Καθημερινή Αδέσμευτη Εφημερίδα

Εδώ Πολυτεχνείο !!

Υπάρχουν γεγονότα που αποτελούν σταθμούς για την ιστορία κάθε κράτους.

Ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός που προανήγγειλε την μετάβαση του ελληνικού κράτους από ένα σύστημα δικτατορικό σε ένα σύστημα δημοκρατικό, ήταν η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου.

Πολλοί λένε ότι μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Πράγματι η φωτογραφία με τους φοιτητές μέσα στο Πολυτεχνείο και το τανκ της χούντας των συνταγματαρχών να εισβάλλει εναντίον των εξεγερθέντων απεικονίζει δύο διαφορετικούς κόσμους.

Το αυταρχικό καθεστώς των συνταγματαρχών και τον κόσμο της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των δικαιωμάτων τον οποίο οραματίζονταν και στον οποίο ήθελαν να ζήσουν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου.

Δεν έχει νόημα να δούμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου ως ένα μεμονωμένο ιστορικό γεγονός που συνέβη σε μια ταραγμένη πολιτικά και κοινωνικά περίοδο.

Αντίθετα ήταν ένα γεγονός καταλύτης ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων. Γι’ αυτό η σημερινή επέτειος του Πολυτεχνείου εκτός από τον οφειλόμενο φόρο τιμής και μνήμης στα ιστορικά γεγονότα και στη νεολαία που ήταν ο πρωταγωνιστής, είναι και αφορμή για έναν απολογισμό μιας ολόκληρης περιόδου την οποία αποκαλούμε μεταπολίτευση.

Κατά τη γνώμη μας είναι ένας απολογισμός νίκης της δημοκρατίας με όποια λάθη και παραλείψεις μπορεί να διακρίνει κανείς. Αυτό που δεν μπορεί όμως να αμφισβητηθεί από κανέναν πολίτη σε αυτή τη χώρα είναι ότι την περίοδο της μεταπολίτευσης η Ελλάδα έχτισε τις ισχυρότερες δημοκρατικές της παραδόσεις που καταργούσαν τις διακρίσεις και έδιναν δικαιώματα και ελευθερίες σε όλους τους πολίτες.

Για σαράντα χρόνια το σύστημα αυτό διασφάλισε την μακρότερη περίοδο δημοκρατικής ομαλότητας με την αδιατάρακτη εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, την πολιτική σταθερότητα, την οικονομική ευημερία του ελληνικού λαού και την κοινωνική συνοχή.

Μια σταθερότητα δημοκρατικής πολιτικής που περιστρεφόταν γύρω από κυρίαρχα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα, τα οποία σε μεγάλο βαθμό και μετά από πολλές προσωπικές θυσίες, αναθεωρήσεις, διορθωτικές κινήσεις και προσαρμογές, κατάφεραν να συμφωνήσουν στα βασικά. Στο σύστημα διακυβέρνησης της χώρας, στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, στη διάκριση των εξουσιών, στο ρόλο του κράτους, στο σεβασμό του πολιτικού αντιπάλου, στην αποκήρυξη της πολιτικής βίας και στην ειρηνική επίλυση των διαφορών.

Πάνω σε αυτόν τον ισχυρό δικομματισμό στήριξαν οι πολίτες αυτής της χώρας την ευημερία τους. Ένας ισχυρός δικομματισμός κεντροδεξιών και κεντροαριστερών κυβερνήσεων που υπηρετήθηκε από ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες. Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου, Κώστας Μητσοτάκης, Κώστας Σημίτης.

Ένας ισχυρός δικομματισμός που αμφισβητήθηκε, συρρικνώθηκε θεαματικά, όσον αφορά τα εκλογικά του ποσοστά και κατεδαφίστηκε εν τέλει, ως προς το ένα σκέλος του τουλάχιστον, στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης και των μνημονίων.

Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει σήμερα πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον και αν θα καταφέρει η Ελλάδα να στηρίξει εκ νέου τις ελπίδες της για ευημερία σε ενα νέο ισχυρό δικομματικό σύστημα.

Και αυτό συνιστά από μόνο του μια μεγάλη πολιτική πρόκληση για το μέλλον της δημοκρατικής πολιτικής στη χώρα μας.

Χρήστος Αλεξανδρής

 

 

    

 

Απόψεις

Γράφει ο Ζαχαρίας Πράπας Συντ/χος Εκπαιδευτικός   Με πρωτοβουλία του καθηγητή του 4ου Γυμνασίου Λαμίας κου Κοτρογιάννη Δημητρίου – υπεύθυνου σχετικού μαθήματος...