Μια ώριμη Δημοκρατία με ισχυρές κυβερνήσεις! (Άρθρο του Χρήστου Αλεξανδρή)
Επιτέλους είχαμε εκλογές. Τις περιμέναμε από το καλοκαίρι του 2020 ανανεώνοντας το ραντεβού στις κάλπες κάθε δύο μήνες. Τελικά όλα όσα γράφονταν για πρόωρες εκλογές, συνεχώς και αδιαλείπτως εδώ και δύο χρόνια, αποδείχτηκαν απλώς σενάρια.
Οι εκλογές έγιναν κανονικά στην ώρα τους, δηλαδή στο τέλος της τετραετίας όπως είχε δεσμευτεί από την αρχή ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, έστω κι αν δεν τον πίστευε κανένας. Ακόμη και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας άκουγαν με δυσπιστία τη δέσμευσή του, εθισμένοι προφανώς από μια παράδοση της πολιτικής στην Ελλάδα που θέλει σχεδόν καμία κυβέρνηση να μην εξαντλεί την τετραετία και σχεδόν όλες να προσφεύγουν σε πρόωρες εκλογές. Με τις ελάχιστες εξαιρέσεις να υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί η πρώτη οκταετία του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου και η δεύτερη οκταετία του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη.
Από το 2004 και ύστερα έγιναν επτά εκλογικές αναμετρήσεις και αλλάξαμε έξι πρωθυπουργούς (Καραμανλής, Παπανδρέου, Παπαδήμος, Σαμαράς, Τσίπρας, Μητσοτάκης).
Ανεξάρτητα από τους νικητές και ηττημένους της εκλογικής αναμέτρησης του Μαΐου και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των δεύτερων εκλογών που κατά πάσα πιθανότητα θα γίνουν στις αρχές Ιουλίου, το γεγονός ότι τηρήθηκε στο ακέραιο η δέσμευση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για εξάντληση της τετραετίας, πρέπει να γίνει ο κανόνας της πολιτικής ζωής του τόπου, της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας η οποία μετρά πενήντα χρόνια ζωής, διανύει πλέον το στάδιο της ωριμότητας και είναι σε θέση να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο θεσμικά και συνταγματικά.
Να λειτουργήσει απερίσπαστη απο τα πολιτικά παιχνίδια εξουσίας. Χωρίς την εκμετάλλευση του προνομίου του εκάστοτε πρωθυπουργού να προκηρύσσει πρόωρες εκλογές, όταν η συγκυρία και οι δημοσκοπήσεις πιστεύει ότι τον ευνοεί. Και χωρίς αιφνιδιασμούς αλλαγής του εκλογικού νόμου, ράβοντας κοστούμια εξουσίας στα μέτρα του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος.
Πολύ περισσότερο, χωρίς πειραματισμούς απλής αναλογικής που οδηγούν τη χώρα σε αβεβαιότητα και πολιτική αστάθεια.
Όπως αποδεικνύεται σήμερα και έχοντας μπροστά μας νωπό το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής, η απλή αναλογική δεν λειτούργησε, γιατί αυτοί που ομνύουν στο σύστημα αυτό αρνήθηκαν κάθε συνεργασία για το σχηματισμό κυβέρνησης. Kαι σήμερα κατηγορούν αυτούς που δεν ψήφισαν την απλή αναλογική γιατί δεν ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή τους για συνεργασία !
Αν σήμερα γράφονται τα πρώτα κεφάλαια της νέας μεταπολίτευσης, ας διδαχθούμε από το σύστημα της παλιάς μεταπολίτευσης που λειτούργησε αδιατάρακτα μέχρι το 2012, στη βάση του κανόνα “σταθερές κυβερνήσεις με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία“.
Το έχουμε περισσότερο ανάγκη σήμερα σε μια εποχή που βλέπουμε φιλελεύθερες δημοκρατίες στην Ευρώπη και την Αμερική να αντιμετωπίζουν μεγάλες απειλές και προκλήσεις και έρχονται και πάλι αντιμέτωπες με τους παλιούς εχθρούς και την άνοδο αυταρχικών και ανελεύθερων καθεστώτων σε όλο τον κόσμο.
Χρήστος Αλεξανδρής
