Τα παιδία….εργάζονται!
Γράφει η Αργυρώ Νταλιάνη
Ιστορικός - Αρχαιολόγος
«Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από την οικονομική εκμετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που ενέχει κινδύνους ή που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο την εκπαίδευσή του ή να βλάψει την υγεία του ή τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική ή κοινωνική ανάπτυξή του...»
(«Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού» - άρθρο 32, 1989)
Ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της παιδικής εργασίας (child labor) έχει καθιερωθεί η 12η Ιουνίου από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας έχοντας ως στόχο την εξάλειψη της παιδικής εκμετάλλευσης και της μη νόμιμης διακίνησης παιδιών. Η βιομηχανική επανάσταση έφερε στον δυτικό κόσμο νέες ευκαιρίες εργασίας, αλλά παράλληλα και μια νέα ηλικιακή ομάδα εργατικού δυναμικού: τα παιδιά. Κάθε χρόνο περίπου 1,2 εκατομμύρια παιδιά, νούμερο που τρομάζει στον 21ο αιώνα ,πέφτουν θύματα εμπορίας ενός άρτια οργανωμένου δικτύου, που έχει στήσει μια γέφυρα μεταφοράς παιδιών από τις αναπτυσσόμενες στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες στην προσπάθεια τους να ταξιδέψουν αλλού με τη βοήθεια διακινητών. Η παιδική εργασία υπάρχει από την αρχαιότητα.
Κατά τη διάρκεια του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, πολλά παιδιά ηλικίας 5-14 ετών από φτωχότερες οικογένειες δούλευαν στον δυτικό κόσμο και στις αποικίες του. Τα τελευταία χρόνια όσο και η κρίση Covid-19 άρχισε να αυξάνεται παγκοσμίως, σχεδόν 1 στα 10 παιδιά παγκοσμίως παγιδεύτηκε στην παιδική εργασία, με την Αφρική να πλήττεται περισσότερο. Η φτώχεια και η έλλειψη σχολείων θεωρούνται η κύρια αιτία της παιδικής εργασίας. Παιδιά εργάζονται από πολύ τρυφερές ηλικίες και κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Η παιδική εργασία υποθηκεύει το μέλλον όχι μόνο των παιδιών που εργάζονται αλλά όλης της κοινωνίας. Τα παιδιά είναι το μέλλον, είναι η ίδια η ζωή , όμως όταν εργάζονται δεν έχουν την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν , να ζήσουν. Στερούνται τα θεμελιώδη δικαιώματά τους, όπως η ασφάλεια, η εκπαίδευση και τις αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Σύμφωνα με έρευνα της UNICEF, ανήλικες ψυχές ,εκτός από θύματα σεξουαλικής κακοποίησης ,εργάζονται σε μαγαζιά, βιοτεχνίες, εργοστάσια, αγροτικές εργασίες, σε ορυχεία, λατομεία και άλλους επικίνδυνους χώρους και ένα μεγάλο ποσοστό αυτών σκοτώνονται . Σε μη ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη ένα σημαντικό ποσοστό εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση και υποδουλώνονται σε παράνομες μορφές εργασίας χάνοντας απότομα τη παιδική τους αθωότητα, το χαμόγελο τους και ένα μέλλον σε ένα καλύτερο κόσμο πιο ανθρώπινο. στις ανεπτυγμένες χώρες το πρόβλημα αποκτά άλλες διαστάσεις εφόσον τα παιδιά εκεί δεν αντιμετωπίζουν συνήθως προβλήματα ανεπάρκειας υλικών ή πνευματικών αγαθών, αλλά το συναντάμε σε περιθωριοποιημένες ομάδες. Αν και θα συνεχίσει να αποτελεί φαινόμενο καλά ριζωμένο στις φτωχές κοινωνίες.
Ήδη από το 1999 μέλη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας υπέγραψαν μια συμφωνία που υποχρέωνε όλες τις πλευρές να λάβουν μέτρα, προκειμένου να περιοριστεί η παιδική εργασία κάτι που μέχρι σήμερα, όμως, δεν έχουν γίνει ορατά. Όσο μάλιστα βαθαίνει η σημερινή οικονομική και η κοινωνική κρίση, τόσο η καταπάτηση των δικαιωμάτων των παιδιών παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Η μοναδική δουλειά για την οποία είναι προορισμένα τα παιδιά είναι μία : να μας χαρίζουν χαμόγελα! Τα δικαιώματα τους στη μόρφωση και στην αξιοπρεπή διαβίωση πρέπει να σταματήσουν να παραβιάζονται με συντονισμένη δράση, νομικές διατάξεις, διακρατικές συνεργασίες Η ανθρώπινη αξία τους θα πρέπει να προστατεύεται γιατί δεν είναι ανάγκη…είναι συνταγματική επιταγή , είναι καθήκον!
