The American Meme ή' το scroll-down ντοκιμαντέρ

Το κανάλι του Netflix ξεχωρίζει ήδη για το πλούσιο και πολυποίκιλο περιεχόμενό του κυρίως στον τομέα της μυθοπλασίας. Παράλληλα κάνει φιλότιμες προσπάθειες να διακριθεί και σε αυτόν του ντοκιμαντέρ κι ενίοτε τα καταφέρνει, όπως εξετάσαμε πριν μερικές εβδομάδες την περίπτωση της σύντομης σειράς ντοκιμαντέρ “Dirty Money”. Άλλες φορές πάλι η προσπάθεια, παρότι φιλότιμη, αποτυγχάνει, ξεφουσκώνοντας με θόρυβο σαν ελεύθερο μπαλόνι που στροβιλίζεται ατάκτως στον αέρα. Αυτή είναι μάλλον και η περίπτωση του ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους  του Brett Marcus “the American Meme”, μία ταινία για κάποιους από τους μεγάλους σταρ των social media.

4 ηγέτες

Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τις ζωές και αποτυπώνει τις μαρτυρίες και τις απόψεις τεσσάρων μεγάλων influencers- ακόμα και πριν την εφεύρεση του όρου!- που συντάραξαν την ποπ κουλτούρα και διαμόρφωσαν το σύγχρονο τοπίο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πιο συγκεκριμένα ο Marcus ακολουθεί τους Paris Hilton, Josh Ostrovsky γνωστότερος κι ως The Fat Jew, Kirill Bichutsky και Brittany Furlan, ενώ ένα μικρό, και πραγματικά αχρείαστο, πέρασμα κάνει και ο μουσικός παραγωγός DJ Khaled. Ξεκινώντας από την πρωτοπόρο Paris Hilton, η οποία εξακολουθεί απλά να σκοτώνει την ώρα της και να σκορπά την αμύθητη περιουσία της στις κοινωνικές εκδηλώσεις, περνά στον Ostrovsky που ζει για την ξέφρενη φάση και αυτοπροβολή των social media, για να καταλήξει στις πιο βασανισμένες ψυχές της κωμικού Furlan και του φωτογράφου Bitchutsky.

4 διαφορετικές πορείες

Οι δύο τελευταίοι λένε μια πολύ διαφορετική ιστορία. Προερχόμενοι από την ιδιότυπη αμερικανική αστική τάξη, χρησιμοποίησαν αρχικά δύο πλατφόρμες, το Instagram και το κλειστό πλέον Vine, για να εκφραστούν δημιουργικά. Ωστόσο καθώς γίνονταν  όλοι και πιο γνωστοί στους χρήστες, δημιούργησαν ένα μη διαχειρίσιμο brand name για τους ίδιους. Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορέσουν να εξελιχθούν, καθώς τα πράγματα συνεχώς μεταβάλλονταν στις διαδικτυακές πλατφόρμες επικοινωνίας και να παραμείνουν παγιδευμένοι στην πρότερη εικόνα τους. Λιγότερο σπαραχτική είναι φυσικά η ιστορία της Paris Hilton που μας αφηγείται την πορεία της προς την απόλυτα ανούσια δόξα-λες και δεν την ξέραμε. Αργότερα κάνει μία διασκεδαστική προσπάθεια να πείσει το κοινό πως έχει κουραστεί από τους ταχείς ρυθμούς ζωής της, κάνοντας το κοινό να αναρωτιέται:

Φως στο τέρμα του τούνελ

Η αρκετά ενδιαφέρουσα και ετερόκλητη ομάδα διασημοτήτων προσφέρει την οπτική της στον τρόπο που τα κοινωνικά δίκτυα άλλαξαν την ζωή τους. Βέβαια αυτό είναι κάτι που μπορεί να διαπιστώσει κανείς  ρίχνοντας απλά μια ματιά στα προφίλ τους. Η συρραφή των συνεντεύξεων και οι selfies των celebrities δεν επαρκούν για να αναδείξουν την προβληματική σχετικά με την επιρροή των social media. Ο Marcus δε φαίνεται να εκμεταλλεύεται την διαφορετικότητα των κατά τα άλλα σωστά επιλεγμένων προσωπικοτήτων. Παρότι το “American Meme” έχει κάποιες λαμπρές στιγμές διορατικότητας στις ζωές τους, δεν υπάρχει σ’ αυτό μία σαφής κατευθυντήρια γραμμή ούτε ένας κεντρικός πυρήνας αφήγησης, σχολιασμού κι εντέλει θέσης απέναντι στο καυτό κοινωνικό φαινόμενο. Έτσι το ντοκιμαντέρ καταλήγει να παραείναι γενικευτικό και εν τέλει βουβό, χωρίς φωνή, χωρίς άποψη, ως προς το θέμα των viral celebrities, που αγγίζει μόνο ακροθιγώς.

Το πιο ενδιαφέρον σημείο του είναι η πολυφωνία και η ποικιλία των απόψεων για την επιτυχία, γι’ αυτήν την γρήγορα αποκτημένη φήμη, Το “American Meme” καταφέρνει,  μάλλον ερήμην του δημιουργού του, να αποδείξει πως τα κοινωνικά δίκτυα έχουν την σκοτεινή τους πλευρά ακόμα και γι’ αυτούς που τα κατέκτησαν. Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, ούτε τα πολλά likes  φέρνουν την ευτυχία, τουλάχιστον όχι σε όλους…

Έλενα Αγαπητού