Κυνηγώντας τις φλόγες!
Γράφει ο Χρήστος Αλεξανδρής
Όσοι έχουν εμπειρία από δάση και πυρκαγιές, συνηθίζουν να λένε ότι τη φωτιά, αν την προλάβεις στην αρχή την σβήνεις με ένα ποτήρι νερό. Έτσι και σου ξεφύγει δεν σου φτάνει το νερό της θάλασσας ούτε τα πυροσβεστικά μέσα που διαθέτεις. Η καταστροφή είναι αναπόφευκτη.
Το ζούμε αυτές τις δραματικές ημέρες και νύχτες οπού ένας ολόκληρος στόλος από επίγειες και εναέριες δυνάμεις επιχειρούν με νύχια και με δόντια να δαμάσουν τις αδηφάγες φλόγες που καταβροχθίζουν στο πέρασμα τους πανέμορφα δάση και περιουσίες ανθρώπων.
Οι καταστροφικές πυρκαγιές φέρνουν και πάλι στην επιφάνεια με αγωνιώδη τρόπο το θέμα της δασοπροστασίας. Η αλήθεια είναι ότι αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια με τις καταστροφικές πυρκαγιές που μαυρίζουν τις ψυχές των ανθρώπων κάθε καλοκαίρι,είναι το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης της πρόληψης και της απαξίωσης των δασικών υπηρεσιών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα Δασαρχεία έχουν να γίνουν προσλήψεις επιστημονικού προσωπικού (Δασολόγων-Δασοπόνων), από το 2006! Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια.
Τα δάση όμως εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους πολύ νωρίτερα από τη δεκαετία του '90, όταν οι δασικές πυρκαγιές έφυγαν από την αρμοδιότητα των Δασαρχείων και πέρασαν στην αρμοδιότητα της Πυροσβεστικής, η οποία δεν κάνει πρόληψη αλλά μόνο καταστολή.
Τα Δασαρχεία σήμερα δεν έχουν τους πόρους να κάνουν τις απαραίτητες εργασίες μέσα στο δάσος, όπως καθαρισμούς δασικών δρόμων ώστε να υπάρχει πρόσβαση από την Πυροσβεστική στην περίπτωση εκδήλωσης μιας δασικής πυρκαγιάς.
Δικαιολογημένα οι κάτοικοι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους για την κατάσβεση των πυρκαγιών στην αποστολή ολοένα και περισσότερων εναέριων μέσων και δικαιολογημένα οργίζονται όταν αυτά δεν έρχονται.
Αν όμως οι φωτιές σβήνουν μόνο με εναέρια μέσα δεν έχουμε πάρα να διπλασιάσουμε τα πυροσβεστικά αεροσκάφη και τα ελικόπτερα ρίψεων νερού και να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε την Πυροσβεστική για την κατάσβεση των πυρκαγιών.
Αλλά και πάλι στο σημείο αυτό θα επικαλεστούμε αυτό που λένε όσοι έχουν εμπειρία από δάση και φωτιές. Τα εναέρια μέσα, λένε, δεν είναι πανάκεια. Οι φωτιές δεν σβήνουν με εναέρια μέσα, απλά τα εναέρια μέσα επιβραδύνουν την πυρκαγιά, μέχρι να μπουν μέσα στο δάσος τα πεζοπόρα τμήματα για να καταφέρουν να σβήσουν τελικά τη φωτιά.
Συνοψίζοντας θα πούμε ότι η απάντηση στην πύρινη λαίλαπα, στην κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, είναι να επιστρέψει η πρόληψη ως στρατηγική επιλογή της Πολιτείας και να ενισχυθούν τα Δασαρχεία με τους απαραίτητους πόρους, τα μέσα και το προσωπικό που χρειάζονται για να προλαβαίνουμε την καταστροφή και όχι να τρέχουμε κάθε φορά πίσω από τα γεγονότα.
Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται μια αλλαγή φιλοσοφίας στον τρόπο αντιμετώπισης των πυρκαγιών με πολιτικές που θα δίνουν έμφαση και προτεραιότητα στην πρόληψη και την αποτελεσματική προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, αν θέλουμε πράγματι να σώσουμε τον πλούτο που διαθέτουμε και να στηρίξουμε την οικονομία μας και το τουριστικό προιόν.
Χρήστος Αλεξανδρής
