Κακόβουλοι άνθρωποι! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Σε μια δημοκρατική κοινωνία όπου βασική αποστολή του κράτους είναι η προστασία της ζωής των πολιτών, η ασφάλεια είναι ένα θεμελιώδες αγαθό. Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που οι πολίτες σε μια ευνομούμενη κοινωνία πληρώνουν φόρους.
Είναι η βάση του κοινωνικού συμβολαίου που διέπεται από υποχρεώσεις και δικαιώματα. Είναι η υπόσχεση από την πλευρά της Πολιτείας προς τους πολίτες ότι θα έχουν όλες εκείνες τις θεσμικές και νομικές εγγυήσεις, ώστε το κράτος με τους μηχανισμούς αστυνόμευσης και απόδοσης δικαιοσύνης που διαθέτει θα τους παρέχει τη στοιχειώδη προστασία και ασφάλεια που χρειάζονται για μια ειρηνική συμβίωση. Ακριβώς αυτός είναι και ο ρόλος ύπαρξης της Αστυνομίας.
Να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες. Διότι η ασφάλεια κάνει τα πράγματα προβλέψιμα. Όταν υπάρχει η αίσθηση της ασφάλειας δεν χρειάζεται να ανησυχώ μήπως μου επιτεθούν, με ληστέψουν ή με δολοφονήσουν πηγαίνοντας ή επιστρέφοντας από τη δουλειά μου. Όταν υπάρχει ασφάλεια δεν χρειάζεται να ανησυχώ ότι θα μπουν κλέφτες στο σπίτι μου την ώρα που κοιμάμαι μαζί με την οικογένειά μου.
Δεν χρειάζεται να ανησυχώ μήπως χτυπήσουν, απαγάγουν ή βιάσουν το παιδί μου την ώρα που αυτό επιστρέφει από το σχολείο. Όταν υπάρχει ασφάλεια δεν χρειάζεται περπατώντας στο δρόμο να κοιτάω συνέχεια πίσω μου μήπως μου την πέσει κάποιος και με μαχαιρώσει πισώπλατα. Και οι πολίτες νιώθουν ασφαλείς όταν γνωρίζουν ότι εκεί έξω υπάρχουν οι φρουροί της τάξης και του νόμου, έτοιμοι να προστατέψουν τους πολίτες και να τιμωρήσουν τους παραβάτες και τους κακοποιούς.
Αυτό το αγαθό της ασφάλειας μόνο μια σταθερή και αποφασιστική κυβέρνηση μπορεί να το εξασφαλίσει.
Και η ύπαρξη της Αστυνομίας που λειτουργεί κατ’ εντολή αυτής της κυβέρνησης, χωρίς να αυθαιρετεί και να καταχράται την εξουσία που της δίνεται, μπορεί να μας κρατάει ασφαλείς και σίγουρους.
Δυστυχώς, το τραγικό περιστατικό των Αγίων Αναργύρων, με τη δολοφονία μιας γυναίκας έξω ακριβώς από ένα Αστυνομικό Τμήμα, μας συγκλόνισε όλους. Κλονίζει όμως και την εμπιστοσύνη των πολιτών στους μηχανισμούς αστυνόμευσης και της επιβολής του νόμου και της τάξης, αν και αδικεί την Ελληνική Αστυνομία συγκρίνοντάς το με τα εκατοντάδες αλλα περιστατικά βίας που αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά από την ΕΛ.ΑΣ. Δεν αμφιβάλλουμε, τίθεται επιτακτικά για μια ακόμη φορά ζήτημα ασφάλειας στην ελληνική κοινωνία. Και αυτό γιατί δεν έχουμε να κάνουμε με μεμονωμένα περιστατικά βίας κατά των γυναικών, εγκληματικότητας και παραβατικής συμπεριφοράς ανηλίκων.
Ελάτε, για παράδειγμα, στη θέση αυτών των γυναικών που πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Ζουν καθημερινά τον τρόμο μέσα στο σπίτι τους και έξω από αυτό. Νιώθουν μια μόνιμη απειλή πάνω από το κεφάλι τους. Κυκλοφορούν στο δρόμο κοιτάζοντας συνεχώς πίσω τους, αδύναμες και φοβισμένες ότι μπορεί ο βίαιος νυν ή πρών συντροφός της μπορεί να τις παρακολουθεί και να θέλει να τις χτυπήσει και την ίδια ώρα αισθάνονται ότι κανένας, ούτε η ίδια η Αστυνομία, δεν μπορεί να τις προστατέψει.
Αυτή δεν είναι μια κανονική ζωή για όλες αυτές τις γυναίκες που βιώνουν μια τέτοια κατάσταση. Μπορούν να μας το πουν και οι ψυχολόγοι πόσο βασανιστικό και πόσο ψυχοφθόρο είναι για όλες αυτές τις γυναίκες, τους αδύναμους και τρομαγμένους ανθρώπους, να ζουν συνεχώς με το φόβο και την απειλή και να είναι αναγκασμένοι να βρίσκονται συνεχώς σε ετοιμότητα μη τυχόν και τους συμβεί κάτι κακό.
Αυτή είναι η μητέρα όλων των μαχών για την κυβέρνηση σήμερα. Να εμπεδώσει το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες επιβάλλοντας το νόμο και την τάξη παντού.
Για να μην παρεξηγηθούμε η χώρα παραμένει ασφαλής και ειρηνική, αλλά χρειάζεται η κυβέρνηση να κάνει περισσότερα για να αντιμετωπίσει την εμφυλη βία, τη βία κατά των γυναικών. Να περιορίσει, αν δεν είναι δυνατόν να μηδενίσει, τη δράση κακόβουλων ανθρώπων που κυκλοφορούν ανάμεσά μας !
Χρήστος Αλεξανδρής
Δημοσιογράφος
