαι τον τότε πρόεδρο της εταιρείας Ρένεση , αν βρισκόταν ενας καλός ανθρωπος ή μια καλή κυβέρνηση και διέγραφε ολα τα χρέη της εταιρείας , μπορεί η ΛΑΡΚΟ να γίνει βιώσιμη συνεχίζοντας να λειτουργεί με τον ιδιο τρόπο ; Και η απάντηση που εξέπληξε πολλούς τότε ηταν ενα ηχηρό οχι . Μάλιστα είχε ειπωθεί τότε οτι ηταν ζήτημα χρόνου να σταματήσει η εταιρεία να λειτουργεί .
Συμπέρασμα : Κυβερνήσεις ερχονται και παρέρχονται αλλά τη μαγική συνταγή για τη σωτηρία της ΛΑΡΚΟ δεν την εχει ανακαλύψει κανένας μέχρι σήμερα . Ουτε μπορεί να αναζητηθεί η λύση στα γνωστά και πολυφορεμένα συνθήματα του τύπου ''οι ελληνες δεν θέλουν λεφτά και δουλειές . Θέλουν την αξιοπρεπειά τους ''. Δυστυχώς ολα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις αντι να αναζητούν λύση , κάθε φορά που προέκυπτε το πρόβλημα προσπαθούσαν να το αντιμετωπίσουν μεθετοντάς το στο μέλλον . Ουσιαστικά στον επόμενο υπουργό . 
Την ιδια στιγμή τα συνδικάτα αντι να πιέζουν για την προώθηση μιας λύσης που θα εξασφάλιζε την μακροημέρευση της εταιρείας , απλώς διαδήλωναν , πιστεύοντας οτι η λύση στο πρόβλημα βρίσκεται στις απεργίες , στις πορείες και και στις καταλήψεις . Στην οικονομία δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές . Ενα κι ενα κάνει δύο . Υπάρχουν κάποιοι απαράβατοι κανόνες που αυτοί που αποφασίζουν να τους παραβιάσουν πληρώνουν το μάρμαρο . 
Με την διαφορά οτι στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ , το μάρμαρο το πληρώνει ο ελληνας φορολογούμενος και οχι αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα με τις λανθασμένες πολιτικές επιλογές των τελευταίων δεκαετιών. Λύσεις που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν πριν απο δέκα χρόνια , πάμε να τις εφαρμόσουμε σήμερα βεβιασμένα και κατα συνέπεια με μεγαλύτερο κόστος και ισως και πιο αδικα . Θα ηταν πολύ καλύτερα για το κράτος , να εχει πουλήσει την εταιρεία οταν είχε μεγαλύτερη αξία . Δεν το εκανε και προτίμησε να στηρίζει με δανεικά και με χρήματα του προυπολογισμού μια εταιρεία που κάθε χρόνο εμπαινε μέσα και συσσώρευε χρέη , χάνοντας στον διεθνή ανταγωνισμό . Σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε το κόστος λανθασμένων πολιτικών επιλογών .
                                                                                                                                                                  Χρήστος Αλεξανδρής


                                                                                                                                                                           Δημοσιογράφος

    

 

Απόψεις

Γράφει ο Χ.Τ. ο Βιτ’λιώτης13/04/2024Ελλάς Ελλήνων αχταρμάςΧώρα της προσωπίδαςΜ’ όλα τα φρούτα τις ψευτιάςΈμποροι της ελπίδας.--Η ψευτιά και το …μπουγέλοΈχουν μέλι στο...
randomness