Κυνηγώντας κερδοσκόπους και ... φοροκλέφτες! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)

Δεν νομίζω ότι υπάρχει προηγούμενο ποινικοποίησης και κατασυκοφάντησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, από την περίοδο την οποία ζούμε και μάλιστα επί των ημερών μιας κυβέρνησης που ομνύει στην φιλελεύθερη οικονομία. Παρακολουθώντας την ειδησεογραφία των ημερών, έχεις την αίσθηση πως η χώρα μας λειτουργεί ως άσυλο κερδοσκόπων και φοροφυγάδων που απεργάζονται κόλπα και μεθόδους για να εξαπατήσουν τους ανυποψίαστους καταναλωτές, αφαιμάσσοντας τα εισοδήματά τους.  

Για να υπάρχει μια βάση στη συζήτηση που γίνεται στην Ελλάδα θα πρέπει κάποτε να συμφωνήσουμε. Θέλουμε ένα κράτος στο οποίο θα λειτουργεί μια ελεύθερη οικονομία ή θέλουμε ενα κράτος που οι πολιτικοί θα παρεμβαίνουν ακόμη και στο να διαμορφώνουν τις τιμές στα σούπερ μάρκετ ;  

Σε μια ελεύθερη οικονομία οι επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, θα πρέπει να αποφασίζουν μόνες τους ποιά προϊόντα θα εμπορευθούν και σε ποιές τιμές θα τα χρεώσουν. Το κράτος δεν πρέπει να εμπλέκεται σε αυτή τη διαδικασία. Το σύστημα όπου το κράτος καθόριζε τις τιμές των τροφίμων, των ενοικίων και γενικά όλων των πραγμάτων εφαρμόστηκε και απέτυχε παταγωδώς αφήνοντας πίσω του ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις και στρατιές ανέργων. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο η Σοβιετική Ένωση χρεοκόπησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Το σύνολο των κρατικών επιχειρήσεων είχε συσσωρεύσει τόσες ζημιές που η οικονομία δεν ήταν πλέον βιώσιμη. Αυτός ήταν και ο λόγος που χρεοκόπησε και η ελληνική οικονομία, καθώς διατηρούσε έναν πλαδαρό, αντιπαραγωγικό και πολυδάπανο δημόσιο τομέα, που συντηρούνταν για δεκαετίες με δάνεια και φόρους.

Κανόνας απαράβατος συνεπώς: Οι επιχειρήσεις πρέπει να αποκομίζουν κέρδη , διαφορετικά δεν θα επιβιώσουν και θα κλείσουν, στέλνοντας τους εργαζόμενους στην ανεργία.

Φυσικά, όταν μιλάμε για ελεύθερη οικονομία δεν εννοούμε ασύδοτη οικονομία, αλλά μια οικονομία που λειτουργεί με κανόνες και σέβεται τους νόμους του κράτους, πληρώνει φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Επομένως δεν νομίζω οτι υπάρχει Έλληνας πολίτης που να διαφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία και το δείχνουν όλες οι μελέτες για τη φοροδιαφυγή στους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, όπως επίσης δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός είναι αναποτελεσματικός και εξαιτίας αυτού του λόγου το κράτος χάνει σημαντικά έσοδα που θα μπορούσαν να κατευθυνθούν για να στηρίξουν μια καλύτερη υγεία και καλύτερη παιδεία αλλά και για την καλύτερη στήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών.

Αναντίρρητα λοιπόν καλά κάνει η κυβέρνηση και προσπαθεί να βελτιώσει την απόδοση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής έχει μπει ψηλά στις προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης που δεσμεύτηκε προεκλογικά ότι θα κάνει μεταρρυθμίσεις.

Αλλού είναι το πρόβλημα. Ότι λειτουργεί ισοπεδωτικά. Τους βαφτίζει όλους κλέφτες, κερδοσκόπους και φοροφυγάδες. Διαχρονικά όμως επειδή ακριβώς το κράτος δεν μπορούσε να βρεί ποιοί φοροδιέφευγαν συστηματικά, έβαζε περισσότερους φόρους στις εταιρείες, στους μισθωτούς αυτών των οργανωμένων εταιρειών και στους εργοδότες.

Έτσι φτάσαμε στο σημείο “το μη μισθολογικό κόστος”, δηλαδή οι ασφαλιστικές εισφορές και ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών στην Ελλάδα να είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.

Σίγουρα η φοροδιαφυγή πρέπει να περιοριστεί σημαντικά αλλά το ζητούμενο  στην Ελλάδα σήμερα που μετά από πολλές θυσίες κατάφερε να βγάλει το κεφάλι της πάνω από το νερό και να αναπνεύσει, ύστερα από μια υπερδεκαετή οικονομική κρίση και τρία μνημόνια, είναι να δημιουργηθούν πολλές επιχειρήσεις που θα συνεχίσουν να δουλεύουν απασχολώντας και εργαζόμενους, έστω κι αν χρειαστεί να πληρώνουν περισσότερο φόρο. Προτεραιότητα επομένως για την κυβέρνηση δεν είναι μόνο η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής αλλά να στηρίξει και τις επιχειρήσεις να επιβιώσουν, να αναπτυχθούν και να γίνουν ανταγωνιστικές. Δεν έχουμε ανάγκη από λίγες μεγάλες πολυεθνικές που θα ελέγχουν ολιγοπωλιακά την αγορά.

Εχουμε ανάγκη απο πολλές επιχειρήσεις που θα παράγουν, θα καινοτομούν, θα δημιουργούν θέσεις απασχόλησης και θα στηρίζουν με τους φόρους τα έσοδα του κράτους. Μια τέτοια οικονομία όμως δεν θα υπάρξει ποινικοποιώντας το επιχειρείν και βαφτίζοντας συλλήβδην όλους τους επιχειρηματίες, τους ελεύθερους επαγγελματίες κλέφτες, κερδοσκόπους και φοροφυγάδες!

                                                                                                                                                                            Χρήστος Αλεξανδρής 

                                                                                                                                                                                   Δημοσιογράφος