ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: ΑΓΟΡΑ ΙΠΠΩΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ,1839.
Γράφει ο Νίκος Ταξ. Δαβανέλλος.
Αριθ. 722.
Την Δεκάτην του Μηνός Αυγούστου, του χιλιοστού οκτακοσιοστού τριακοστού εννάτου έτους, παρουσιασθέντες οι κύριοι Νικόλαος παπα-Κωνσταντίνου Αμφισεύς και διαμένων ενταύθα έμπορος, και ο υπομοίραρχος Φθιωτιδοφοκίδος Βασίλειος Δραγών, οίτινες ωμολόγησαν, ότι εσυμφώνησαν ως ακολούθως: ο μεν Διοικητής της Μοίρας κύριος Βασίλειος Δραγών παραδίδει εις τον Νικόλαον παπα-Κωνσταντίνου δύο χιλιάδας πεντακοσίας δραχμάς δια να προμηθεύση εννέα ίππους δια τους χωροφύλακας με το ανάλογον αυτών ύψος, και να μην είναι εις ηλικίαν περισσότερον των επτά ετών, ο δε Νικόλαος παπα-Κωνσταντίνου υπόσχεται να παραδώση τους ειρημένους ίππους κατά την συμφωνίαν και να πληρωθή ανά τριακοσίας δραχμάς εκάστου ίππου, εις περίστασιν δε καθ’ ην δεν ήθελε δυνηθή Να εύρη τοιούτους ίππους, έχει το δικαίωμα να προμηθεύση καλλιτέρους ίππους, υποσχόμενος ο Β.Δραγών να πληρώση δι’ έκαστον απ΄ αυτούς τους ίππους από τριακοσίας δραχμάς μέχρι τριακοσίας σαράντα, κατά την αξίαν εκάστου, …
Κάθε έξοδον των ίππων εκείνων όπου θα μείνουν δεκτοί θέλει εννοείται είναι εις βάρος του Β.Δραγών μετά το φθάσιμον εις το λοιμοκαθαρτήριον ταράτζας, δηλαδή ζωοτροφίας των ίππων και άλλα μικρά έξοδα, εκτός του δικαιώματος του τελωνείου, το οποίον θέλει το πληρώση ο Ν. ΠΑΠΑ-Κωνσταντίνου.
Δια την ασφάλειαν των Δημοσίων τούτων χρημάτων, τα οποία λαμβάνει ο Ν. παπα-Κωνσταντίνου από τον Β. Δραγώνα, υπόσχεται ιδιαιτέρας εγγυήσεως να εξασφαλίση από κάθε απευκταίον, από οποιοδήποτε είδους ζημίας όπου ήθελεν ακολουθήση να ενέχεται ο κ. Β.Δραγών εις το παραμικρόν.
Ταύτα Συμφωνήθησαν…
ΑΓΟΡΑ ΗΜΙΟΝΟΥ, 1951. Συνεδρίασις 17η
20 Ιουλίου, 1951
Πράξις 254.
Δήμαρχος Σπ. Πετρόπουλος.
Ο κ. Δήμαρχος εισηγείται επί των πρακτικών της διενεργηθείσης την 19-7-51 φανεράς μειοδοτικής δημοπρασίας δια την υπό του Δήμου προμήθειαν ενός ημιόνου καταλλήλου δια την υπηρεσίαν καθαριότητας του Δήμου, εις αντικατάστασιν του εκποιηθέντος, και το Δημοτικόν Συμβούλιον ομοφώνως επιλυροί ταύτα απ’ ονόματι του τελευταίου μειοδότου κ. Χρήστου Γ. Γεωργοσοπούλου προσενεγκόντως το ποσόν των δρχ. 4.000.000 ως εν ταυταρίθμω αποφάσει εκτίθεται.
Σημ: H μεταφορά εμπορευμάτων, η καθαριότητα της πόλης, ταξίδια, οι επισκέψεις περιηγητών γινόταν με ίππους και ημιόνους αλλά και με καμήλες. Αγοράζονταν κυρίως από την Άμφισσα (Σάλωνα), ο δήμος διατηρούσε σταβλους για την στέγαση τούτων, καθώς και για τις ζωοτροφές: τριφύλλι και βρώμη. Μερικά παραδείγματα: η μεταφορά του ανδριάντα του Διάκου από την Αγία Μαρίνα έγινε με καμήλες, η επίσκεψη βασιλέων, η μεταφορά νεκρών στην Ξηριώτισα με τετράτροχη άμαξα του δήμου που την έσερναν ίπποι.
Ένα επάγγελμα που ανθούσε, αντί του σωφέρ και του ταξιτζή ήταν εκείνο του αγωγιάτη.
«… Α! έχει τω όντι γόητρον το αναθεματισμένον αυτό επάγγελμα ! Όσον βαρύ και κουραστικόν είνε, τόσο διασκεδαστικόν και αφρόντιδα κάμνει την ζωήν. Ο καρολόγος έχει την λεβεντιάν του, την ρώμην του σώματος και την έπαρσιν της ψυχής...»
A. Kαρκαβίτσας, Η ΛΥΓΕΡΗ, 1896.
