«Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ»

Του Δημήτρη Γ. Μπράνη

Ερευνητή

Πολιτικού και Κοινωνικού Σχολιαστή

Ι.

«ΦΩΝΗ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ»

Α΄. «Σώπασε, Κυρά Δέσποινα !!!

Μην κλαίγεις. Μη δακρύζεις.

Πάλι με χρόνους, με καιρούς,

πάλι δικά σας είναι».

Β΄. Το ποιητικό τετράστιχο είναι: «Φωνή εξ ουρανού»

ΙΙ.

Η ΑΛΩΣΗ

Α΄. Έτος 1453. Μήνας Μάης. Ημέρα Τρίτη. Ώρα 11:15 π.μ. Οι: «αετοφόρες» σημαίες του Βυζαντίου έπαυσαν πλέον να κυματίζουν. 12 αιώνες κυμάτιζαν στα τείχη και τους πύργους. Και δόξαζαν και ομόρφαιναν την Πόλη !!!   

Β΄. Η Πόλη της Ανατολής, «η του Κωνσταντίνου Πόλις», η Πόλη η ένδοξη και η τρισένδοξη, η πασίγνωστη και η περιλάλητη, περιέρχεται στα χέρια Ασιατών κατακτητών. Περιέρχεται στα χέρια αλλοφύλων και αλλοθρήσκων.

ΙΙΙ.

Η «ΑΠΟΦΡΑΔΑ» ΗΜΕΡΑ

Α΄. Η ημέρα η Τρίτη είναι η «ΑΠΟΦΡΑΔΑ» ημέρα. Η ημέρα της άλωσης της Πόλης !!! Η ημέρα η δυσοίωνη, η ημέρα που συνδέεται με  το θλιβερό αυτό γεγονός.

Β΄.  Στη λαϊκή αντίληψη η ημέρα αυτή πέρασε ως «αρά» ως καταραμένη, ως θλιβερή, ως σκοτεινή.

Γ΄. Ως ημέρα που φέρνει κακό. Και γι’ αυτό την ημέρα αυτή, πολλοί άνθρωποι την φυλάνε. Δεν θέλουν π.χ. να ταξιδεύουν ή να κάνουν άλλες κινήσεις και άλλα πράγματα.

Δ΄.  Ο λαός θρήνησε την άλωση της Κωνσταντινούπολης, την θρήνησε γοερά !!!

Ε΄. Πάμπολλοι είναι οι θρήνοι και οι θρύλοι για την άλωσή της.

Ζ΄. 

IV.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Α΄. Κωνσταντινούπολη !!! Η Πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η: «ΒΑΣΙΛΙΣ» των πόλεων. Πρωτεύουσα επί 12 αιώνες !!! Πριν λεγόταν Βυζάντιο !!!

Β΄.  Το όνομα: «Βυζάντιο» το έλαβε από τον ιδρυτή του, το Μεγαρέα Βύζα. Έπειτα ονομάστηκε: «Νέα Ρώμη».

Κατόπιν έγινε: «η του Κωνσταντίνου Πόλις». Έγινε Κωνσταντινούπολη.

Γ΄.  Λεγόταν επίσης και: «Επτάλοφος», αλλά και: «Βασιλεύουσα». Λεγόταν και: «το Άνθος της Ανατολής».

V.

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΑ΄

Α΄. Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ ο Παλαιολόγος ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Β΄. Πολέμησε κατά του αλλόφυλου και αλλοθρήσκου εχθρού, ως άλλος Λεωνίδας, εν μέσω των ηρωικών υπερασπιστών της Κωνσταντινούπολης.

Γ΄. Ο εχθρός ήταν πολυάριθμος, φανατισμένος και με ανώτερα οπλικά συστήματα.

Δ΄. Στο Μωάμεθ το Β΄, που του ζήτησε την παράδοση της ένδοξης Κωνσταντινούπολης, έμεινε αγέρωχος. Και αγέρωχα του απάντησε. «Δεν έχω εγώ, αλλά και κανένας άλλος από μας, το δικαίωμα να σου παραδώσω την Πόλη μας. Θα την υπερασπισθούμε όλοι μας και με όλες μας τις δυνάμεις».

Ε΄. Ήρθε, όμως, η Κερκόπορτα. Βρέθηκε, άγνωστο το πώς, ανοιχτή. Κι’ από εκεί εισόρμησε και εισέβαλε ο εχθρός στην Πόλη !!!

Στην Κωνσταντινούπολη !!! Και την κατέκτησε.

Στ΄. «Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ»: «Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ»: «Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ». Ως αστραπή μεταδόθηκε η θλιβερή είδηση.

  Η άλωση της Κωνσταντινούπολης !!!

VΙ.

ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΤΩΝ ΣΦΑΓΩΝ

Α΄. Σχίστηκε ο Ουρανός και η Γη στη θέα, επί ένα τριήμερο, των σφαγών, των λεηλασιών και των βιαιοπραγιών: Έγιναν εγκλήματα φρικτά. Έλαβαν χώρα πράξεις ακατανόμαστες. Χιλιάδες τα θύματα. Υπερέβησαν τις 60.000.  

Β΄.  Ήταν: «Θέαμα δεινόν και ελεεινόν και πέραν τραγωδίας απάσης». ΚΡΙΤΟΒΟΥΛΟΣ

Γ΄.  Ίδια τύχη είχε και ο μεγαλοπρεπέστατος και κομψότατος Ιερός Ναός της του Θεού Σοφίας !!!

