ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ

Γράφει ο Ηλίας Σπυρόπουλος
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός

✓ Και σήμερα η στήλη χωρίς προλογικά λόγια, μπαίνει κατ’ ευθείαν στα θέματα της καθημερινότητας.

✓ Δημοσιεύτηκε στον έντυπο τύπο ότι η Τράπεζα Πειραιώς κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος είχε κέρδη 800.000.000 Ευρώ.

Και από ότι ακούγεται όχι μόνο η Πειραιώς αλλά και όλες οι άλλες Τράπεζες είναι λίαν κερδοφόρες και γεμίζουν τα χρηματοκιβώτιά τους με πακτωλό χρημάτων. Όλοι γνωρίζουμε όταν μία επιχείρηση αποκομίζει μεγάλα κέρδη και επενδύσεις κάνει και έρχεται αρωγός στον κοινωνικό ιστό ώστε να βελτιώνεται και η ζωή των πολιτών με θέσεις εργασίας και η οικονομία της πατρίδας, κατ’ αναλογίαν πηγαίνει μπροστά.

Με τις Τράπεζές μας όμως, δεν ξέρω αν συμβαίνει αυτό σε άλλες χώρες, όλα τα κέρδη αποθηκεύονται και χρησιμοποιούνται για εσωτερικές επενδύσεις και πέραν αυτών ουδέν.

Επειδή δεν έχω οικονομικές γνώσεις δεν θα επεκταθώ σε θέματα των οποίων δεν είμαι γνώστης. Θα αναφερθώ μόνο σ’ ένα θέμα που απασχολεί την καθημερινότητα, είναι γνωστό σε όλους συζητιέται συνεχώς και αιωρείται στην κοινή γνώμη.

Οι Τράπεζες μειώνουν συνεχώς το προσωπικό τους. Είτε με πάγωμα προσλήψεων, είτε με συνεχείς εθελούσιες εξόδους έχουν καταφέρει και οι υπηρεσίες τους θυμίζουν βομβαρδισμένα τοπία. Εκεί που στις αίθουσες συναλλαγών υπήρχαν αρκετοί υπάλληλοι και με κάθε τρόπο εξυπηρετούσαν τους συναλλασσόμενους τώρα έχουν γεμίσει μηχανήματα που κανείς δεν ξέρει να τα χειριστεί και μόνο ένας δυστυχής υπάλληλος τρέχει πότε στο ένα, πότε στο άλλο για να υποδεικνύει στους αγανακτισμένους πελάτες πώς πρέπει να το χειρίζονται.

Οι δε αγανακτισμένοι συναλλασσόμενοι ιδίως οι πιο ηλικιωμένοι συνταξιούχοι κλπ. βλαστημούν την ώρα που η πολιτεία τους έχει ρίξει στα γρανάζια αυτών των διαδικασιών.

Συνταξιούχος της παρέας ομολογεί ότι όταν έρχεται η στιγμή να πάει στην Τράπεζα για κάποια υπόθεσή του, παίρνει διπλό χάπι πιέσεως για να μην πάθει κάποιο εγκεφαλικό.

Πέραν όμως αυτών το μείζον για το γράφοντα και για κάθε Έλληνα είναι:

Από τα Πανεπιστήμιά μας αποφοιτούν κάθε χρόνο χιλιάδες νέα παιδιά τα οποία προσπαθούν να βρουν κάποια δουλειά, κάποια απασχόληση.

Και αντί οι κ.κ. ανεγκέφαλοι Τραπεζίτες αφού έχουν και τόσα μεγάλα κέρδη να προσλαμβάνουν υπαλλήλους, να μειώνουν την ανεργία να βοηθούν την ελληνική οικογένεια και την κοινωνία, αυτοί χωρίς κανένα συναίσθημα μας επιδεικνύουν τα κλειδιά των χρηματοκιβωτίων. Όχι κύριοι. Δεν είναι έτσι. Δώστε ψωμί και δουλειά στα προσοντούχα παιδιά μας που φεύγουν από εδώ και έχει ερημώσει η χώρα μας. Τις λέξεις δημογραφικό, υπογεννητικότητα, ερήμωση της υπαίθρου, τη φυγή χιλιάδων νέων για άλλες χώρες τη γήρανση του πληθυσμού, τις έχετε ακούσει; Και μην ξεχνάτε κ.κ. Τραπεζίτες στα δύσκολά σας, ο ελληνικός λαός σας βγάζει από αδιέξοδα, ανακεφαλαιώσεις κλπ.

Η ευθύνη βέβαια βαρύνει πιο πολύ τους εκάστοτε κυβερνώντες οι οποίοι παρεχώρησαν πολλά προνόμια στους Τραπεζικούς εγκεφάλους και τα πληρώνει ο λαός, ο τόπος μας. Συνέλθετε κύριοι όλου του πολιτικού συστήματος, αλλά και εσείς του Τραπεζικού, κοιτάξτε πού οδηγούμαστε και λάβετε μέτρα. Δεν πάει άλλο.

