Ανεκπλήρωτα όνειρα, ματαιωμένες προσδοκίες
Γράφει ο Χρήστος Αλεξανδρής
Τι είναι τα ιαματικά λουτρά; Είναι το φυσικό πολιτιστικό απόθεμα των αρχαίων Ελλήνων για την προστασία της υγείας των ανθρώπων σε ενεστώτα χρόνο. Τον ορισμό των ιαματικών πηγών τον έδωσε ο πρόεδρος της Ένωσης Θερμαλισμού Ελλάδας μιλώντας στην ημερίδα των Λουτρών Υπάτης για την αξιοποίησή του ιαματικού πλούτου του νομού Φθιώτιδας.
Συμπέρασμα. Οι αρχαίοι υμών πρόγονοι δεν μας άφησαν κληρονομιά μόνο το όνομά τους, Σύμβολο Παγκόσμιου Πολιτισμού. Μας άφησαν και μία τεράστια περιουσία, έναν ανεκτίμητο θησαυρό, που εμείς οι νεοέλληνες στη Φθιώτιδα αδυνατούμε να εκμεταλλευτούμε και να αξιοποιήσουμε προκειμένου να παραχθεί εισόδημα και να ωφεληθεί η τοπική οικονομία οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά του νομού. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ποια θέση κατέχει η χθεσινή ημερίδα στα Λουτρά Υπάτης στον γενικό κατάλογο των ημερίδων που έχουν γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια στο όνομα της ανάγκες να αξιοποιηθούν οι ιαματικές πηγές της Φθιώτιδας. Σίγουρο είναι πάντως ότι συζητάμε κάποιες δεκαετίες τώρα χωρίς να έχουμε καταλήξει για το τι ακριβώς θέλουμε να κάνουμε. Και χωρίς να έχουμε στα χέρια μας κάτι που να μοιάζει με σχέδιο γι'αυτό που θέλουμε να κάνουμε στην περιοχή στον τομέα της αξιοποίησης των ιαματικών νερών.
Παρακολουθώ πολλά χρόνια αυτές τις συζητήσεις που γίνονται στη Φθιώτιδα. Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς εννοούμε όταν συζητάμε για την ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού στη Φθιώτιδα και αδυνατώ να καταλάβω το περιεχόμενο και το νόημα αυτών των συζητήσεων και των εκθέσεων ιδεών που εκφράζονται κάθε φορά από τους τοπικούς άρχοντες σε ημερίδες και συνεδρία για τα ιαματικά του νομού αφού μέχρι σήμερα ουδέποτε έχει παρουσιαστεί στο δημόσιο διάλογο κάτι συγκροτημένο και καλά δουλεμένο σχέδιο που να μπορεί να υλοποιηθεί μέσα από συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, προγράμματα και χρηματοδοτήσεις.
Όλα αυτά τα χρόνια που οι τοπικοί παράγοντες συζητούν για την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών στα Λουτρά Υπάτης τα Καμένα Βούρλα και τις Θερμοπύλες η εγκατάλειψη και υποβάθμιση τρέχει με ασυγκράτητους ρυθμούς. Τα σημάδια της εγκατάλειψης είναι εμφανή σήμερα διά γυμνού οφθαλμού είτε παρατηρεί κάνεις τις εγκαταστάσεις του ΕΟΤ στα Καμένα Βούρλα είτε βλέπει τα ερειπωμένα ξενοδοχεία της Λουτρόπολης είτε παρατηρεί τις υποδομές που απαξιώνονται στην περιοχή των Λουτρών Υπάτης και του Πλατυστόμου.
Τα ίδια πράγματα που συζητούσαμε πριν 20 χρόνια στη Φθιώτιδα τα ίδια πράγματα συζητάμε και σήμερα. Πώς και με ποιον τρόπο θα αξιοποιηθεί ο ιαματικός πλούτος που διαθέτει η περιοχή μας και που όλοι αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Πάντα όμως μένουμε στα λόγια. Τίποτα δεν προχωρά και η κληρονομιά των αρχαίων Ελλήνων ερειπώνεται και χάνει την αξία της. Στο μεταξύ στο διάστημα που εμείς συζητάμε χωρίς να καταλήγουμε σε κάτι συγκεκριμένο, έχουν έχουν περάσει τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης ένα παλιό και ένα νέο ΕΣΠΑ, χωρίς να καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν από άποψη ευκολιών χρηματοδότησης.
Αντί να κάνουμε το μεγάλο βήμα σε παραγωγικές επενδύσεις, σπαταλάμε τα ευρωπαϊκά χρήματα σε άλλες ''υπερπολύτιμες'' ανάγκες ψηφοθηρικού και πελατειακού χαρακτήρα όπως για παράδειγμα ασφαλτοστρώσεις, τσιμεντοστρώσεις, πλατείες και παιδικές χαρές, αναπλάσεις, πεζοδρόμια, ανακατασκευές γεφυριών και πολιτιστικά κέντρα.
Μάλιστα πριν χρόνια ανακαλύψαμε και το ζεστό νερό στην Ανθήλη. Υπάρχει όπως μας έλεγαν καθηγητές από τη Γερμανία που είχαν επισκεφθεί την περιοχή μας ένα πλούσιο γεωθερμικό απόθεμα στην περιοχή της Ανθήλης που θα μπορούσε με τις κατάλληλες επενδύσεις και τα απαραίτητα έργα υποδομής να τροφοδοτήσει μία πόλη σαν τη Λαμία με ζεστό νερό.
Όνειρα θερινής νυκτός θα πουν κάποιοι και θα έχουν δίκιο, αφού η πραγματικότητα που αντικρίζουν καθημερινά απέχει παρασάγγας από τις θεωρίες και τις εκθέσεις ιδεών των πολιτικών μας ταγών. Όπως απόλυτο δίκιο είχε ο αγανακτισμένος ξενοδόχος -επιχειρηματίας που πήρε το λόγο στην ημερίδα για να πει το αυτονόητο εκφράζοντας και την αγανάκτηση των άλλων επιχειρηματιών της περιοχής των Λουτρών Υπάτης. ''Έχουμε κουραστεί, είπε, να ακούμε λόγια και θεωρίες για τον πλούτο που διαθέτουμε, Φτάνει πια, αυτό που ζητάμε είναι πράξεις και έργα ''
Έχω την αίσθηση ότι και τώρα συζητάμε για να συζητάμε. Μπορεί πράγματι να έχουμε μπροστά μας μία θαυμάσια ευκαιρία που ακούει στο όνομα Ταμείο Ανάκαμψης αλλά δεν είμαστε και τόσο αισιόδοξοι ότι δεν θα χαθεί και αυτή όπως και τόσες άλλες παρελθόν, Μέσα στο βάλτο των ανεκπλήρωτων ονείρων και τον χαμένων προσδοκιών.
Χρήστος Αλεξανδρής