Δ΄.  Οι κατακτητές «συνήγαγον εν μια ριπή άπαντα τον χρυσόν και τον πλούτον του Ιερού Ναού». ΔΟΥΚΑΣ

Ε΄.  Κατέστρεψαν τις άγιες εικόνες και τις άγιες Τράπεζες. Διέπραξαν ασχημοσύνες.

ΣΤ΄. Ερήμωσανκαι γύμνωσαν τον Ιερό Ναό, το προσκύνημα και το καύχημα των Χριστιανών !!!

Ζ΄. Απεδείχθηκαν οι βαρβαρότεροι των βαρβάρων και οι θηριωδέστεροι των θηριωδών. Διέπραξαν εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.

2

VΙΙ.

Η ΠΤΩΣΗ

Α΄. Η Πόλη έπεσε, αλλά έπεσε ηρωικά και ένδοξα. Άφησε την τελευταία της πνοή στο πεδίο της μάχης. «Φύλαξε Θερμοπύλες».

Β΄. Είχε υποστεί δύο αλώσεις και 20 πολιορκίες. Είχε βίο 12 αιώνων !!!

Γ΄.  Είχε αναδειχθεί το προπύργιο της Ορθοδοξίας και το κέντρο του Ελληνισμού !!!

Δ΄. Είδε τόσους θριάμβους, όσους δεν είδε καμία άλλη Πόλη.

Ε΄. Η άλωσή της σήμανε, μοιραία, και το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Της Αυτοκρατορίας των 12 αιώνων.

ΣΤ΄. Μετά την πτώση του Βυζαντίου, πολλοί διανοούμενοι κατέφυγαν στη Δύση και ως φορείς των αρχών του αρχαίου ελληνικού κόσμου, η Δύση ωφελήθηκε απ’ το γεγονός αυτό.

VIII.

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ

Α΄ . Το 1204 ΟΙ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΙ της Δ΄ Σταυροφορίας - Φράγκοι - κατέλαβαν την Πόλη.

Β΄. Ήταν η Α΄ άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Γ΄. Η κατάληψή της υπήρξε δεινότατο και σοβαρότατο πλήγμα τόσο για την ίδια την Πόλη, όσο και για ολόκληρη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Δ΄. Μειώθηκε σημαντικά η ισχύς της και η δύναμή της, η αίγλη της και το κλέος της.

ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΙΤΙΑ

Α΄. Η δημιουργία του φεουδαλικού συστήματος.

Β΄. Η ουσιαστική κατάργηση της ελευθερίας.

Γ΄. Η εξαφάνιση της ελεύθερης αγροτικής ιδιοκτησίας.

Δ΄. Αυτό έφερε οικονομικό μαρασμό, μείωση δηλ. της παραγωγής και την καταπίεση των ακτημόνων.

Ε΄. Έφερε την μείωση και την ελάττωση της υπερασπιστικής δύναμης της Πατρίδας.

ΣΤ΄. Οι μισθοφόροι δεν ηδύναντο να γίνουν σωτήρες της αυτοκρατορίας.

Ζ΄. Η αποδιοργάνωση της διοίκησης και του στρατού.

Η΄. Η κατά θάλασσα υπεροχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ελαττώθηκε και η εμπορική κίνηση μειώθηκε.

Θ΄. Έχασε πλέον τον τίτλο της θαλασσοκράτειρας.

Ι΄. Αυτό ήταν και ο πρόδρομος της πτώσης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

ΙΑ΄. Το εθνικό φρόνημα και το πνεύμα της θυσίας υπέρ της Πατρίδος είχαν εξασθενήσει.

ΙΒ΄. Η στείρα προπαγάνδα υπέρ της μετακόσμιας ζωής. Ότι δηλ. οι άνθρωποι πρέπει να ενδιαφέρονται μόνον για τη μετά το σωματικό θάνατο ζωή.

ΙΧ.

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΜΕΝΕΙ !!!

α΄.Χάθηκε μεν το Βυζάντιο, αλλά το πνεύμα του δεν χάθηκε. Μένει !!!

Β΄. Ο Βυζαντινός πολιτισμός, ο θρύλοι του, οι παραδόσεις του δεν χάθηκαν. Μένουν.

Γ΄. Η νομοθεσία του, τα γράμματα και οι τέχνες του δεν χάθηκαν. Μένουν.

Δ΄. Το Βυζάντιο χάθηκε μόνο ως σώμα. Ως πνεύμα δε μένει.

Ε΄. Το πνεύμα δεν χάνεται ποτέ. Μένει.

Χ.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Α΄. Το ελληνικό έθνος έχασε την πολιτική του ύπαρξη και την εθνική του ελευθερία και ανεξαρτησία. Υποδουλώθηκε και έμεινε στην υποδούλωση, στην περιπέτεια και τη δοκιμασία αιώνες.

Β΄. Κράτησε όμως, ψηλά το Λάβαρο των Εθνικών και θρησκευτικών ιδανικών, των ηθών, των εθίμων, των παραδόσεων.

«Εθνάρχης» ήταν η Εκκλησία. Η Ορθοδοξία. Διέσωσε την εθνική και θρησκευτική συνείδηση. Τη γλώσσα. Τη Ρωμιοσύνη.

Γ΄. Ήρθε το ηρωικό και θρυλικό ’21 και έγινε ο απελευθερωτής του.

Δ΄. Το ελληνικό έθνος απέκτησε ξανά την εθνική του ελευθερία και ανεξαρτησία και την πολιτική του οντότητα.

Ε΄. Και έγινε «ΕΘΝΟΣ – ΚΡΑΤΟΣ». Και εισήλθε στη χορεία των Εθνών – Κρατών.

ΣΤ΄. Πορεύεται έκτοτε μέσα στον χρόνο και την ιστορία !!!