✓ Φίλος της στήλης τηλεφωνικά μου είπε: «Συμφωνώ μ’ αυτά που έγραψες για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Καλώς διερωτήθηκες. Να τα φτιάξουμε τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια αλλά τους πτυχιούχους τι θα τους κάνουμε; Πού θα βρουν δουλειά; Αυτός που σου ομιλεί έχει δυο παιδιά με πτυχία και μεταπτυχιακά και είναι άνεργα. Ο ένας είχε προσληφθεί με οκτάμηνη σύμβαση και τώρα κάθεται κι αυτός. Και αρχίσαμε ήδη ενέργειες να φύγουν για έξω μήπως εκεί βρουν κάποια δουλειά».

Αυτά μου είπε ο φίλος της στήλης.

Και τώρα η σειρά του γράφοντα για να εκφέρει γνώμη. Και θα ξεκινήσουμε με μια απορία. Η Γερμανία, η Αγγλία, ίσως η Γαλλία και δεν ξέρω και ποιες άλλες χώρες Ευρωπαϊκές κάνουν εισαγωγή επιστημόνων. Πέραν του εργατικού δυναμικού δέχονται και επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων που έχουν ανάγκη. Και γεννάται το ερώτημα. Γιατί αυτές οι χώρες δεν ανοίγουν τις πύλες των Πανεπιστημίων τους να εισέλθει μεγαλύτερος αριθμός ώστε να είναι αυτάρκεις σε επιστημονικό δυναμικό και να μην εισάγουν από άλλες χώρες, όπως και από τη δική μας χώρα;

Μήπως τις συμφέρει να τους ετοιμάζουμε εμείς, να πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος τις μακροχρόνιες σπουδές τους και αυτοί να τους παίρνουν έτοιμους χωρίς καμιά επιβάρυνσή τους. Γιατί π.χ. τα Γερμανικά Πανεπιστήμια δεν βγάζουν περισσότερους γιατρούς και γίνονται ανάρπαστοι οι δικοί μας, όχι γιατί αποκλειστικά η ειδικότητα δε βρίσκει δουλειά στη χώρα μας, αλλά διότι οι αμοιβές τους στα νοσοκομεία δεν θεωρούνται ούτε καν αξιοπρεπείς.

Και όχι μόνο ο ιατρικός κλάδος, αλλά και άλλες ειδικότητες άλλων επιστημονικών πεδίων δικαιολογημένα φεύγουν από μας διότι εκεί θα βρουν κάποια δουλειά και μάλιστα πολύ πιο προσοδοφόρα απ’ ότι αν μπορούσαν να βρουν στην πατρίδα τους. Αυτά είναι ερωτήματα που ζητούν κάποια απάντηση. Ίσως και κάποιος μας καταθέσει το εξής. Ας γίνουν τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, ας πληρώνουν αυτοί που θα εισάγονται και μετά ας φεύγουν για άλλες χώρες. Τουλάχιστον δεν θα τους σπουδάζει ο Έλληνας φορολογούμενος και ύστερα όπου φύγει – φύγει. Μέχρι όμως να λειτουργήσουν αυτά ας μην βγάζουμε επιστήμονες περισσότερους από ότι μπορούμε να απορροφήσουμε. Πώς θα γίνει. Με αυστηρότερα κριτήρια εισαγωγής.

Αυτές τις σκέψεις καταθέτει η στήλη και πιστεύει ότι βρίσκονται στα όρια της λογικής και αναμένει από κάποιον ειδικό, κάποιον ερευνητή, να τη φωτίσει, φωτίζοντας έτσι και κάθε αναγνώστη ο οποίος διακατέχεται από αυτούς τους προβληματισμούς.

✓ Και άλλος φίλος της στήλης αγρότης αυτός που διαμένει εκτός Λαμίας σε γειτονική κωμόπολη και ο οποίος πρωτοστατεί στα αγροτικά δρώμενα, διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις κλπ. μου τηλεφώνησε. «Σε παρακαλώ γράψε στη στήλη σου, αυτό που θα σου πως όπως το ακούσεις. Η Ελλάδα πληρώνει αδρά, παχυλά με ζεστό χρήμα και με κάθε τρόπο την αμερικάνικη εκστρατεία στην Ουκρανία. Και μαζί με τους άλλους Ευρωπαίους, εις βάρος των Ευρωπαϊκών λαών ενισχύει αυτόν τον Ζελένσκι ο οποίος μόνο για τα φιλελληνικά του αισθήματα δε διακρίνεται.

Αν η κυβέρνησή μας αυτά που δίνει σ’ αυτό το …..παιδο τα έδινε σε μας τους αγρότες σχεδόν θα είχαν επιλυθεί τα αιτήματά μας».

Τα γράφω όπως ακριβώς μου τα είπε.

Δεν είμαι εις θέσιν να γνωρίζω, αν και τι ποσά εκταμιεύονται από μας σ’ αυτή τη χωρίς τελειωμό πολεμική σύρραξη, Ουκρανίας – Ρωσίας, ούτε και πόσα αιτήματα των αγροτών μπορούσαν να καλύψουν.

Μήπως ο φίλος αγρότης έχει κάποιο δίκιο;

Μήπως εδώ κάτι δεν πάει καλά;

Ίσως κάποιος αρμόδιος μπορεί να μας δώσει κάποια εξήγηση, διότι η φωνή του φίλου μου, ταυτίζεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό με τη φωνή της κοινή γνώμης.

✓ Και μ’ αυτές τις λίαν ενδιαφέρουσες επισημάνσεις, που πραγματικά ταλανίζουν την κοινή γνώμη ας κλείσουμε και τη σημερινή στήλη.